Χανιά | Δημοτικό συμβούλιο Αποκορώνου για τα κενά στην παράλληλη στήριξη: «Να καλυφθούν άμεσα όλες οι διαγνωσμένες περιπτώσεις»

Σύμφωνα με το ΝΟΜΟ 3699/2008 – ΦΕΚ 199/Α’/2.10.2008, οι έννοιες και ο σκοπός σύνταξης του συγκεκριμένου νόμου είναι απολύτως ξεκάθαρα και με υποχρεωτικό χαρακτήρα. Συγκεκριμένα, στο Άρθρο 1, παράγραφο 1Α σημειώνεται ότι: «Ειδική Αγωγή και Εκπαίδευση (ΕΑΕ) είναι το σύνολο των παρεχόμενων εκπαιδευτικών υπηρεσιών στους μαθητές με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες ή στους μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες.

Η πολιτεία δεσμεύεται να κατοχυρώνει και να αναβαθμίζει διαρκώς τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης ως αναπόσπαστο μέρος της υποχρεωτικής και δωρεάν δημόσιας παιδείας και να μεριμνά για την παροχή δωρεάν δημόσιας ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης στους αναπήρους όλων των ηλικιών και για όλα τα στάδια και τις εκπαιδευτικές βαθμίδες.

Δεσμεύεται επίσης να διασφαλίζει σε όλους τους πολίτες με αναπηρία και διαπιστωμένες ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες, ίσες ευκαιρίες για πλήρη συμμετοχή και συνεισφορά στην κοινωνία, ανεξάρτητη διαβίωση, οικονομική αυτάρκεια και αυτονομία, με πλήρη κατοχύρωση των δικαιωμάτων τους στη μόρφωση και στην κοινωνική και επαγγελματική ένταξη.

Η πολιτεία αλλά και όλες οι υπηρεσίες και οι λειτουργοί του Κράτους οφείλουν να αναγνωρίζουν την αναπηρία ως μέρος της ανθρώπινης ύπαρξης αλλά και ως ένα σύνθετο κοινωνικό και πολιτικό φαινόμενο και σε κάθε περίπτωση να αποτρέπουν τον υποβιβασμό των δικαιωμάτων των ατόμων με αναπηρία στη συμμετοχή ή στη συνεισφορά τους στην κοινωνική ζωή.»

Σύμφωνα με τη συγκριμένη παράγραφο του νόμου- η οποία μέχρι σήμερα παραμένει αναλλοίωτη σε όλες τις διορθώσεις και τροποποιήσεις που έχουν γίνει- υπογραμμίζεται η απόλυτη αναγνώριση από την πλευρά του Υπουργείου της ουσίας και σημασίας της ΕΑΕ, ως αναπόσπαστο κομμάτι της σύγχρονης εκπαίδευσης και της συνεκπαίδευσης στα δημόσια σχολεία. Αναγνωρίζει τις δυσκολίες που τυχόν αντιμετωπίζουν τα παιδιά και είναι απόλυτος ως προς τις ανάγκες που δημιουργούνται.

Στο Άρθρο 6, παράγραφος 1Β, του ιδίου νόμου, σημειώνεται ότι: «Οι μαθητές με αναπηρία και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες μπορούν να φοιτούν: Σε σχολική τάξη του γενικού σχολείου, με παράλληλη στήριξη-συνεκπαίδευση, από εκπαιδευτικούς ΕΑΕ, όταν αυτό επιβάλλεται από το είδος και το βαθμό των ειδικών εκπαιδευτικών αναγκών.

Η παράλληλη στήριξη παρέχεται σε μαθητές που μπορούν με κατάλληλη ατομική υποστήριξη να παρακολουθήσουν το αναλυτικό εκπαιδευτικό πρόγραμμα της τάξης, σε μαθητές με σοβαρότερες εκπαιδευτικές ανάγκες όταν στην περιοχή τους δεν υπάρχει άλλο πλαίσιο ΕΑΕ (ειδικό σχολείο, τμήμα ένταξης) ή όταν η παράλληλη στήριξη καθίσταται απαραίτητη – βάσει της γνωμάτευσης του ΚΕΔΔΥ – εξαιτίας των ειδικών εκπαιδευτικών τους αναγκών.

