Με παπά και με κουμπάρο ή με συμβολαιογράφο;

με-παπά-και-με-κουμπάρο-ή-με-συμβολαιογ-493998

Σχεδόν σούρουπο Κυριακής και είπαμε να φάμε ένα σουβλάκι στην πλατεία. Ο καιρός είχε μαλακώσει αλλά σε τίποτα δεν θύμιζε Καλοκαίρι. Παιδιά με ποδήλατα, μεσήλικες που απολάμβαναν τη βόλτα τους και γατιά που τριγύριζαν στα τραπέζια .

Μια ήρεμη καλοκαιρινή κατάσταση που σε χαλαρώνει μετά από μια δύσκολη βδομάδα. Κάτσαμε ανάμεσα σε νεαρά ζευγάρια και κάποια μεγαλύτερα. Μια παρέα από δυο άντρες και τρεις γυναίκες κρατώντας μπομπονιέρες πέρασε δίπλα μας.

«Και στα δικά σας! Και στα δικά σας!» φώναξαν οι δυο κυρίες πίσω μας για να εισπράξουν τα συγκαταβατικά χαμόγελα και γέλια των απέναντι νεαρών: «Άσε μας, καλέ! Ο γάμος σκοτώνει τον έρωτα!», «δεν βρίσκω τίποτα διασκεδαστικό σε όλο αυτό το καραγκιοζιλίκι» και άλλα τέτοια . Κάποιοι χαχάνισαν και άλλοι υπερασπίστηκαν με πάθος τον ταλαιπωρημένο θεσμό. Μερικές φορές οι άνθρωποι ανοίγονται για θέματα προσωπικά που ούτε στον εξομολόγο τους δεν λένε. Θαμμένες επιθυμίες και φόβοι έρχονται στην επιφάνεια. Στο κάτω κάτω κάθε γενιά δικαιούται το δικό της μερίδιο στην ευτυχία.

«Ήθελα να παντρευτώ λόγω του περίγυρου. Καλύτερα η ελεύθερη συμβίωση. Σε μια ουτοπική κοινωνία ο γάμος μπορεί να είχε νόημα». Όλοι γύρισαν τα βλέμματα στη γυναίκα με το καρότσι που ήταν καθισμένη στην άκρη του τραπεζιού. Μετά είδα τα τετράχρονα να μας σημαδεύουν με τα νεροπίστολα και τη μάνα Survivor να τρέχει πίσω τους.

«Εγώ, ότι γάμο και να κάνω, το νυφικό θα το φορέσω!» , είπε εκείνη για να εισπράξει χαχανητά και πειράγματα από την υπόλοιπη παρέα.

«Με νυφικό, παπά και κουμπάρο. Παρόλο που με τρομάζει ο γάμος αλλά αφού θα πάρω το ρίσκο θα το κάνω με όλο το τελετουργικό». Εκείνος την κοίταξε σαν να την έβλεπε πρώτη φορά. Εκείνη κάτι μουρμούρισε μέσα από τα δόντια της και τίναξε τα μαλλιά στον ώμο.

«Εγώ, νόμιζα ότι είχαμε τελειώσει μ’αυτά. Σκουριασμένα μυαλά! Γυναίκες! Τι γάμος και κουραφέξαλα! Στη συγκατοίκηση μπορείς να δεις τα κουσούρια του άλλου. Ο γάμος και όλο αυτό το ταρατατζούμ μπορεί να σε τυφλώσει» , της είπε και με την ίδια άνεση παρήγγειλε ένα νέο γύρω μπύρες. «Μα, τι κουλαμάρες λες, ρε Στέλιο, πολύ προοδευτικός μας το παίζει , βρε, Κικίτσα , μη δίνεις , σημασία!» , μπήκε στη μέση ο φίλος του για να γλυτώσει τη σύρραξη . «Στο τέλος μπορεί να μείνεις στο γάμο από συνήθεια ή από λύπηση. Εγώ, αυτό λέω. Εμείς, είμαστε ανοιχτά μυαλά! Όχι σαν τους γονείς μας! Έτσι, τουλάχιστον έλεγες!!» της πέταξε μουτρωμένος . «Κοίτα θράσος, το παλιόπαιδο!!», «Βρε, άστε ήσυχο το παιδί!»

Η πλατεία χωρισμένη στα δύο. Όχι εξαιτίας κάποιου ποδοσφαιρικού αγώνα . Ένας γάμος έφερε τα πάνω κάτω. Όλοι σαν υπνωτισμένοι κοίταζαν τον γαμπρό που περίμενε υπομονετικά στα σκαλιά της εκκλησίας, τους ανυπόμονους συγγενείς, την αγχωμένη νύφη που έφτασε εν μέσω κλάξον και χειροκροτημάτων. «Η νύφη! Να ζήσετε, καλέ» και να τα ρύζια και οι συγκινήσεις. Ακόμη και οι καθυστερημένοι πρόλαβαν να οπλίσουν τα κινητά τους για να ανεβάσουν γρήγορα τις φωτογραφίες στο διαδίκτυο. Πόσα «κλικ» να αντέξεις. Κοινή συνισταμένη: Γάμος χωρίς ανάρτηση στο face book δε γίνεται.

Καθώς ο αφρός της μπύρας ανεβαίνει, κονταροχτυπιούνται οι απόψεις για το θρησκευτικό γάμο και το σύμφωνο συμβίωσης.

«Πάρτε το απόφαση! Η κοινωνία προχωράει!», σήκωσε το ποτήρι ο νεαρός αλλά κανένας δεν του έδωσε σημασία. Τα βλέμματα κόλλησαν στο παρμπρίζ του νυφικού αυτοκινήτου.

Ο θεσμός πέρασε διαχρονικά από σαράντα κύματα, θεωρήθηκε ξεπερασμένος αναχρονιστικός,  έπεσε στις συμπληγάδες της οικονομικής κρίσης , στην ελευθερία του συμφώνου συμβίωσης αλλά εκεί survivor . Ιερέας μεγάλης ενορίας μου έλεγε ότι στην εποχή της κρίσης , τα ζευγάρια δυσκολεύονται να βρουν ημερομηνία Άνοιξη και αρχές Καλοκαιριού.

«Αν υπογράψω το σύμφωνο συμβίωσης , η μάνα μου θα πέσει στα πατώματα και οι φίλες μου θα με μουτζώνουν που δεν έβαλα το ρούχο της ζωής μου!» είπε η πιο μικρή της παρέας.

Σκέφτομαι ότι μερικές δεκαετίες πριν, το να παντρευτείς, να ανοίξεις σπίτι και να κάνεις δική σου οικογένεια« ήταν τα λόγια της μάνας και της οικογένειας που σε έκαναν να βλέπεις ακόμη πιο αναχρονιστικό το θεσμό. Σήμερα με την οικονομική κρίση που οι μισθοί των νεοεισερχομένων είναι στο ναδίρ είναι αντίδραση στο κατεστημένο να καταφέρεις να φύγεις από την πατρική φωλιά και να συνεχίσεις τη δική σου ζωή.

Γράφει η Κωστούλα Τωμαδάκη

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook