Λίγο πριν το δημοψήφισμα. Μύθοι και δράκοι
Λιγότερο από 24 ώρες έμειναν για το δημοψήφισμα που τόσο έχει (κακώς) διχάσει τη χώρα. Οι Έλληνες καλούνται να επιλέξουν όχι την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας ή το τι νόμισμα επιθυμούν αλλά το αν θα ορίζουν την τύχης τους ή θα την αφήσουν σε άλλους – και μάλιστα εκτός της χώρας.
Το διακύβευμα δεν είναι τόσο μεγάλο όσο φαντάζει ούτε τόσο επικίνδυνο όσο θέλουν κάποιοι να το παρουσιάζουν. Η αλήθεια είναι όμως ότι κάποια πράγματα που τρομάζουν στο άκουσμα τους λογικά θα συμβούν – όχι λόγω δημοψηφίσματος – αλλά διότι η οικονομία της χώρας είναι τέτοια εδώ και δεκαετίες –που μαθηματικά θα οδηγούμασταν εκεί.
Θέμα πρώτο: Καταθέσεις. Η Λούκα Κατσέλη απέρριψε ότι υπήρχε θέμα κουρέματος. Δεδομένο πρώτο. Ποτέ δεν προαναγγέλλουμε κούρεμα καταθέσεων. Ερώτημα. Θα γίνει; Η προσωπική μου άποψη είναι ότι σε περίπτωση που επικρατήσει το ΝΑΙ στο δημοψήφισμα πάμε μαθηματικά σε κούρεμα καταθέσεων. Στην περίπτωση του ΟΧΙ επίσης λογικά θα πάμε σε εσωτερικό δανεισμό. Η βασική διαφορά των 2 – κούρεμα / εσωτερικός δανεισμός – είναι ότι στο κούρεμα τα χρήματα των καταθετών χάνονται οριστικά και αμετάκλητα ενώ στην περίπτωση του εσωτερικού δανεισμού επιστρέφονται κάποια στιγμή στο μέλλον, ανάλογα με την ανάκαμψη της οικονομίας της χώρας.
Θέμα δεύτερο: Ευρώ ή Δραχμή. Ευρώ και πάλι ευρώ πλέον. Θα ήταν ωραία να ήμασταν από το 2011 στη δραχμή. Άρχοντες θα ήμασταν σήμερα αλλά απωλέσαμε την ευκαιρία τότε. Πλέον το ευρώ είναι (σχεδόν) μονόδρομος. Τόσο για την εξωτερική όσο κυρίως για την εσωτερική κοινωνική σταθερότητα. Ο Έλληνας δύσκολα θα καταλάβει και θα σταθεί ήρεμος σε ένα τέτοιο πισωγύρισμα ακόμα και αν σε βάθος χρόνου τον συνέφερε. Αν το δει κανείς ψύχραιμα και οι δυο επιλογές έχουν τα θετικά και τα αρνητικά τους αλλά θεωρώ ότι εντός Ε.Ε. με λογικό πρόγραμμα εξυγίανσης της ελληνικής οικονομίας οι προοπτικές είναι καλύτερες.
Θέμα τρίτο: Μύθοι και δράκοι. Όσοι ψηφίσουν ΟΧΙ πιστεύοντας ότι θα διαγραφούν τα χρέη τους γελιούνται. Όσοι ψηφίσουν ΝΑΙ για να αποφύγουν το κούρεμα των καταθέσεων επίσης γελιούνται. Όσοι ψηφίσουν ΟΧΙ από τσαμπουκά, λάθος λόγο βρήκαν. Όσοι ψηφίσουν ΝΑΙ από κομματική σκοπιά κάνουν τεράστιο λάθος. Όσοι ψηφίσουν ΟΧΙ με την προοπτική εξόδου από της Ε.Ε. θα ψηφίσουν ένα μύθο. Όσοι ψηφίσουν ΝΑΙ για να στηρίζουν την αριστερή παρένθεση θα ηττηθούν.
Επί της ουσίας και για να μην μακρηγορώ, θα ψηφίσω ανοικτά ΟΧΙ για να δώσω την δύναμη στην ελληνική κυβέρνηση να φέρει στην χώρα ένα πρόγραμμα (διότι πρόγραμμα θα υπάρξει) το οποίο θα περιορίσει τα υφεσιακά μέτρα και σταθεί στα αναπτυξιακά. Για να προχωρήσει η κυβέρνηση σε σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον ιδιωτικό και τον δημόσιο τομέα και να βρει αντιστάθμισμα εσόδων αποφεύγοντας την πώληση περιουσιακών στοιχείων της χώρας (αεροδρόμια, λιμάνια κτλ)
Επίσης θα ψηφίσω ΟΧΙ γιατί δεν θέλω να ξανακούσω για περικοπές μισθών και συντάξεων (εξαιρώ τις προνομιούχες συντάξεις των 1.500 € και άνω και τους τρελούς μισθούς στο δημόσιο) και δεν θέλω να ξανακούσω περί μη φορολόγησης των εχόντων. Αλλά ακόμα και προς αυτούς με ένα δίκαιο σύστημα. Θα πρότεινα δε ενιαία κλίμακα 15% σε όλους με φορολόγηση στην πηγή* και όχι στο τέλος του έτους και χωρίς καμία προκαταβολή φόρων.
Το ΟΧΙ δεν σημαίνει ότι λιντσάρω τον επιχειρηματία και δουλεύω μόνο για τον μισθωτό. Το ΟΧΙ σημαίνει ισοτιμία και ισονομία προς όλους– τουλάχιστον στα δικά μου μάτια.
Το ΟΧΙ σημαίνει ότι δίνω την δύναμη στην κυβέρνηση να αρχίσει να δουλεύει και όχι να αναλώνει τον χρόνο της σε άσκοπες διαπραγματεύσεις.
Το ΟΧΙ σημαίνει ΟΧΙ στους έμμεσους φόρους, ΟΧΙ σε ΦΠΑ που σκοτώνει την επιχειρηματικότητα και την κατανάλωση, ΟΧΙ στην θανατική ποινή της βαριάς βιομηχανίας της χώρας – τον τουρισμό.
Το δικό μου ΟΧΙ σημαίνει αξιοπρέπεια σε ένα λαό που ήδη εδώ και χρόνια ζει την κόλαση.
Θα μπορούσα να γράφω ώρες αλλά θα κλείσω με κάτι πολύ βασικό. ΔΕΝ θεωρώ όσους ψηφίσουν ΝΑΙ εχθρούς της χώρας. Θα έχουν και αυτοί τους λόγους τους, αρκεί οι λόγοι τους να μην εξυπηρετούν μόνο κομματικές σκοπιμότητες. Την Δευτέρα όλοι θα εξακολουθούμε να ζούμε σε αυτή την χώρα.
Γιώργος Κολομπάκης
