Αλέξης Τσίπρας: Πρόσκληση

Στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία όταν αποτυγχάνει η κυβέρνηση, στην πρώτη κάλπη που βρίσκουν μπροστά τους οι αρμόδιοι, στέλνουν πρόσκληση στο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Για έναν – όχι και τόσο- περίεργο λόγο, σε κάποιες μιντιακές «εξορμήσεις» του, το σύστημα Μητσοτάκη προσπαθεί να εντάξει και τον Αλέξη Τσίπρα στον επικοινωνιακό σχεδιασμό του πρωθυπουργού.

Η προτελευταία ήταν στον εορτασμό του Πολυτεχνείου. Όταν η κυβέρνηση έκανε ότι μπορούσε για να τον καταστήσει αντιεορτασμό. Με αστυνομικές απαγορεύσεις, υπό το πρόσχημα αποτροπής στη διάδοση του κορονοϊού.

Ο εγκλωβισμός του Τσίπρα σε μια «πρωτοβουλία Μητσοτάκη», επιχειρήθηκε με την ιδέα να να καταθέσουν στεφάνι, όλοι μαζί οι πολιτικοί αρχηγοί, σε φάλαγγα κατ άνδρα, με επικεφαλής την Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Δίκην εθνικής εορτής.

Ανάλογης σύλληψης – και στόχευσης προφανώς- ήταν η ιδέα να εμβολιαστούν ομαδικά την ίδια μέρα οι πολιτικοί αρχηγοί.

Αλλά ο πρώην πρωθυπουργός διευκρίνισε ότι δεν προτίθεται να πάρει μέρος στην ομαδοποίηση και χαρακτήρισε το σκηνικό στο οποίο θα πρωταγωνιστούσε ο πρωθυπουργός «σόου» .Έπεσε έξω: Ήταν υπερπαραγωγή.

Απλώς επειδή και οι καλύτερες επικοινωνιακές επιχειρήσεις αποτυγχάνουν, όταν δεν τραβάνε οι πρωταγωνιστές, το είδος της απήχησης που είχε ο κοινός εμβολιασμός Μητσοτάκη- Τσιόδρα δεν ήταν ο προσδοκώμενος. Αναστέναξαν τα σόσιαλ μίντια.

Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης προσήλθε στον Ευαγγελισμό την επόμενη μέρα- χωρίς κάμερες. Η λιτή και στοχευμένη δήλωσή του υπέρ του εμβολίου, ήταν περισσότερο πειστική.

Την ενίσχυσε με την επισήμανση της κυβερνητικής ευθύνης στη διαχείριση της πανδημίας-και την απόκλιση των κυβερνητικών υποσχέσεων για το χρονοδιάγραμμα του εμβολιασμού. Κανείς δεν θα μπορούσε να πει ότι έχει άδικο.

Προκύπτει από τους αριθμούς.

Η προσπάθεια να εμφανιστεί περίπου ως συνοδοιπόρος του πρωθυπουργού δεν βγήκε. Την επόμενη εμφανίσθηκαν σε φιλοκυβερνητικές εφημερίδες καταγγελίες.

Τα συνηθισμένα. Ότι ο Τσίπρας έκανε «φτηνή αντιπολίτευση», το κόμμα του «απέτυχε στον κορονοϊό» και τα τοιούτα. Σαν τιμωρία στην άρνησή του να γκρουπαριστεί με τον Μητσοτάκη. Ή μεθ΄ ημών ή καθ΄ ημών.

Η επίθεση στο δικαίωμα της αντιπολίτευσης να ασκεί το ρόλο της όπως κρίνει, προήλθε από όσους θα προτιμούσαν να μην υπάρχει αντιπολίτευση, επειδή «οι περιστάσεις είναι δύσκολες». Ή να υπάρχει σαν γλάστρα στο κυβερνητικό σαλόνι.

Τα περί «αποτυχίας» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παραπέμπουν στο παράλογο. Πως γίνεται να αποτυγχάνει η αντιπολίτευση, όταν όλους τους χειρισμούς κάνει η κυβέρνηση;

Αν υπάρχει ένα συμπέρασμα από τις επιχειρήσεις επικοινωνιακού εγκλωβισμού του Τσίπρα στο σκηνικό που εξυπηρετεί τον Μητσοτάκη-εναλλάξ με χτυπήματα κάτω από τη μέση- είναι το εξής:

Στο Μέγαρο Μαξίμου αρχίζουν να διακρίνουν αυτό που σταδιακά θα καταστεί αναπόφευκτο: Στο τέλος της ημέρας από τη θέση του ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα εισπράξει τη διογκουμένη λαϊκή δυσαρέσκεια για όσα έγιναν- και δεν έγιναν- τους τελευταίους μήνες.

Η προσπάθεια των επικοινωνιολόγων του Μητσοτάκη, όταν δεν μπορούν να τον βγάλουν στην άκρη, είναι να τον εξομοιώσουν με τον πρωθυπουργό, για να αποδυναμώσουν τη μετακίνηση του εκκρεμούς…

Άδικος κόπος. Στην κοινοβουλευτική Δημοκρατία όταν αποτυγχάνει η κυβέρνηση, στην πρώτη κάλπη που βρίσκουν μπροστά τους οι αρμόδιοι , στέλνουν πρόσκληση στο αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος