«Λέμε καμιά μ@λακί@ για να περάσει η ώρα και να μας παίξουν τα κανάλια»

Αυτή η κυβέρνηση που δεν μπορεί να προστατεύσει τις ζωές και τις περιουσίες των πολιτών (εγκληματικά ανίκανη δηλαδή), που έχει υποθηκεύσει το μέλλον της οικονομίας με το άτυπο τέταρτο μνημόνιο (μ’ άλλα λόγια ανάλγητη), που χορεύει στον ρυθμό που χτυπούν τα νταούλια των δανειστών (άρα υποταγμένη), που πουλάει κοψοχρονιά τη Μακεδονία (χωρίς δεύτερη κουβέντα προδοτική), είναι ταυτοχρόνως δόλια γιατί την ώρα που η χώρα θρηνεί για τους νεκρούς και τη μεγάλη καταστροφή στην Ανατολική Αττική, αυτή στα μουλωχτά κανονίζει τη μεταφορά του Δ. Κουφοντίνα από τον Κορυδαλλό στις αγροτικές φυλακές Βόλου και μεθοδεύει όπως προβλέπουν έγκυροι νομικοί (ανωνύμως βεβαίως-βεβαίως) την απελευθέρωσή του σε δύο με τρία χρόνια.

Θέλετε αποδείξεις για το τελευταίο; Δεν χρειάζονται. Είναι περιττές. Αρκεί η πεποίθηση του αντιπροέδρου της Νέας Δημοκρατίας, Αδώνιδος Γεωργιάδη. Στη συνέντευξή του στον ΣΚΑΪ μάς είπε: «Είναι προφανείς οι σχέσεις Τσίπρα – τρομοκρατίας. Το γιατί υπάρχουν, δεν το ξέρω, ας το πει ο ίδιος… Το ρουσφέτι έγινε γιατί κάποιους δεσμούς έχει η κυβέρνηση Τσίπρα και ο Τσίπρας με τον Κουφοντίνα και θέλει να τον εξυπηρετήσει. Ποιοι είναι, δεν έχει απαντηθεί».

Είναι προφανείς, λοιπόν, οι σχέσεις Τσίπρα – τρομοκρατίας. Δεν γνωρίζει ο κ. Γεωργιάδης την αιτία αυτής της αμαρτωλής και παράνομης σχέσης, αλλά πιστεύει ότι δεν είναι δουλειά του να την εντοπίσει και να την αναδείξει. Ας την αποκαλύψει ο ίδιος ο Τσίπρας, ο οποίος έχει, όπως ισχυρίζεται ο αντιπρόεδρος της Ν.Δ., κάποιους δεσμούς με τον Κουφοντίνα και θέλει να τον εξυπηρετήσει. Κάποιος, κάπου, κάποτε.

Απ’ ό,τι ξέρω, στις αστικές Δημοκρατίες, τις οποίες θαυμάζει ο κ. Γεωργιάδης -ακόμη και σ’ αυτές που είναι κολοβές- την ευθύνη για την απόδειξη μιας τόσο σοβαρής κατηγορίας την έχει ο καταγγέλλων, όχι ο καταγγελλόμενος. Το ανάποδο παρατηρείται στα ολοκληρωτικά καθεστώτα (χούντες), τα οποία ο κ. Γεωργιάδης, εδώ και μερικά χρόνια, απεχθάνεται όπως ο διάβολος το λιβάνι. Πάντως, ο κ. Γεωργιάδης δεν πρωτοτυπεί. Δυστυχώς γι’ αυτόν, τρώει τη σκόνη συναδέλφων του στη γαλάζια παράταξη, οι οποίοι πριν από αρκετά χρόνια διακινούσαν την ίδια ακριβώς θεωρία, μόνο που στο στόχαστρό τους ήταν άλλο κόμμα και άλλος πολιτικός ηγέτης: το ΠΑΣΟΚ και ο Ανδρέας Παπανδρέου.

Το κόμμα αυτό και ο πολιτικός αυτός ήταν τα εμπόδια για τη Δεξιά που τότε (όπως και τώρα) χρησιμοποιούσε όλα τα μέσα προκειμένου να επιστρέψει στην εξουσία. Συκοφαντούσε (όπως και τώρα) τον αντίπαλό της, διέσπειρε βιτριολικές φήμες για διασύνδεση στελεχών του με τις ένοπλες οργανώσεις (όπως και τώρα), κατηγορούσε την κυβέρνηση για ύποπτη ανοχή απέναντι στο φαινόμενο (όπως και τώρα). Τότε δεν αποδείχτηκε τίποτε. Τώρα, ο κ. Γεωργιάδης υποστηρίζει ότι ξέρει.

Αναρωτιέμαι, όμως: μπορεί ένας πολιτικός πρώτης γραμμής να εκτοξεύει τόσο σοβαρές κατηγορίες εναντίον του πρωθυπουργού και να μην ιδρώνει το αυτί του αρμόδιου εισαγγελέα; Δεν οφείλει να καλέσει τον κ. Γεωργιάδη να προσκομίσει στοιχεία; Αν έχει και είναι σοβαρά, πρέπει να διατάξει έρευνα σε βάθος. Αν δεν έχει, πρέπει να τον παραδώσει στη χλεύη των πολιτών, στην κρίση του αρχηγού του και στους θιγόμενους για τα περαιτέρω.

Θα πει κάποιος ότι, αν ασχολούνταν οι εισαγγελείς με τους πολιτικούς που κινούνται με το σκεπτικό «λέμε καμιά μαλακία για να περάσει η ώρα και να μας παίξουν τα κανάλια», δεν θα έκαναν τίποτε άλλο στην καριέρα τους. Σωστό. Στην περίπτωση όμως που έχουμε να κάνουμε με πολιτικούς που επιμένουν να λένε μαλακίες και να δηλητηριάζουν την πολιτική ζωή, δεν πρέπει κάποιος να τους βάλει φρένο; Είτε ο πολιτικός προϊστάμενός τους είτε η Δικαιοσύνη;

Γράφει ο Τάσος Παππάς