Από τον παιδικό σταθμό των Εκπαιδευτηρίων Θεοδωρόπουλου, στην Ιατρική Θεσσαλονίκης

από-τον-παιδικό-σταθμό-των-εκπαιδευτη-1103076

Μεγάλες επιτυχίες, παρά τις ιδιαίτερες φετινές συνθήκες σημείωσαν οι Χανιώτες μαθητές στις Πανελλαδικές εξετάσεις. Ανάμεσά τους ο Γιάννης Μαλιχούτης, ο οποίος με 18.225 μόρια, πέρασε στην Ιατρική Σχολή Θεσσαλονίκης. Με πείσμα και προσήλωση στον στόχο, αλλά και με την βοήθεια των καθηγητών των Εκπαιδευτηρίων Θεοδωρόπουλου, στην «οικογένεια» του οποίου βρίσκεται ήδη από τον παιδικό σταθμό, ο Γιάννης πέτυχε το στόχο του και ανυπομονεί να ξεκινήσει το επόμενο συναρπαστικό κεφάλαιο της ζωής του.

Το zarpanews.gr μίλησε με τον Γιάννη και αρχικά ζητήσαμε να μας πει για την επιτυχία του:

«Είναι κάτι που το ήθελα πάρα πολύ. Ήθελα πραγματικά να αφοσιωθώ σε αυτό, να ασχολούμαι μόνο με τα μαθήματά μου έτσι ώστε να το καταφέρω. Δεν σκεφτόμουν αρχικά την Ιατρική. Ήταν μία επιθυμία που προέκυψε στις πρώτες τάξεις του Λυκείου και από τη στιγμή που το πέτυχα νιώθω πολύ περήφανος για τον εαυτό μου και ευγνώμων σε όσους με βοήθησαν.
«Μέχρι και την πρώτη Λυκείου δεν είχα αποφασίσει, σκεφτόμουν ακόμα τι κατεύθυνση θα πάρω. Διάλεξα αυτό που ήθελα με βάση τα μαθήματα που μου άρεσαν, δηλαδή Φυσική και Βιολογία. Στη συνέχεια είδα πόσο πολύ με ενδιαφέρει η Βιολογία και επειδή μου αρέσει γενικά να προσφέρω και να βοηθάω τους ανθρώπους, η Ιατρική ήταν η επιλογή μου ως μία επιστήμη που δεν τελειώνει ποτέ»
Υπάρχει άραγε μυστικό για μία τέτοια επιτυχία; «Αν θα έπρεπε να πούμε ένα μυστικό, θα ήταν ότι ένας μαθητής πρέπει σίγουρα από την πρώτη Λυκείου και μετά να μην έχει καθόλου κενά. Να μην πει όταν φτάσει στην τρίτη λυκείου θα διαβάσω πολύ για να μπω στη σχολή που θέλω. Πρέπει από την πρώτη Λυκείου να αφοσιωθεί σε αυτό και φροντίσει να μην έχει κενά. Χρειάζεται πάρα πολλή δουλειά αλλά προφανώς δεν χρειάζεται κάποιος να τρελαθεί για αυτό. Μπορεί να κάνει και τις εξόδους του και να έχει και ελεύθερο χρόνο»

Η χρονιά είχε μία ιδιαιτερότητα για όλους τους μαθητές, την πανδημία του κορονοϊού που είχε ως συνέπεια το κλείσιμο των σχολείων από πολύ νωρίς: «Μόλις έκλεισαν τα σχολεία ξεκινήσαμε διαδικτυακά μαθήματα μέσω μίας πλατφόρμας που έφτιαξε το Εκπαιδευτήριο Θεοδωρόπουλου. Στην αρχή της καραντίνας έλεγα ότι θα έχω πολύ χρόνο για να διαβάσω γιατί όταν ανακοινώθηκε η μείωση της ύλης εγώ είχα τελειώσει σχεδόν σε όλα τα μαθήματα την ύλη. Άρα απλά περίμενα να δω τι θα βγει εκτός, έτσι ώστε να εστιάσω σε αυτά που έμειναν ακόμα περισσότερο και από τη στιγμή που είχα πολύ ελεύθερο χρόνο μπορούσα να αφοσιωθώ σε αυτά» λέει ο Γιάννης και συνεχίζει:

«Τα διαδικτυακά μαθήματα προφανώς δεν είχαν καμία σχέση με τη φυσική παρουσία μέσα στη σχολική τάξη και την επαφή με τους καθηγητές που θα μπορούσες να συνεννοηθείς καλύτερα. Σίγουρα δεν ήταν εύκολο, αλλά για την κατάσταση που υπήρχε θεωρώ ότι η δουλειά που έγινε από τους καθηγητές βοήθησε ακόμα και κάτω από αυτές τις συνθήκες καθώς κι εκείνοι ήταν πάντα διαθέσιμοι να βοηθήσουν σε οτιδήποτε χρειαζόμουν»

Ο Γιάννης πηγαίνει στα Εκπαιδευτήρια Θεοδωρόπουλου εδώ και 16 χρόνια: «Είμαι από τον παιδικό σταθμό, ήδη δηλαδή 16 χρόνια. Είναι πραγματικά σαν μία δεύτερη οικογένειά μου. Πλέον με τους καθηγητές μου δεν είχα μία σχέση τυπική μαθητή καθηγητή, είχαμε μια σχέση στην οποία μπορούσαμε να συζητάμε οτιδήποτε και με βοηθούσαν σε οτιδήποτε και αν ζητούσα και φυσικά τους οφείλω ένα μεγάλο ευχαριστώ για το στόχο που πέτυχα. Για κάποιον που έχει μεγάλους στόχους βοηθάει το γεγονός ότι ακόμα και αν είσαι σε μία τάξη με πολλά παιδιά, μπορείς ανά πάσα στιγμή να απευθυνθείς στους καθηγητές.

Αυτό έκανα κι εγώ. Τους ζητούσα να μου βάζουν μία παραπάνω πρόκληση, να με δυσκολεύουν όσο πιο πολύ γίνεται ώστε να φτάσω στις Πανελλήνιες και εν τέλει να συναντήσω κάτι που θα μου φανεί εύκολο. Ζητούσα πάντα παραπάνω δουλειά για να είμαι σίγουρος κι εκείνοι μου την έδιναν με μεγάλη χαρά. Οι καθηγητές δεν αδιαφορούν, όσο μεγάλος και αν είναι ο αριθμός των μαθητών. Δίνουν απλόχερα τη βοήθειά τους σε όποιον το ζητήσει επικεντρώνοντας στον κάθε έναν ξεχωριστά«.

Έχοντας βιώσει την διαδικασία των Πανελληνίων Εξετάσεων στο έπακρο, ρωτάμε τον Γιάννη τι θα άλλαζε αν είχε τη δυνατότητα: «Θεωρώ ότι είναι άδικο για κάποια παιδιά να μην μπουν στην σχολή της προτίμησης τους επειδή δεν έγραψαν καλά στην έκθεση, την οποία μπορεί να μην συναντήσουν καν στη σχολή τους ή μπορεί να έχουν κοπεί για ένα μικρό λάθος που δεν σχετίζεται απαραίτητα με αυτό το μάθημα. Δηλαδή το παραμικρό λάθος μπορεί να στοιχίσει τη σχολή σε κάποιον για πολύ λίγα μόρια. Πιστεύω ότι ήταν λάθος που έβγαλαν φέτος τους συντελεστές βαρύτητας σε κάθε μάθημα, θα πρέπει σίγουρα να ξαναμπούν. Νομίζω επίσης πως είναι λάθος να υπάρχει μεγάλη απόκλιση στις βάσεις των σχολών που είναι σε διαφορετικές πόλεις όπως το Φυσικό στο οποίο μπορείς να μπεις και με 16.000 μόρια και με 5.000 μόρια. Καλό θα ήταν το κάθε πανεπιστήμιο να ορίζει εκείνο, την δικιά του βάση. Με αυτόν τον τρόπο θα είναι σίγουρα πιο ποιοτικές οι σχολές και πιο ενδιαφέρουσες για τους μαθητές γιατί θα είναι όλοι του ίδιου επιπέδου.

Τέλος, ο Γιάννης μας δίνει τις δικές του συμβουλές σε όσους θα δώσουν Πανελλήνιες: «Το μόνο που θα έλεγα είναι από τη στιγμή που έχει ξεκινήσει ήδη η προετοιμασία για τις επόμενες πανελλήνιες, αυτοί που θέλουν να πετύχουν τους στόχους τους, να αφιερώσουν αρκετές ώρες για να το πετύχουν. Σίγουρα υπάρχουν οι μαθητές που μπορεί να πουν ότι με 2-3 ώρες την ημέρα θα πετύχουν το στόχο τους. Προσωπικά πιστεύω ότι θέλει να αφοσιωθείς από την αρχή και να έχεις για μία χρονιά μόνο αυτό στο μυαλό σου και τίποτε άλλο. Δεν λέω να τρελαθείς, να ξεκουράζεσαι προφανώς, αλλά σίγουρα θέλει πολλή δουλειά

zarpanews.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook