Χανιά | Δυναμισμός και λάμψη πολιτικής από τέσσερις γυναίκες | Photos
Μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση με θέμα “Γυναίκες και πολιτική: Εμπειρίες και προβληματισμοί” πραγματοποιήθηκε το Σάββατο στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων, Στη συζήτηση, η οποία αποτέλεσε συνέχεια του αφιερώματος του Πνευματικού Κέντρου για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, μίλησαν τέσσερις κυρίες με σημαντική παρουσία στην πολιτική σκηνή του τόπου: Η κ. Μαριέττα Γιαννάκου, π. επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, π. υπουργός, η κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου, επικ. καθηγήτρια Πολιτικής Επιστήμης ΕΑΠ, π. υπουργός, βουλευτής, η κ. Μαρία Ρεπούση, αναπ. καθηγήτρια Ιστορίας ΑΠΘ, π. βουλευτής και η νεοεκλεγείσα βουλευτής Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ κα Βάλια Βαγιωνάκη η οποία μάλιστα είναι η πρώτη εκλεγμένη βουλευτής στα Χανιά:
«Αυτό από μόνο του δείχνει τι δυσκολίες υπάρχουν ακόμα και σε ένα χώρο που λέμε ότι είναι δημοκρατικός» δήλωσε η κ. Βαγιωνάκη και συνέχισε: » Για μας το ζητούμενο δεν είναι μόνο το ποιες γυναίκες ξεπερνούν τις όποιες δυσκολίες για να φτάσουν στο κοινοβούλιο, αλλά το πώς όλες οι γυναίκες θα έχουν τις ίδιες ευκαιρίες και τις δυνατότητες να μπορούν να πολιτεύονται. Η πρόσβαση των γυναικών στην πολιτική είναι ένα θέμα πολύ δύσκολο γιατί υπάρχουν και τα στερεότυπα που γνωρίζουμε όλοι αλλά υπάρχει και ο κοινωνικός περίγυρος που δεν επιτρέπει σε πολλές γυναίκες να συμμετέχουν στην πολιτική.
Το θέμα είναι να δούμε με ποιο τρόπο οι γυναίκες που δεν έχουν φωνή θα μπορέσουν να έρθουν πιο κοντά στην πολιτική. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να αλλάξουν οι δομές, οι οποίες έχουν καταρρεύσει στη διάρκεια της κρίσης. Επομένως χρειάζεται πολύς δρόμος και οι γυναίκες που ασχολούμαστε με την πολιτική πρέπει να δούμε πώς θα βοηθήσουμε μέσα από την ανάπτυξη της δημοκρατίας, μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες και μέσα από την ανάπτυξη των δομών να ενθαρρυνθούν οι γυναίκες και να ασχοληθούν περισσότερο με την πολιτική και κατά συνέπεια, με τα κοινά. Έτσι θα έχουμε μεγαλύτερη ποσόστωση στο Κοινοβούλιο και δεν θα είναι η εξαίρεση οι γυναίκες στο Κοινοβούλιο αλλά ένα πραγματικό γεγονός.»