Στην τελευταία περίπτωση η στήριξη από ειδικό εκπαιδευτικό μπορεί να γίνεται σε μόνιμη και προγραμματισμένη βάση. Την παράλληλη στήριξη εισηγείται αποκλειστικά το οικείο ΚΕΔΔΥ το οποίο με γραπτή γνωμάτευσή του καθορίζει τις ώρες παράλληλης στήριξης κατά περίπτωση.

Οι αιτήσεις για παράλληλη στήριξη υποβάλλονται στη διεύθυνση του σχολείου και μέσω της οικείας διεύθυνσης εκπαίδευσης διαβιβάζονται στη Διεύθυνση ΕΑΕ του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων για έγκριση και προγραμματισμό εκτέλεσης. Ο χρόνος υποβολής αιτήσεων παράλληλης στήριξης ορίζεται από την ημερομηνία εγγραφής στο σχολείο μέχρι την 20ή Οκτωβρίου κάθε σχολικού έτους.».

Σύμφωνα με το παραπάνω το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων προγραμματίζει την έγκριση και εκτέλεση των αιτήσεων που έχει εισηγηθεί το ΚΕΔΔΥ, μετονομαζόμενο σε ΚΕΣΥ, και όχι την μεταβολή των αιτήσεων αυτών όπως ακριβώς έχει πραγματοποιηθεί στα περισσότερα σχολεία της χώρας την παρούσα στιγμή. Άλλωστε, ως γονείς απορούμε με ποιον τρόπο θα μπορούσε μια επιτροπή η οποία έχει συσταθεί για να υπογράψει κάποια έγγραφα θα μπορούσε να τα τροποποιήσει χωρίς την δυνατότητα άμεσης εξέτασης των παιδιών για τα οποία το εκάστοτε ΚΕΣΥ έχει εισηγηθεί και υπογράψει.

Tο τελευταίο άρθρο στο οποίο θα αναφερθούμε είναι του ίδιου νόμου και αφορά τη φοίτηση παιδιών διαγνωσμένων με αυτισμό. Σύμφωνα, λοιπόν, με το άρθρο 7 παράγραφος 4Γ «Οι παράλληλες στηρίξεις των αυτιστικών μαθητών διακόπτονται μόνο κατόπιν γνωμοδότησης του οικείου ΚΕΔΔΥ και της γνώμης των γονέων.

Η παράλληλη στήριξη των αυτιστικών μαθητών μπορεί επίσης να υλοποιείται και από ειδικό βοηθό που εισηγείται και διαθέτει η οικογένεια του μαθητή, κατόπιν σύμφωνης γνώμης του Διευθυντή της Σχολικής μονάδας και του Συλλόγου Διδασκόντων.», μόνο το ΚΕΔΔΥ- σήμερα μετονομαζόμενο σε ΚΕΣΥ- και οι γονείς έχουν τη δυνατότητα να διακόψουν την παράλληλη στήριξη των μαθητών οι οποίων έχουν διαγνωστεί με αυτισμό και έχουν εγκεκριμένες γνωματεύσεις για παράλληλη στήριξη.

Βάσει των παραπάνω εδαφίων του συγκεκριμένου νόμου τον οποίο έχει θεσπίσει και υπογράψει το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων ζητάμε ως Δημοτικό Συμβούλιο Αποκορώνου να καλυφθούν άμεσα όλες οι διαγνωσμένες περιπτώσεις που κατά το νόμο χρήζουν παράλληλης στήριξης στα Σχολεία πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας του Δήμου Αποκορώνου.

Το παρόν ψήφισμα υποστηρίζει η ΈΝΩΣΗ ΓΟΝΈΩΝ ΚΑΙ ΚΗΔΕΜΌΝΩΝ ΔΗΜΟΥ ΑΠΟΚΟΡΏΝΟΥ και οι γονείς των μαθητών των σχολείων του Αποκόρωνα, που έχουν εγκριθεί από το ΚΕΣΥ Χανίων για να λάβουν Παράλληλη Στήριξη.