Όλο το σχέδιο των 220 ημερών του Τσίπρα με κωδικό «17 Απριλίου»
Η φετεινή ΔΕΘ είναι, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, η τελευταία του Αλέξη Τσίπρα με την ιδιότητα του πρωθυπουργού. Η ΝΔ, σύμφωνα και με την δημοσκόπηση της ΜΑΡC που δημοσιεύθηκε στο ΠΘ, εμφανίζεται να προηγείται καθαρά του ΣΥΡΙΖΑ και μάλιστα με διψήφια διαφορά. Στελέχη του Μαξίμου δεν αμφισβητούν τη δημοσκοπική υπεροχή της αξιωματικής αντιπολίτευσης διατείνονται όμως ότι στις ποιοτικές αναλύσεις των μετρήσεων, που οι ίδιοι πραγματοποιούν ανελλιπώς σε σταθερή βάση και οι οποίες δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας, η διαφορά είναι μονοψήφια.
Μάλιστα, στενός συνεργάτης του πρωθυπουργού μάς λέει ότι στις δημοσκοπήσεις, όπως και αυτή της MARC, που έχουν διενεργηθεί πριν τη ΔΕΘ περιλαμβάνεται η τραγωδία στο Μάτι, αλλά δεν περιλαμβάνονται οι εξαγγελίες του πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη. Ως εκ τούτου θεωρεί ότι μετά το «πακέτο παροχών» του Τσίπρα η ψαλίδα θα κλείσει περισσότερο.
Είναι δε τόσον αισιόδοξος που στοιχηματίζει ότι μέχρι τον Μάϊο, οπότε και θα γίνουν οι εκλογές, η διαφορά ανάμεσα στα δύο κόμματα θα είναι τόση που θα προσδίδουν στην εκλογική αναμέτρηση το χαρακτηρισμό «ντέρμπι». Την άκρατη (ας μας επιτραπεί ο χαρακτηρισμός) αισιοδοξία του προφανώς τη στηρίζει και στη φιλολογία που αναπτύσσεται τις τελευταίες ημέρες περί αποκαλύψεων, διώξεων ακόμη και προφυλακίσεων παραγόντων που εμπλέκονται με σκοτεινές και σκανδαλώδεις υποθέσεις του παρελθόντος, αλλά και για δικαστικές έρευνες που σχετίζονται με τα οικονομικά των κομμάτων και τη χρηματοδότησή τους από τις τράπεζες, τη Novartis, το ΚΕΕΛΠΝΟ κ.α. Επίσης, είναι της γνώμης ότι η αύξηση του κατώτατου μισθού, η μείωση του ΕΝΦΙΑ και των ασφαλιστικών εισφορών, η επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η επιδότηση ενοικίου, η αποκλιμάκωση της φορολογίας και οπωσδήποτε η μη μείωση των συντάξεων θα ανεβάσουν τα ποσοστά του ΣΥΡΙΖΑ και την ψυχολογία των οπαδών του.
Ειδικά για τις συντάξεις και για τις ζωηρές αμφιβολίες που διατυπώνονται, πρωτίστως από τη ΝΔ, για το μέλλον τους, αν δηλαδή θα περικοπούν ή όχι, ο συνομιλητής μας, ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, είναι κορυφαίο κυβερνητικό στέλεχος και εξ απορρήτων του πρωθυπουργού είναι κατηγορηματικός: «οι συντάξεις δεν πρόκειται να περικοπούν. Το υπερπλεόνασμα και όλα τα δημοσιονομικά στοιχεία μας το επιτρέπουν. Αν χρειαστεί θα πάμε ακόμη και σε σύγκρουση με τους εταίρους μας. Εκλογές με περικεκομένες τις συντάξεις ισοδυναμούν με πολιτική αυτοκτονία. Και κανείς μας, από τον Τσίπρα μέχρι και το τελευταίο στέλεχος, δεν έχει διάθεση, σας διαβεβαιώ, να αυτοκτονήσει. Μπορεί ο Μητσοτάκης, ο Άδωνις και οι άλλοι της δεξιάς παράταξης να το θέλουν, όμως δεν πρόκειται να τους κάνουμε το χατήρι. Οι συντάξεις δεν θα κοπούν, τελεία και παύλα».
Σημειώνουμε ότι η ηγεσία της κυβέρνησης και ιδιαίτερα το επικοινωνιακό της επιτελείο περιγράφουν τις πρωθυπουργικές εξαγγελίες όχι ως υποσχέσεις, αλλά ως πράξεις. «Δεν υποσχόμαστε ότι θα κάνουμε. Θα τα κάνουμε. Αυτή είναι και η διαφορά μας με τη ΝΔ. Τις εξαγγελίες του Μητσοτάκη μπορείς να τις πεις υποσχέσεις, αφού είναι στην αντιπολίτευση, τα λεγόμενα όμως του Τσίπρα, επειδή είναι στην κυβέρνηση, θα αποδειχθεί αμέσως, και πριν τις εκλογές, αν είναι ψέμματα ή αλήθειες. Κοντός ψαλμός αλληλούια», μας λέει οικονομικός υπουργός, ο οποίος έχει μεν επίγνωση των μεγάλων δυσκολιών που αντιμετωπίζει ο ΣΥΡΙΖΑ για να ανατρέψει την εις βάρος του διαφορά, όμως ελπίζει ότι «τους επόμενους μήνες οι πολίτες θα διαπιστώσουν ότι η έξοδος από τα μνημόνια δεν είναι άνευ σημασίας γι’ αυτούς, αλλά συνεπάγεται και βελτιώσεις στη ζωή τους, την προσωπική και την επαγγελματική». Αυτό εξάλλου είναι και το μεγάλο στοίχημα για την κυβέρνηση: Να καταφέρει να αποδείξει, εν τοις πράγμασι, ότι η επόμενη μέρα μετά τη λήξη του Προγράμματος Διάσωσης έχει θετικό οικονομικό αντίκρισμα στα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις και δεν είναι, όπως λέει η αντιπολίτευση, «συνέχιση των μνημονίων και της επιτήρησης, χωρίς όμως λεφτά».
Πάντως και ανεξαρτήτως του τι πιστεύουν ο Τσίπρας και οι συνεργάτες του για τις δημοσκοπήσεις ή για τα θέματα που θα επηρεάσουν τη γνώμη και την ψήφο των πολιτών το σίγουρο είναι ότι ο πρωθυπουργός με την ομιλία του το Σάββατο στο Βελλίδειο και τη συνέντευξη τύπου την Κυριακή πάτησε, όπως οι αφέτες στους αγώνες στίβου, τη σκανδάλη για την έναρξη του μαραθωνίου των εκλογών. Μπορεί να λέγονται διάφορα, ένθεν κακείθεν, για τον χρόνο που θα στηθούν οι κάλπες, αλλά η αλήθεια είναι μία: τον Μάϊο μαζί με τις ευρωεκλογές και τις αυτοδιοικητικές εκλογές θα έχουμε και βουλευτικές.
