Κρήτη | Δείτε την υπεραιωνόβια γερόντισσα που συνθέτει μαντινάδες στο λεπτό!
Η γερόντισσα Ουρανία έχει το χάρισμα που έχουν λίγοι Κρητικοί, να συνθέτουν απίστευτης ομορφιάς μαντινάδες σε ελάχιστο χρόνο. «Το σώμα και τα κόκαλα γίνονται μόνο χώμα. Παρ’ τη φωτογραφία μου να με θυμάσαι χρόνια», είπε στον Λεωνίδα Κουδουμογιαννάκη στον οποίο και παραχώρησε μια συνέντευξη για την εφημερίδα «Νέα Κρήτη».
Η Ουρανία Τζανή είναι σήμερα η μεγαλύτερη σε ηλικία Καβουσανή. Γεννήθηκε στις 14 Οκτωβρίου του 1912, πέντε μέρες μετά από την επίσημη κήρυξη του Βαλκανικού Πολέμου, στις 9 Οκτωβρίου του 1912, ημέρα που εξέπνεε το τελεσίγραφο προς την Τουρκία, με το οποίο οι συμμαχικές Χώρες (Ελλάδα, Σερβία, Μαυροβούνιο και Βουλγαρία) ζητούσαν τη διασφάλιση της αυτονομίας των εθνικών μειονοτήτων τους, που ζούσαν στο έδαφός της, όταν πρωθυπουργός της χώρας ήταν ο Ελευθέριος Βενιζέλος.
Η υγεία και η μακροβιότητα της γερόντισσας Ουρανίας φαίνεται να είναι αποτέλεσμα των κληρονομικών της καταβολών, αλλά και των επιρροών που δέχτηκε από το περιβάλλον της. Η κρητική διατροφή είναι ανάμεσα στους σημαντικότερους παράγοντες που επηρέασαν τον οργανισμό της.
«Ό,τι τρώγαμε ήταν καθαρά. Δεν ήταν ψεκασμένα. Ροβίθια, φακές, παπούλες, κουκκιά, ασκορδουλάκοι, σιτάρι, βρούβες ήταν το φαγητό μας. Πηγαίναμε στο Κλήρος (βουνό 1.200 μέτρα υψόμετρο) μαζί με άλλες γυναίκες να βρούμε ασκορδουλάκους και χόρτα. Αναθρέφαμε γουρούνια, κατσίκια και μοσχάρια. Κάναμε τσιγαρίδα με το χοιρινό κρέας. Η μάνα μου μας έκανε αβγά με την τσιγαρίδα ομελέτα», λέει.
Η γερόντισσα Ουρανία δούλευε από μικρό παιδί στα βουνά. Ο πατέρας της ήταν αγρότης και κτηνοτρόφος και τον βοηθούσε μαζί και όλη την οικογένειά της. «Για να βγάλεις ένα κομμάτι ψωμί έπρεπε να δουλέψεις σκληρά. Δουλεύαμε σκληρά από ήλιο σε ήλιο. Όταν ο πατέρας μου ήταν άρρωστος δούλευα επί επτά χρόνια και έκανα τα χωράφια ζευγάρι ξυπόλητη. Εργάτες μόνο των πεθαμένων δεν έκανα. Δούλευα πριν τον πόλεμο του ’40 με 5 δραχμές μεροκάματο στις ελιές όλη την ημέρα».
Δε γνώρισε νοσοκομεία και γιατρούς παρά μόνο στις γέννες. «Δεν αρρώστησα ποτέ μου. Μια φορά πονούσε το κεφάλι μου και η κόρη μου έδωσε μια ασπιρίνη. Την έφτυσα γιατί ήταν πικρή και φοβήθηκα να μη δηλητηριαστώ. Στα γεράματά μου έκανα μια εγχείρηση στα μάτια. Μετά τα ’90 παίρνω κάποια φάρμακα».
Έζησε την κήρυξη του πρώτου Βαλκανικού Πολέμου, την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα, τη Μικρασιατική εκστρατεία και τα θλιβερά γεγονότα της καταστροφής, την ανταλλαγή του πληθυσμού με την Τουρκία, τον Α’ Παγκοσμίου πόλεμο, τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την ιταλογερμανική κατοχή, την περίοδο της Αντίστασης και του Εμφυλίου, την περίοδο της Χούντας και σήμερα την παγκόσμια ύφεση και την σημερινή Ελλάδα υπό το καθεστώς της τρόικας.
Πηγή: Νέα Κρήτη
