Χανιά | Παράλληλες εκδηλώσεις στο πλαίσιο της έκθεσης «Ζωγραφίζοντας κλασικά, αυστηρά και απλά»

χανιά-παράλληλες-εκδηλώσεις-στο-πλαί-386608

Στo πλαίσιο της έκθεσης «Γιώργος Θωμά Γεωργιάδης. Ομορφιά και αλήθεια. Ζωγραφίζοντας κλασικά, αυστηρά και απλά» που πραγματοποιείται στη Δημοτική Πινακοθήκη Χανίων μεταξύ 23 Μαΐου και 30 Ιουνίου 2016, θα λάβουν χώρα παράλληλες εκδηλώσεις καλύπτοντας το ευρύ φάσμα της πολύπλευρης καλλιτεχνικής δραστηριότητας του Γ.Θ. Γεωργιάδη, από τη ζωγραφική μέχρι την μουσική και το θέατρο, υπό τον σχεδιασμό και την εποπτεία των επιμελητών της έκθεσης Μανόλη Καρτεράκη και Δρ. Κωνσταντίνου Β. Πρώιμου.

Στόχος είναι να προσφερθεί στο κοινό μια πιο ολοκληρωμένη κατανόηση του έργου του τιμώμενου καλλιτέχνη, αλλά και να του δοθούν ιδιαίτερες δυνατότητες ψυχαγωγίας μέσα από νέες αισθητικές εμπειρίες.

Συγκεκριμένα, το Σάββατο 25 Ιουνίου στις 20.00 το βράδυ θα πραγματοποιηθεί ένα αφιέρωμα στη θεατρική δραστηριότητα του Γιώργου Θωμά Γεωργιάδη. Αρχικά, σε μορφή θεατρικού αναλογίου θα αναγνωστεί από την Ντένια Καραβασιλειάδη και την Γιούλα Κανιτσάκη το σουρεαλιστικό έργο που είχε συγγράψει και δημοσιεύσει ο ίδιος ο καλλιτέχνης σε συνεργασία με την αδελφή του, τη συγγραφέα Τώνια Σαμαρά, «Πυρ στον Άδμητο», ενώ έπειτα, με αφορμή ένα χάπενινγκ που είχε οραματιστεί ο ζωγράφος, θα ακολουθήσει η περφόρμανς με στοιχεία μπούτο «Αναγνωρίσεις», σε επιμέλεια της Μαρίας Μεντέζ και εκτέλεση από τον Θοδωρή Σεραφίδη, εις μνήμην του καλλιτέχνη.

Οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται με ελεύθερη είσοδο στην έκθεση. «ΠΥΡ ΣΤΟΝ ΑΔΜΗΤΟ» – θεατρικό αναλόγιο

Ερμηνεύουν οι Ντένια Καραβασιλειάδη και η Γιούλα Κανιτσάκη

Σημείωμα για το έργο

Μια ομάδα από παράξενες γυναίκες που αυτοαποκαλούνται καλόγριες του Αγ. Σεβαστιανού ζουν σε μια απομονωμένη περιοχή, σε ένα οίκημα όπως ένα μοναστήρι. Είναι νέες, ωραίες, στοχαστικές, μορφωμένες, από διάφορα έθνη, αλλά είναι παρανοϊκές. Πειθαρχούν σε ένα δικό τους κοινωνικό σύστημα που ηγετική του μορφή είναι η Λαίδη Τατιάνα η αρχηγός καλόγρια.

Υπερτιμούν τους εαυτούς τους, αλληλοθαυμάζονται και έχουν αλληλεγγύη, όπως σε κάθε μαζικό ναρκισσισμό. Δεν θέλουν άνδρες, γι’ αυτό και μισούν τους τυπογράφους που εργάζονται στην ίδια περιοχή στα τυπογραφεία απέναντι από το μοναστήρι του Αγ. Σεβαστιανού.

Από μια περίεργη τύχη στη ζωή τους, κερδίζουν σε μια λοταρία ένα μικρό νεογέννητο αγόρι που πέφτει στα χέρια τους όπως ο Μωυσής βρέφος στο ποτάμι μέσα σε ένα καλάθι. Τον παίρνουν με μεγάλη αγάπη και τον μεγαλώνουν όλες μαζί με το ανάπηρο και διαστρεβλωμένο μητρικό τους φίλτρο.

Ο Άδμητος είναι ψυχικά υγιής και γεννημένος με συγγραφικό ταλέντο. Καθώς μεγαλώνει, αντιλαμβάνεται την ανισορροπία των γυναικών που τον ανατρέφουν.

Κάνει τη σύγκριση με τους απέναντι τυπογράφους. Γράφει κρυφά ένα βιβλίο για τη ζωή και τον τρόπο που ζουν οι γυναίκες αυτές και παραδίδει τα χειρόγραφα στους τυπογράφους για να τα εκδώσουν.

Οι καλόγριες τον ανακαλύπτουν, μαθαίνουν πως τα χειρόγραφα βρίσκονται στα χέρια των τυπογράφων, θεωρούν τον Άδμητο κατάσκοπο και προδότη γιατί αποκάλυψε τη ζωή τους και τον εκτελούν εν ψυχρώ δυο καλόγριες από αυτές. Δολοφόνησαν τον Άδμητο οι μητέρες του κι αυτή τη δολοφονία την έκαναν εν ονόματι του Πιστεύω τους.

Μετά τη δολοφονία βγαίνει στην επιφάνεια καθαρότερα η αποσπασματική και κομματιασμένη προσωπικότητά τους. Σε αυτό συνέτεινε η ψυχολογική κατάσταση που βρέθηκαν μετά τον φόνο.

Μερικές στιγμές συνειδητοποιούν ότι ο Άδμητος είναι νεκρός, άλλες στιγμές ότι το έγκλημα το έκαναν αυτές οι ίδιες, άλλες πάλι στιγμές συνεπαίρνονται από τα δικά τους ποιητικά κομμάτια, παθαίνουν πνευματικές εξάρσεις και τότε διακρίνεται μια καλλιτεχνική και πνευματική φλέβα, ένας ανώτερος υπαρξιακός εκλεπτυσμός που λαμπυρίζει ξαφνικά σαν μια αστραπή μέσα στο σκοτάδι του Είναι τους.

Υπάρχουν και στιγμές που θυμώνει η μια με την άλλη, αλληλοεκνευρίζονται σάμπως στο πρόσωπο της μιας να βλέπει η άλλη το καθρέφτισμα του δικού της εαυτού. Στο τέλος της πρώτης πράξης σε μια ώρα ψυχικής διαύγειας, οι δύο καλόγριες συνειδητοποιούν και ομολογούν στους εαυτούς τους ότι αυτές οι δύο με περίστροφα σκότωσαν τον μικρό αθώο Άδμητο που τον θεωρούσαν παιδί τους.

Στη δεύτερη πράξη γίνεται δικαστήριο από τους τυπογράφους και δικάζονται όλες οι καλόγριες μαζί με την αρχηγό τους. Όπως οι δύο φόνισσες στην πρώτη πράξη, έτσι και αυτές μιλούν παρανοϊκά συχνά με μια πνευματική ανωτερότητα και άλλοτε ξεσπούν σε θυμούς που φαίνεται να απορρέουν από την αλαζονεία και το θαυμασμό που τρέφουν για τους εαυτούς τους.

Ενώ όμως η δίκη προχωρεί και δέχονται συνεχή ερωτήματα από τους τυπογράφους, αρχίζουν να παραπαίουν, να κλονίζονται, να χάνουν την αυτοπεποίθησή τους. Τελικά συνειδητοποιούν τη διαστρέβλωση του φασιστικού συστήματός τους. Η αρχηγός καλόγρια αυτοκτονεί με ένα περίεργο τρόπο. Παρακαλεί, ή διατάζει, τον φίλο της τον Άντριους που είναι φερετροποιός, να την πυροβολήσει.