Τουλάχιστον αυτή είναι η απόφαση του Μαξίμου και όλος ο κυβερνητικός, πολιτικός και εκλογικός σχεδιασμός γίνεται με βάση την ημερομηνία της 26ης Μαΐου. Απομένουν λοιπόν 220 ημέρες μέχρι στις 17 Απριλίου 2019 (12 ημέρες πριν το Πάσχα) οπότε και αναμένεται να προκηρυχθούν οι εκλογές. Φυσικά, αυτό θα συμβεί εφόσον ο Πάνος Καμμένος επιμείνει μέχρι τέλους να αποσύρει την εμπιστοσύνη των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση εάν η Βουλή επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών για το Μακεδονικό. Μέχρι στιγμής ο υπουργός Άμυνας εμφανίζεται αμετακίνητος στη θέση του και οι πληροφορίες λένε ότι έχει ξεκαθαρίσει στον Αλέξη Τσίπρα ότι θα παραμείνει σ’ αυτήν μέχρι τέλους, ελπίζοντας, είναι η αλήθεια, είτε να μπλοκάρει η Βουλή των Σκοπίων τη συνταγματική αναθεώρηση για το νέο τους όνομα είτε η συμφωνία να μην υπερψηφιστεί από την ελληνική Βουλή. Τη δεύτερη περίπτωση μάλλον πρέπει να την αποκλείσουμε καθώς όλες οι εμπιστευτικές πληροφορίες αναφέρουν ότι ήδη έχουν «κλειδώσει» 153 θετικές ψήφοι βουλευτών, μεταξύ των οποίων και δύο, σίγουρα, των ΑΝΕΛ.
Την επομένη της υπερψήφιση της συμφωνίας, η οποία (και υπό την προϋπόθεση ότι τα Σκόπια θα έχουν ολοκληρώσει εντός του Ιανουαρίου επιτυχώς τη συνταγματική αναθεώρηση) τοποθετείται στα τέλη Μαρτίου αρχές Απριλίου, ο Πάνος Καμμένος, σύμφωνα με έγκυρη και ανώτατη πηγή των ΑΝΕΛ, θα επισκεφθεί τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και θα δηλώσει ότι αποσύρει την εμπιστοσύνη του κόμματός του από την κυβέρνηση. Η απόσυρση της εμπιστοσύνης δεν σημαίνει αυτομάτως και πτώση της κυβερνήσεως. Αυτή μπορεί να συνεχίσει και ως κυβέρνηση μειοψηφίας. Για να πέσει η κυβέρνηση θα πρέπει να υποβληθεί πρόταση μομφής και να υπερψηφιστεί από 151 βουλευτές. Όχι η κυβέρνηση, η μομφή. Εάν δεν υπερψηφιστεί η μομφή η κυβέρνηση μπορεί, εφόσον το επιθυμεί, να συνεχίσει να κυβερνά ως κυβέρνηση μειοψηφίας. Όμως, σύμφωνα με καθ’ όλα έγκυρες και αποκλειστικές πληροφορίες, ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του έχουν καταλήξει στην απόφαση ότι μια τέτοια εξέλιξη δεν συμφέρει ούτε τη χώρα ούτε και τον ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό θα πρέπει οι κάλπες στις 26 Μαΐου να είναι τέσσερεις -και πέντε, σε όσους δήμους εκτός από δημοτικούς εκλέγουν και διαμερισματικούς και κοινοτικούς συμβούλους.
Αν η επόμενη μέρα των μνημονίων, το Μακεδονικό, η όξυνση στην πολιτική αντιπαράθεση λόγω εμπλοκής της πολιτικής με δικαστικές υποθέσεις και οι δημοσκοπήσεις είναι τα τέσσερα πεδία που θα δοκιμαστούν, το επόμενο διάστημα, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και το σύνολο του πολιτικού και δημοσίου βίου των Ελλήνων, υπάρχει και ένα ακόμη πεδίο, αυτό των εξελίξεων στην Κεντροαριστεράς, από τις οποίες σε σημαντικό βαθμό θα εξαρτηθεί αφενός το ποσοστό που θα λάβει ο ΣΥΡΙΖΑ και αφετέρου αν η ΝΔ καταχτήσει ή όχι την αυτοδυναμία. Παράγοντες από την αξιωματική αντιπολίτευση, οι οποίοι ανήκουν και στο στενό κύκλο του Κυριάκου Μητσοτάκη, υποστηρίζουν ότι «είναι εξαιρετικά δύσκολο να μην κατακτήσει η ΝΔ την αυτοδυναμία» καθώς στην εκλογική της πελατεία, εκτός από τους δεξιούς ψηφοφόρους που στις προηγούμενες εκλογές είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, συνωθούνται η συντριπτική πλειοψηφία των οπαδών του Ποταμιού καθώς και αρκετοί από τους παραδοσιακούς ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι «προτιμούν να ψηφίσουν τη ΝΔ και όχι το ΚΙΝΑΛ αρκεί να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ».
Αντίθετα, παράγοντες του ΣΥΡΙΖΑ θεωρούν πως «οι προοδευτικοί πολίτες όταν θα κληθούν να απαντήσουν στα πολιτικά (και πολωτικά) διλήμματα των εκλογών δεν θα προτιμήσουν τη δεξιά και τον Μητσοτάκη, αφού αμφότεροι αποτελούν κόκκινο πανί για την Κεντροαριστερά». Σε κάθε περίπτωση -και για την επόμενη κυβέρνηση και για το ποιός θα ηγεμονεύσει στο χώρο της Κεντροαριστεράς- κρίσιμο μέγεθος είναι το ποσοστό που θα λάβει το ΚΙΝΑΛ. Αν είναι μονοψήφιο και ο ΣΥΡΙΖΑ έχει υπερδιπλάσιο ποσοστό τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα έχει κάνει είναι μεγάλο και αποφασιστικό βήμα να είναι αυτός που, μετά τις εκλογές, θα ηγηθεί της προσπάθειας ανασύνθεσης και ανασυγκρότησης της προοδευτικής παράταξης. Εξάλλου, και ο ανασχηματισμός αυτή τη στόχευση είχε. Το γεγονός ότι δεν τα κατάφερε (αφού η σηματοδότηση ήταν περιορισμένη και ασθενική) δεν σημαίνει ότι ο Τσίπρας θα σταματήσει την προσπάθεια. Κάθε άλλο. Σύμφωνα μάλιστα με πληροφορίες στο παρασκήνιο γίνονται προσπάθειες να συγκροτηθεί ένα μετωπικό σχήμα, το οποίο και στις τρεις εκλογές (βουλευτικές, ευρωεκλογές και αυτοδιοικητικές) θα κατέλθει μαζί με τον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι αντίστοιχο με το «ΠΑΣΟΚ και άλλες δημοκρατικές δυνάμεις» τη δεκαετία του 1980.
Αντίθετα, η Φώφη Γεννηματά και ο χώρος του πρώην ΠΑΣΟΚ για να μην συνθλιβούν στις μυλόπετρες του νέου, έστω και μικρού, δικομματισμού που θα οδηγήσει και σε στρατηγική περιδίνηση θα πρέπει να περιορίσουν δραστικά τις διαρροές ψηφοφόρων τους προς τη ΝΔ και να αυξήσουν σημαντικά τις εισροές από τον ΣΥΡΙΖΑ. Το ελάχιστο, για να αποφευχθούν οι περιπέτειες, θα ήταν, από τα τρία κόμματα (Χρυσή Αυγή, ΚΙΝΑΛ και ΚΚΕ) που διεκδικούν την τρίτη θέση, και συνακόλουθα και την τρίτη εντολή για το σχηματισμό κυβέρνησης, σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτοδυναμία, να είναι το ΚΙΝΑΛ καθαρά τρίτο κόμμα. Εάν δεν το καταφέρει τότε -σύμφωνα και με τα ευρήματα της MARC, αλλά ένεκα και των συνθηκών ακραίας πόλωσης, στις οποίες βασίμως πιθανολογείται ότι θα διεξαχθούν οι εκλογές- το πιθανότερο είναι ο Μητσοτάκης να καταχτήσει την αυτοδυναμία και ο Τσίπρας να προσεγγίσει το ποσοστό που τον Ιούνιο του 2012 τον είχε φέρει στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης…
Γράφει ο Νίκος Φελέκης