Άδωνις Γεωργιάδης: Ντεμοντέ

Για τον Άδωνι και τους ομοϊδεάτες του, η συζήτηση για την προστασία των αδυνάμων της κοινωνίας- που δημιουργεί η πολιτική τους- είναι πράγματι ντεμοντέ. Ειδικά, αφού τους έχει υφαρπάξει την ψήφο…

Ένα κόμμα κάνει προεκλογική καμπάνια εστιάζοντας σε όσους χάνουν τα σπίτια τους από τα «κοράκια» των funds.

Aγόρασαν τα δάνειά τους κοψοχρονιά, όταν δεν μπορούσαν να τα αποπληρώσουν κατά τα συμφωνηθέντα με τις τράπεζες -για λόγους πέραν των δυνάμεων τους.

Ένα άλλο κόμμα προτιμάει να μιλάει για την «επενδυτική βαθμίδα» που τάχα μόνο με το ίδιο στην κυβέρνηση μπορεί να πάρει η Ελλάδα, για την ανάγκη να …μην μειωθούν οι έμμεσοι φόροι και για τον κίνδυνο που έχει η ανάπτυξη αν φορολογηθούν οι πλούσιοι…

Γίνονται εκλογές και το δεύτερο κόμμα σαρώνει, με νταμπλ σκορ.

Ερώτηση: ποιο από τα δυο κόμματα έχει δίκιο; Αν ρωτήσετε τον Άδωνι Γεωργιάδη θα απαντήσει: αυτό που πήρε 21 μονάδες παραπάνω. Το άλλο είναι ντεμοντέ.

Έτσι είναι, αν έτσι νομίζετε. Αλλά αν η πολιτική γίνεται με τη μεζούρα που έβγαλε ο Γεωργιάδης στον Θεοχαρόπουλο, δεν είναι μέθοδος επίλυσης των προβλημάτων της κοινωνίας, αλλά το αντίθετο: προσθέτει προβλήματα.

Υπέρ της ΝΔ μπορεί να ψήφισε και κάποιος που κινδυνεύει να χάσει το σπίτι του. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το σωστό είναι να μένουν στο δρόμο όσοι χτυπήθηκαν από την οικονομική κρίση, που δεν προκάλεσαν οι ίδιοι.

Το σωστό στην πολιτική εξαρτάται από ποια πλευρά βρίσκεσαι.

Είναι άλλο από την πλευρά όσων χάνουν το σπίτι τους και άλλο από την πλευρά των τραπεζών που ξεφορτώθηκαν τα δάνεια ,με την εκχώρηση σε υποπολλαπλάσια αξία σε αδίστακτους δημοπράτες.

Χωρίς να το αντιλαμβάνεται ο Άδωνις- και χωρίς να τον ενδιαφέρει να το αντιληφθεί- έβαλε τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στο κόμμα του και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Για τη ΝΔ το θέμα των πλειστηριασμών έχει σημασία μόνο από τη σκοπιά των ψήφων που τους αφαιρεί. Αν στο τέλος δεν έχουν κόστος, δεκάρα δεν δίνουν.

Ισχύει για κάθε δραστηριότητα που αφορά τη ζωή των ανθρώπων. Μόνο αν κοστίζει εκλογικά, παριστάνουν πως ενδιαφέρονται. Μέχρι τις εκλογές..

Ενδιαφέρον διαρκείας το κόμμα του Μητσοτάκη και του Γεωργιάδη, έχει μόνο για τις τράπεζες που ξεσπιτώνουν κόσμο και τους «επενδυτές».

Όχι γιατί ενδιαφέρεται για τις ψήφους τους. Πόσοι είναι άλλωστε; Απλώς τα στελέχη του, θέλουν να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους.

Σ΄ αυτούς υπολογίζουν για να επιβιώσουν. Στα λεφτά τους, στα ΜΜΕ που διαθέτουν, στους εκβιασμούς εργαζομένων που μπορούν να κάνουν για λογαριασμό τους.

Συχνάζουν στις αυλές τους, ενδιαφέρονται για τα κέρδη τους, διευκολύνουν να μην πληρώνουν φόρους και να τη σκαπουλάρουν όταν τους πιάνει η τσιμπίδα του νόμου.

Για τον Άδωνι και τους ομοϊδεάτες του, η συζήτηση για την προστασία των αδυνάμων της κοινωνίας- που δημιουργεί η πολιτική τους- είναι πράγματι ντεμοντέ.

Ειδικά, αφού τους έχει υφαρπάξει την ψήφο…

Γράφει ο Γιώργος Λακόπουλος