Αξιόπιστο «άνοιγμα» με τα self test που απέρριψαν μεγαλοπρεπώς οι Γερμανοί
Την αγορά ακόμη 18 εκατ. self test ανακοίνωσε την Παρασκευή η κυβέρνηση από την κινεζική εταιρεία Joysbio, έναντι 1,35 ευρώ το ένα.
Μέχρι τώρα από τους δύο προηγούμενους διαγωνισμούς, παρότι ο αρχικός στόχος ήταν η αγορά είκοσι εκατομμυρίων self test, στην Ελλάδα έφτασαν μόλις επτά. Και πέντε εξ’ αυτών από την Κίνα, και συγκεκριμένα από ένα εργοστάσιο του οποίου το προϊόν κρίνεται τουλάχιστον αμφίβολο.
Όπως αναφέρει σε δημοσίευμά της η Καθημερινή πρόκειται για self test τα οποία μόλις τον Φεβρουάριο οι γερμανικές αρχές είχαν απορρίψει ως «μειωμένης ευαισθησίας».
Ποια είναι η κινεζική εταιρεία Joysbio
Η συγκεκριμένη κινεζική εταιρεία, όπως λένε ορισμένοι από τους εκπροσώπους των εμπορικών επιχειρήσεων που το έφεραν στην Ελλάδα, «δεν είναι από τις κορυφαίες αλλά μάλλον από τις μεσαίες».
O κατασκευαστής του τεστ, η κινεζική εταιρεία Joysbio, αναφέρει ότι η ευαισθησία του τεστ που ήρθε στη χώρα μας είναι 92,47% και η ειδικότητα (σ.σ.: δηλαδή η δυνατότητά του να «εντοπίζει» τον Sars Cov-2 έναντι άλλων κορωνοϊών) φθάνει το 99,68%.
Η εταιρεία από τη βόρεια Κίνα, που απασχολεί 220 εργαζομένους και έχει τη δυνατότητα να κατασκευάζει 800.000 τεστ την ημέρα, «κατέκτησε» αστραπιαία την καρδιά των Ελλήνων εμπόρων που πήραν μέρος στους δύο διαγωνισμούς της ΓΓΠΠ.
Η… μεγαλοπρεπής γερμανική απόρριψη
Ο γερμανικός οργανισμός «B farm» που αξιολογεί με τη μεγαλύτερη εγκυρότητα στην Ευρώπη τα διαγνωστικά και αυτοδιαγνωστικά τεστ, έχει αναρτήσει τη συγκεκριμένη εξέταση σε έναν πίνακά του, αλλά σημειώνει ότι δεν έχει αξιολογηθεί από το PEI (Ινστιτούτο Πάουλ Ερλιχ), τον γερμανικό ΕΟΦ (σ.σ.: είναι ο Οργανισμός που ανακάλυψε τις σπάνιες θρομβώσεις που συνδέονται με το εμβόλιο της ΑΖ).
Κάποιες από τις εταιρείες που πήραν μέρος στον ακυρωθέντα δεύτερο διαγωνισμό κατέθεσαν στην επιτροπή της ΓΓΠΠ αλληλογραφία του Κινέζου κατασκευαστή με την «Β farm» για την αξιολόγηση του Ινστιτούτου Πάουλ Ερλιχ. Η αξιολόγηση δεν είναι πολύ κολακευτική για το προϊόν: Το Ινστιτούτο δεν προχωράει στην αξιολόγηση του προϊόντος διότι «δεν έχει ευαισθησία 70% και πάνω… που είναι προϋπόθεση για να γίνει η αξιολόγηση» (email, 24.2.2021).
To πρόβλημα για την κυβέρνηση είναι ότι και να ήθελε να αγοράσει τα δυτικά προϊόντα (που πάντως κατασκευάζονται στην πλειονότητά τους στη Νότια Κορέα) δεν θα μπορούσε. Για έναν λόγο τεχνικό και έναν κόστους. «Ο τεχνικός λόγος είναι ότι το buffer, δηλαδή το υγρό που χρησιμοποιείται για να προκληθεί η αντίδραση που “δείχνει” θετικό ή αρνητικό είναι σε ένα μπουκαλάκι ποσότητας για 25 τεστ και δεν είναι ξεχωριστό σε ατομικά δείγματα. Η προκήρυξη του διαγωνισμού όμως μιλούσε για ατομικά δείγματα (σ.σ.: και καλά έκανε)» λέει στην «Κ» κυβερνητικό στέλεχος που θέλει να διατηρήσει την ανωνυμία του.
Το άλλο πρόβλημα είναι ότι οι μεγάλες εταιρείες δεν θέλουν να «κανιβαλίζουν» τις τιμές τους. Η αμερικανική Abbot πουλάει γύρω στα 5 ευρώ, η ελβετική Roche γύρω στα 4, την ίδια πολιτική ακολουθούν και οι άλλες δύο μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες του χώρου.
Όταν ένας διαγωνισμός φθάνει στο 2,07 και 2,20 ευρώ με κινεζικά προϊόντα, αυτές απλώς αρνούνται να ακολουθήσουν αλλά «ό,τι πληρώνεις παίρνεις» όπως λέει στην «Κ» μέλος της επιτροπής επιδημιολόγων με μεγάλη εμπειρία σε διαγνωστικές εξετάσεις.
Το κινεζικό εργοστάσιο πουλάει 1,38 δολάρια το τεστ, ενώ η μεταφορά στοιχίζει αλλά 20 σεντς, αν υπολογισθεί και το τελωνείο το ποσό δεν φθάνει πάνω από 1,70-1,80.
Αλλά εκεί αρχίζουν τα προβλήματα: πολλοί μικροί από τους πενήντα επιχειρηματίες που έκαναν προσφορά στη β΄ φάση του διαγωνισμού φαίνεται να μην έχουν τα κεφάλαια. Κάποιοι μπορούν να απευθυνθούν σε τράπεζες, κάποιοι άλλοι όχι. Και οι μεν, αλλά κυρίως οι δε, (αυτοί που δεν μπορούν να προσφύγουν στις τράπεζες), πρέπει να πληρώσουν χρηματοοικονομικό κόστος βάζοντας κάποιον συνέταιρο.
To κράτος επίσης δεν είναι δυνατόν να καθορίσει τη στάση όσων μετέχουν σε έναν διαγωνισμό, όπως συνέβη π.χ. σε εκείνον για τη δεύτερη δεκάδα εκατομμυρίων self tests, όπου δύο τετράδες εταιρειών έδιναν προσφορές που είχαν διαφορές 1,2 λεπτών μεταξύ τους.
Ένας από αυτούς προσέφυγε κατά της εταιρείας που είχε αναδειχθεί δεύτερη στον πρόσφατο β΄ διαγωνισμό προσκομίζοντας γράμμα του Κινέζου κατασκευαστή ότι ο Κινέζος έμπορος που πούλησε στον Ελληνα έμπορο δεν εμπορεύεται πάντα γνήσια προϊόντα. Έτσι το κράτος αναγκάστηκε να προχωρήσει σε απευθείας ανάθεση χωρίς εισαγωγείς. Ένας πάντως από αυτούς σε προηγούμενη φάση είχε εξασφαλίσει τιμή ακόμη χαμηλότερη από αυτήν που κατάφερε να πάρει το κράτος.
Πηγή: topontiki.gr
