Ντοκουμέντο | Ο Στάθης Λαζαρίδης τραβάει βίντεο λίγο πριν τη δολοφονική ενέδρα στα Ζωνιανά

Ήταν 5 Νοεμβρίου του 2007 στα Ζωνιανά της Κρήτης όταν είχε λάβει χώρα η ένοπλη επίθεση σε βάρος Αστυνομικών από σημαντικό αριθμό ενόπλων που χρησιμοποιούσαν αυτόματα όπλα «Καλάσνικοφ».

Οι αστυνομικοί των ΤΑΕ που πήραν μέρος σε επιχείρηση στα Ζωνιανά, προκειμένου να κάνουν έφοδο για τον εντοπισμό φυτειών κάνναβης, δέχτηκαν καταιγισμό πυροβολισμών από αγνώστους, με αποτέλεσμα τον βαρύτατο τραυματισμό του Ειδικού Φρουρού Στάθη Λαζαρίδη και τον ελαφρύτερο τραυματισμό δυο ακόμα Ειδικών Φρουρών!

Ο 27χρονος Στάθης Λαζαρίδης, πατέρας ενός μωρού μόλις δύο μηνών, επέβαινε στα πρώτα αυτοκίνητα που δέχτηκαν τους πυροβολισμούς.

Διεκομίσθηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Ηρακλείου, όπου υποβλήθηκε σε λεπτή χειρουργική επέμβαση.

Επί οχτώ χρόνια βρισκόταν σε «άγρυπνο κώμα» κι έδινε μάχη, προκειμένου να μπορέσει να αποκτήσει ξανά επαφή με το περιβάλλον.

Τελικά δεν τα κατάφερε και άφησε την τελευταία του πνοή, λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 6ης Σεπτεμβρίου 2015, στο 401 νοσοκομείο που νοσηλευόταν, σε ηλικία 35 ετών.

Ακολουθεί η παρέμβαση της Ένωσης Ειδικών Φρουρών Κρήτης:

«Σαν σήμερα συμπληρώνονται 10 χρόνια από την δολοφονία του Στάθη Λαζαρίδη στα Ζωνιανά σε επιχείρηση της Ελληνικής Αστυνομίας το πρωί της 5ης Νοεμβρίου 2007.

Η ένωση μας ξανά όπως κάθε χρόνο αποτίει φόρο τιμής στη μνήμη του αστυνομικού πού έφυγε τόσο άδικα από κοντά μας κατά την εκτέλεση των καθηκόντων του.

Αυτή την φορά όμως αποφασίσαμε να κάνουμε μια διαφορετική προσέγγιση των τότε γεγονότων χρησιμοποιώντας έναν πιο ‘’ανορθόδοξο’’ λόγο, λίγο πιο διαφορετικό από την από την συνηθισμένη ρητορική των συνδικαλιστικών οργάνων.

Και ξεκινάμε από το βασικό ερώτημα: Ποιος σκότωσε τον Στάθη; Πολλά ακο0ύγονται κατά καιρούς για την έλλειψη σχεδιασμού, την κρίση των θεσμών, την έλλειψη παιδείας κλπ.

Όχι κύριοι.. Τον Στάθη δεν τον σκότωσε ούτε η ανάλγεια του κράτους, ούτε η κακή διοίκηση, ούτε η απουσία μόρφωσης, ούτε η οικονομική κρίση…

Τον Στάθη τον σκότωσαν άνανδροι φονιάδες από τα ΖΩΝΙΑΝΑ ΜΥΛΟΠΟΤΑΜΟΥ!!!

Τελεία και παύλα!!!

Αρκετά πια με την συγκάλυψη των «χαϊδεμένων». Το έγκλημα στην Κρήτη δεν είναι απρόσωπο. Έχει συγκεκριμένα ονόματα, καταγωγές διευθύνσεις και οικογένειες. Αν όμως δεν καταδειχθούν πως θα αντιμετωπιστούν;

Μπορεί στις δικαστικές αίθουσες να πρυτανεύει ο δικηγορικός λόγος ,στην πραγματικότητα όμως υπάρχουν κοινωνίες καθόλου αθώες πού διαιωνίζουν το πρόβλημα της εγκληματικότητας , κοινωνίες πού αντί να τιμωρούνται επιβραβεύονται για κάθε άνομη πράξη.

Με έκπληξη παρακολουθήσαμε τους κατοίκους του συγκεκριμένου χωριού να «παρασημοφορούνται» για τη δολοφονία ενός αστυνομικού με δωρεάν χτίσιμο σχολείων, δρόμων, γηπέδων και όλα αυτά με κρατικές δαπάνες. Δαπάνες πού στερήθηκαν όμως άλλες πραγματικά αναξιοπαθούντες περιοχές της χώρας για να απορροφηθούν από την εν λόγω κοινότητα των έτσι και αλλιώς πάμπλουτων «αγροτών». Τι θα εμποδίσει λοιπόν κι άλλους επίδοξους φονιάδες να σηκώσουν όπλο;

Το δεύτερο ερώτημα είναι κατά πόσο έχει αλλάξει κάτι από την τραγική εκείνη ημέρα; Το μνημείο του Λαζαρίδη όπως και κάθε πεσόντα αστυνομικού γράφει την φράση: «πέθανε για μια καλύτερη κοινωνία».

Έγινε όμως η κοινωνία καλύτερη; Αυτό μπορεί να το καταλάβει ο καθένας κάνοντας μια βόλτα στις πιάτσες των μεγάλων πόλεων του νησιού όπου τα ναρκωτικά δίνουν και παίρνουν. Φτάνει να δει επίσης και την ετήσια «συγκομιδή» της αστυνομίας στις φυτείες κάνναβης στις ίδιες κάθε χρόνο περιοχές και από τα ίδια κάθε χρόνο άτομα.

Και τέλος φτάνει να κάνει κανείς μια βόλτα σε συγκεκριμένα ορεινά χωριά «αναξιοπαθούντων» και παραμελημένων από την πολιτεία κατοίκων για να δει τις πολυτελέστατες πολυώροφες οικοδομές και τα πανάκριβα αυτοκίνητα πού κυκλοφορούν στους δρόμους μιας άλλης Κρήτης που για ένα περίεργο λόγο δεν έχει «αγγίξει» η κρίση.

Τα συμπεράσματα δικά σας…

Για εμάς η απάντηση είναι ότι δεν έχουν αλλάξει και πολλά. Για να μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας τα «άβατα» παραμένουν, παρά τις διαβεβαιώσεις των εμπνευστών του «σχεδίου Δίας» ότι η παρουσία της αστυνομίας θα γίνει αποδεκτή με τον καιρό.

Το γεγονός ότι εκδόθηκαν κάποιες ασφάλειες αυτοκινήτων και κάποια διπλώματα είναι βέβαια ένα μικρό βήμα, οπωσδήποτε όμως δεν άξιζε την θυσία ενός αστυνομικού και οικογενειάρχη.

Κατά τα άλλα, η ζωή συνεχίζεται: Στην ιδιαίτερη πατρίδα του Στάθη ανεγέρθη ένα μνημείο προς τιμή του, οι οργανωτές της επιχείρησης τότε απολαμβάνουν τη σύνταξη τους ενώ οι φονιάδες του συναδέλφου μας συνεχίζουν ανενόχλητοι τις «επιχειρηματικές» τους δραστηριότητες συσσωρεύοντας όλο και περισσότερο χρήμα στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς και «διαφημίζοντας» σε όλο τον κόσμο την «Κολομβία των Βαλκανίων».

Όσο για εμάς ; Απλά ευχόμαστε να γυρίζουμε κάθε βράδυ σώοι στους δικούς μας και να μην υπάρξει άλλος Στάθης Λαζαρίδης.»

policenet.gr