Ο Άντριους υπακούει και ενώ εκείνη πεθαίνει με την «ειδική» αξιοπρέπεια όπως τον Χίτλερ και τον Γκέμπελς, το Σύστημα καταρρέει και οι άλλες γυναίκες ακέφαλες, χαμένες, φεύγουν, με ποδήλατα έξω από το μοναστήρι και διαρρέουν όπως μια χυμένη βενζίνα ή όπως τις σφίγγες.

 

«ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙΣ»

Καλλιτεχνική επιμέλεια: Μαρία Μεντέζ

Χορός: Θοδωρής Σεραφείδης

Συμμετέχουν οι Γιάννης Κωνσταντούρας και Δώρα Ρήγα

Επεξεργασία ήχου: El Chavito (Choppin Mastah)

Λίγα λόγια για την ιδέα της performance

«Με αφορμή μία από τις προσεγγίσεις του butoh όσον αφορά την επιστροφή ενός αναχωρήσαντος για τον άλλο κόσμο προσώπου- με σκοπό την έκφραση, ίσως και λύση, κάποιου άλυτου ζητήματός του- σκέπτομαι.

Σκέπτομαι την περίπτωση ενός καλλιτέχνη, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται μέσα από την τέχνη του εν ζωή, και πώς με αυτόν τον τρόπο ίσως αφήνει ίχνη. Ίχνη που θα τον βοηθήσουν σε ό,τι αναζητά από εκεί εδώ και πίσω πάλι.

Όλα αυτά βέβαια από ένα σημείο και έπειτα είναι προσωπικές εικασίες και σκέψεις.»

Θοδωρής Σεραφείδης

Η Μαρία Μεντέζ γεννήθηκε στη Γουατεμάλα το 1955. Σπούδασε κοινωνιολογία στο Πανεπιστήμιο Paris Χ. Ταυτόχρονα σπούδασε θέατρο, Αφρικανικό χορό και Contact-Improvisation με τη πρωτοπορία της δεκαετίας του 1970-1980 στο Παρίσι. Ταξίδεψε στη Σενεγάλη και την Γκάμπια για να συνεχίσει την έρευνά της πάνω στον αφρικάνικο χορό. Στις δεκαετίες 1980-1990 δούλεψε με τον Ryscard Cieslak την μέθοδο του Jersey Grotowski και τη μέθοδο του Tadazi Susuki με τoν Marcos Martinez.

Η έρευνά της πάνω στον χορό συμπεριλαμβάνει τον χορό Μπούτο που διδάχτηκε με τον Masaki Iguana και την Sumako Koseki. Έχει ασχοληθεί με την ανεξάρτητη δημοσιογραφία καθώς και με την κοινωνιολογική έρευνα με την Unesco και την Unicef.

Διδάσκει Αφρικανικό χορό, Contact-Improvisation, χοροθέατρο και Μπούτο στην Ελλάδα και στο εξωτερικό από το 1984. Έχει χορογραφήσει κινηματογραφικές ταινίες, θεατρικά, και χορευτικά έργα από το 1986 μέχρι σήμερα.

Έχει ιδρύσει την ομάδα «Ηνεμόεις» στα Χανιά. Έχει παρουσιάζει πλήθος παραστάσεων στα Χανιά , αλλά και σε άλλες πόλεις της Ελλάδας και του εξωτερικού.

Ο Θοδωρής Σεραφείδης γεννήθηκε στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται ως φυσιοθεραπευτής. Ήρθε σε επαφή με το butoh μέσα από τις ομάδες χορού της Μαρίας Μεντέζ και τα σεμινάρια των Masaki Iwana και Sumako Koseki.

zarpanews.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook