Χανιά | «Αν δεν γίνουν κυκλικοί κόμβοι, θα υπάρξει κι άλλη νεκρή Στελλίτσα κι άλλος νεκρός Γιαννάκης» – Η μητέρα της αδικοχαμένης Στέλλας ξεσπά
Για στρουθοκαμηλισμό και κωλυσιεργία κατηγορεί την Περιφέρεια Κρήτης και όλους τους αρμόδιους, η μητέρα της αδικοχαμένης Στέλλας, η οποία έχασε την ζωή της στο τραγικό τροχαίο δυστύχημα έξω από το Πολυτεχνείο Κρήτης, τον Αύγουστο του 2017.
Η Στέλλα μαζί με τον φίλο της Γιάννη, κινούνταν πεζοί και τραυματίστηκαν θανάσιμα, όταν ένα διερχόμενο όχημα τους παρέσυρε.
«Η δίκη έγινε. Η απόφαση βγήκε.
Ένοχος ο κατηγορούμενος, με την ποινή που του επιβλήθηκε, να είναι συνολικά 6 χρόνια και 9 μήνες. Η ποινή δεν αναστέλλεται, αλλά μετατρέπεται στο ποσό των 5 ευρώ ημερησίως. Η υποβολή έφεσης θα φέρει αναστολή εκτέλεσης της ποινής, με τον όρο να μην οδηγεί.
Δεν του αναγνωρίστηκε κανένα ελαφρυντικό. Το αίτημα για μετατροπή της κατηγορίας από πλημμέλημα σε κακούργημα, απορρίφθηκε και κατά τους νομικούς, το δικαστήριο μας δικαίωσε, γιατί η ποινή ήταν αρκετά υψηλή σε σχέση με τα δεδομένα.
Αυτά, ως προς το νομικό κομμάτι της υπόθεσης.
Αν με ρωτήσετε εμένα προσωπικά πώς ένιωσα, θα σας πως ότι, παρόλο που σε όλη τη διάρκεια της δίκης, η ταραχή μου ήταν απερίγραπτη, η ένταση μου τεράστια, η οργή μου έφτανε μέχρι τον ουρανό και άγγιζε τη Στέλλα και τον Γιάννη, ειδικά όταν άκουγα φράσεις του τύπου «δεν θυμάμαι, δεν ξέρω, δεν ήμουν μεθυσμένος, δεν… δεν… δεν…», την ώρα της απόφασης, είχα μία ανεξήγητη ηρεμία, νεκρική θα έλεγα, σαν να είχαν στραγγίξει τα πάντα από μέσα μου και δεν ένιωθα τίποτα.
Εφόσον τίποτα και κανένας δεν μπορεί να φέρει πίσω στην αγκαλιά μου την Στέλλα μου και τον Γιάννη στην αγκαλιά της δικής του μάνας, το τι θα απογίνει ο φονιάς τους, προφανώς καθόλου δεν με ένοιαζε.
Συνειδητοποίησα πόσο πιο σημαντικό είναι για μένα, να μείνει ζωντανή η μνήμη των παιδιών και ακόμη πιο σημαντικό, είναι με τον δικό τους άδικο θάνατο, να σώσουν τις ζωές άλλων ανθρώπων.
Αυτά ακριβώς τα συναισθήματα και σκέψεις μοιράστηκα με τον κόσμο μέσω των δημοσιογράφων που περίμεναν έξω από το δικαστικό μέγαρο.
Αυτό λοιπόν που ξεκάθαρα ζητώ, για άλλη μια φορά, από την Περιφέρεια Κρήτης κυρίως, αλλά και από όλους τους αρμόδιους, είναι να υλοποιηθεί το έργο της κατασκευής των 3 κυκλικών κόμβων στην Ελ. Βενιζέλου (το δρόμο του Πολυτεχνείου Κρήτης), εφόσον κιόλας έχουν ολοκληρωθεί και εγκριθεί όλες οι μελέτες, εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα.
Να μην στρουθοκαμηλίζουν άλλο, γιατί έχει καταντήσει το λιγότερο γελοία η αδιαφορία τους. ΟΛΟΙ μα ΟΛΟΙ, οδηγοί και πεζοί, παραδέχονται ότι σε αυτή την ευθεία του Πολυτεχνείου, κανένας οδηγός δεν τηρεί το επιβεβλημένο με σήμανση όριο των 40-50 χλμ την ώρα και ΟΛΟΙ ισχυρίζονται ότι χωρίς να το καταλαβαίνουν καν, αναπτύσσουν πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες.
Αν δεν κατασκευαστούν οι κυκλικοί κόμβοι έτσι ώστε να ανακόπτονται αναγκαστικά οι ταχύτητες των οχημάτων, πολύ λυπάμαι που το λέω, αλλά είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει κι άλλη νεκρή Στελλίτσα και άλλος νεκρός Γιαννάκης. Και τότε, θα έρθω στη δύσκολη θέση να βγω και να φωνάξω αυτό το εκνευριστικό «ΕΓΩ ΣΑΣ ΤΑ ΕΛΕΓΑ». Και δεν είμαι μόνο εγώ. Είναι όλοι οι κάτοικοι, είναι οι φοιτητές, είναι οι γονείς τους, είναι η ΚΚΑΠΠ που εδώ και 5 σχεδόν χρόνια έχουμε γίνει μία φωνή, αλλά δυστυχώς εσείς οι αρμόδιοι φτάσατε μέχρι και να μας χλευάζετε. Φανταστείτε τότε πως θα ψάχνετε τρύπα να κρυφτείτε Κύριοι…
Περιμένουμε μία απάντηση σας και ελπίζω αυτή τη φορά να είναι σαφής, σοβαρή και με χρονοδιάγραμμα.
Βαρβάρα Γιοράν
Η μητέρα της Στέλλας»
