Άρειος Πάγος: Η απόφαση που βάζει «φρένο» σε πλειστηριασμούς από εισπρακτικές εταιρείες
Ο Άρειος Πάγος απέρριψε την πρόσθετη παρέμβαση από εισπρακτική εταιρεία για δάνεια. Η απόφαση του Αρείου Πάγου δημιουργεί προϋποθέσεις σε δανειολήπτες για να ακυρώσουν με ανακοπές πλειστηριασμούς που έγιναν από εταιρείες διαχείρισης δανείων.
Με την απόφασή του ο Άρειος Πάγος απέρριψε την ασκηθείσα πρόσθετη παρέμβαση από εταιρεία ως απαράδεκτη ελλείψει νομιμοποιήσεως (ΑΠ 822/2022).
Η απόφαση στηρίζεται στο ότι η παρεμβαίνουσα εταιρεία διαχείρισης δεν μπορεί να επιδιώξει την εκπλήρωση της ένδικης απαίτησης στο όνομα και για λογαριασμό της εταιρείας που κατέστη δικαιούχος της απαίτησης με εκχώρηση, αφού ο Ν. 3156/2003 για τις τιτλοποιήσεις δεν απονέμει στην εταιρεία διαχείρισης την ιδιότητα του κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενου διαδίκου όπως συμβαίνει ρητά στον νόμο για τα κόκκινα δάνεια (4354/2015).
Το δικαστήριο έκρινε ότι η διάταξη του άρθρου 10 παρ. 14 του Ν. 3156/2003 δεν απονέμει στις εταιρείες διαχειρίσεως ενεργητική κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση προκειμένου να ασκήσουν τις ένδικες αυτοτελείς πρόσθετες παρεμβάσεις, παρά μόνο ρυθμίζουν τους όρους και το πλαίσιο της εκτελέσεως εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων, με σκοπό την είσπραξη (για λογαριασμό της εντολέως της, δικαιούχου) των απαιτήσεων από τους οφειλέτες.
Οι διατάξεις του Ν. 4354/2015 για την κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση (ως μη δικαιούχων διαδίκων) των εταιρειών διαχείρισης δανείων δεν μπορούν να εφαρμοστούν αναλογικώς και επί των εταιρειών διαχείρισης του Ν. 3165/2003. Και αυτό διότι η εταιρεία διαχείρισης του άρθρου 10 Ν. 3156/2003 αναλαμβάνει με σύμβαση εντολής τη διαχείριση των αποκτώμενων απαιτήσεων, χωρίς να έχει ορισθεί εκ του νόμου μη δικαιούχος, κατ’ εξαίρεση νομιμοποιούμενος, διάδικος.
Κατά συνέπεια, δεν νομιμοποιείται να ενεργεί διαδικαστικές πράξεις για λογαριασμό της εντολέως της εταιρείας, ούτε η μεταξύ τους σύμβαση και η παροχή πληρεξουσιότητας μπορεί να καθιδρύσει κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση.
Σημειώνεται, επίσης, ότι με την απόφαση 595/2022 του Εφετείου Πειραιά (Διαδικασία Ασφαλιστικών Μέτρων), οι εταιρίες διαχείρισης του Ν. 3156/2003 δεν νομιμοποιούνται ως μη δικαιούχοι διάδικοι να διενεργούν διαδικαστικές πράξεις.
Ο νόμος, στην περίπτωση της μεταβίβασης απαιτήσεων με σκοπό την τιτλοποίηση κατά τους ορισμούς του N 3156/2003, δεν απονέμει, κατά τη γνώμη που υιοθετεί και το Δικαστήριο αυτό, στην εταιρεία διαχειρίσεως (με την οποία συμβάλλεται η εταιρεία αποκτήσεως) την ιδιότητα του μη δικαιούχου ή μη υπόχρεου διαδίκου, έστω και έμμεσα χωρίς πανηγυρική διατύπωση ώστε η τελευταία να ασκεί ως μη δικαιούχος διάδικος, κατά παραχώρηση του νομοθέτη, αγωγές και άλλα ένδικα βοηθήματα ενώπιον των δικαστηρίων για τα δικαιώματα της εταιρείας αποκτήσεως, αιτούμενη έννομη προστασία στο όνομά του, όπως ρητά πράττει για τις εταιρίες διαχειρίσεως του N 4354/2015 στο άρθρο 2 ξ 4 αυτού. Με άλλα λόγια δεν της απονέμει ενεργητική κατ’ εξαίρεση νομιμοποίηση.
Ρυθμίζει απλά τους όρους και το πλαίσιο της εκτελέσεως εξώδικων διαχειριστικών (νομικών ή υλικών) πράξεων με σκοπό την είσπραξη (για λογαριασμό της εντολέως της, δικαιούχου) των απαιτήσεων από τους οφειλέτες.
ieidiseis.gr