Η κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου, η οποία ασχολείται με την πολιτική από το 2011 και ήταν η πρώτη γυναίκα βουλευτής που εκλέχτηκε ποτέ στην Περιφέρεια Αττικής, έδωσε έμφαση στους πολλαπλούς ρόλους της καθημερινής γυναίκας και πώς μπορεί να βοηθηθεί από μία γυναίκα πολιτικό: «Δίνοντας μεγάλη έμφαση σε ζητήματα όχι απλά καθημερινότητας αλλά ζητήματα που τις βοηθούν να είναι και γυναίκες και μητέρες και ταυτόχρονα να μπορούν να βρουν οι άνεργες δουλειά, να είναι επαγγελματίες οι εργαζόμενες, να μπορούν να προωθήσουν τα δικά τους προσωπικά όνειρα και στόχους. Μια γυναίκα καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι να μπορέσεις να συνταιριάξεις το ρόλο της συζύγου με το ρόλο της ως επαγγελματίας, ως επιστήμονας ως αγρότισσα. Αυτό μια γυναίκα το καταλαβαίνει πολύ καλά και μπορεί να εκπροσωπήσει το φύλο της και γενικότερα τα θέματα της ισότητας»
Η κ. Χριστοφιλοπούλου παραδέχτηκε πως υποθάλπει ένα κλίμα σεξιστικό στη Βουλή: «Πολλές φορές ακόμα κι εμείς οι γυναίκες δεν το συνειδητοποιούμε. Εκείνο που ξέρω όμως είναι ότι όταν η κυρία Ραχήλ Μακρή φορούσε ένα μπλουζάκι με παπαγάλο σχολιάστηκε πολύ έντονα και πολύ άσχημα. Αντίθετα τα σχόλια για το ντύσιμο του κ. Βαρουφάκη, του υπουργού Οικονομικών δεν είναι καθόλου έντονα, δεν υπάρχει τέτοια σφοδρότητα αντιμετώπισης που υπήρχε με την κ. Μακρή. Μια γυναίκα αντιμετωπίζει τον πολιτικό ρατσισμό πιστεύοντας στον εαυτό της. Η πολιτική σε βοηθάει βγαίνοντας μπροστά, συζητώντας με τον κόσμο για τα καθημερινά προβλήματα, προσπαθώντας να αντιμετωπίσεις και τα τοπικά ζητήματα και γενικότερα να βοηθήσεις τους ανθρώπους. Πάει από μόνο του, η πολιτική σε βοηθάει να το κάνεις αυτό και μπορείς να βοηθήσεις και άλλες γυναίκες νεότερες ή λιγότερο έμπειρες από εσένα».
Η κ. Μαριέττα Γιαννάκου, έχοντας εμπειρία που μετρά πια 40 χρόνια, μπορεί να δώσει μια πιο ξεκάθαρη εικόνα του τότε και του σήμερα: «Τότε, δεν ήταν πολλές οι γυναίκες. Όταν ζητούσα να τοποθετηθούν κι άλλες γυναίκες η απάντηση που μου έδιναν συνήθως ότι οι γυναίκες πρέπει να είναι πολύ καλές για να τοποθετηθούν κάπου. Αυτό είναι λάθος. Οι γυναίκες έχουν δικαίωμα να δοκιμαστούν και να αποτύχουν όπως και οι άντρες. Άλλωστε έχουμε δει αρκετούς άνδρες να αποτυγχάνουν κι όμως να παίρνουν και υψηλότερες θέσεις».
«Αυτή τη στιγμή η Βουλή αποτελείται από γυναίκες κατά περίπου 23%. Σίγουρα είναι ένα ποσοστό καλύτερο σε σχέση με το παρελθόν. Όμως η κυβέρνηση μειονεκτεί, όπως μειονεκτούσε και η προηγούμενη κυβέρνηση, κι αυτό είναι πάρα πολύ δυσάρεστο. Μέσα σε ένα τεράστιο αριθμό αναπληρωτών υπουργών, υπάρχουν μόνο δύο γυναίκες,. Έγιναν μάλιστα και πολύ άσχημα σχόλια στο Ευρωπαϊκό κοινοβούλιο για τη συμμετοχή των γυναικών στις ελληνικές κυβερνήσεις. Έχουμε δει κυβερνήσεις (όπως η κυβέρνηση Σαρκοζί με 50% γυναίκες) και η ισπανική, η ιταλική κυβέρνηση με παρόμοια ποσοστά.
Παρά τις θετικές αλλαγές λοιπόν σε συνταγματικό και νομοθετικό επίπεδο, υπάρχει μια καθήλωση του ζητήματος της ισότητας των δύο φύλων για να μην πω οπισθοδρόμηση. Επειδή υπάρχει ένα κοινωνικό πρότυπο, το κόστος είναι πολύ μεγάλο για τις γυναίκες. Γι αυτό βλέπετε ότι ενώ μπαίνουμε πρώτες σε πανεπιστήμια και σε διάφορους διαγωνισμούς, στην καριέρα οπισθοδρομούμε Αυτό οφείλεται και στις υπάρχουσες αντιλήψεις, και , όπως μου είπε ένας συνάδελφος βουλευτής «εγώ έχω πολύ καλά παιδιά, έχουν κάνει εξαιρετικές σπουδές, ευτυχώς η γυναίκα μου είναι εξαιρετική γιατί εγώ δεν προλάβαινα να δω τα παιδιά και σε αυτήν οφείλονται όλα. Όταν τον ρώτησα αν θα μπορούσα να πω κι εγώ το ίδιο, εσιώπησε. Το θέμα δεν είναι να εγκαταλείψουμε την οικογένεια, το θέμα είναι να δημιουργήσουμε κοινωνικές υποδομές που στην ουσία είναι θετικές δράσεις για τις γυναίκες.»
Από τη μεριά της η κ. Ρεπούση δήλωσε: «Θεωρώ ότι η πολιτική είναι αφιλόξενη για τις γυναίκες. Καταρχήν είναι πολεμική. Ο πολεμικός χαρακτήρας της πολιτικής δεν ταιριάζει στις γυναίκες. Το περιεχόμενό της είναι προσανατολισμένο προς τους άντρες, όχι προς τις γυναίκες. Είναι ανδροκρατούμενη η πολιτική. Όλο αυτό φτιάχνει ένα αφιλόξενο έως εχθρικό περιβάλλον για τις γυναίκες γι αυτό κι εκείνες δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική. Πολλές φορές τα κόμματα δυσκολεύονται να συμπληρώσουν τα ψηφοδέλτιά τους γιατί δεν υπάρχουν διαθέσιμες γυναίκες. Αυτό έχει να κάνει με την ίδια τη φυσιογνωμία της πολιτικής απέναντι στις γυναίκες. Τα ζητήματα που αφορούν την καθημερινότητα των γυναικών είναι σε τρίτη μοίρα στις ατζέντες των πολιτικών κομμάτων, τα ίδια τα κόμματα αναπαράγουν ένα σεξιστικό λόγο σε ότι αφορά τις γυναίκες, ενώ είναι συχνό το φαινόμενο ένας άντρας να κρίνεται για τις απόψεις του ενώ οι γυναίκες να κρίνονται για την εμφάνιση και το ντύσιμό τους και όχι για τις απόψεις και την πολιτική τους συμπεριφορά»
«Ωστόσο, συμπλήρωσε η κ. Ρεπούση, όσες έχουν αντέξει και έχουν φτάσει στην πολιτική δύσκολα τα εγκαταλείπουν. Αλλά γενικότερα η πολιτική είναι αφιλόξενη για τις γυναίκες, άρα όλο και λιγότερες αποφασίζουν να ενταχθούν στην πολιτική. Δεν έχουν μάθει να είναι εκτεθειμένες τόσο πολύ στη δημόσια σφαίρα. Η πολιτική είναι ένας χώρος που οι γυναίκες εκτίθενται ιδιαίτερα. Δεν υπάρχει η περιφρούρηση που υπάρχει στις ανθρώπινες σχέσεις και στην οικογένεια. Άρα μπαίνουν σε ένα χώρο που είναι ιδιαίτερα εχθρικός με αποτέλεσμα αυτό να είναι ενάντια στις εμπειρίες τους, σε αυτό που αισθάνονται.
«Μια γυναίκα μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ την καθημερινή γυναίκα, αρκεί να έχει την οπτική του φύλου κάτι που δεν είναι πάντα δεδομένο. Το να έχεις την οπτική του φύλου είναι μια πολιτική στάση μια πολιτική συμπεριφορά, μια πολιτική ευαισθησία. Όταν μια γυναίκα έχει την πολιτική ευαισθησία μπορεί να βοηθήσει πάρα πολύ».
Τη συζήτηση συντόνισαν η Ειρήνη Μάρη, ψυχολόγος, εμπειρογνώμων σε θέματα φύλου και ο Ματθαίος Φραντζεσκάκης, δημοσιογράφος.
zarpa.gr
