Η φτου κακά λίστα του καλοκαιριού | Ποιοι μας την σπάνε όταν σφίξουν οι ζέστες

η-φτου-κακά-λίστα-του-καλοκαιριού-ποιο-77706

44600-100359Οι τύποι από το μπροστινό αυτοκίνητο που πετάνε στάχτες, γόπες, άδεια μπουκαλάκια νερού, υπολείμματα κρουασάν, άδειες σακούλες από πατατάκια έξω το παράθυρο με κατεύθυνση το Κεδρόδασος.

Οι ελευθεροκαμπίστες, που αναζητούν την πιο άμεση και natural επαφή με περιβάλλον δίχως δεσμεύσεις και όρια, και σαν αποζημίωση για τη φιλοξενία της μητέρας φύσης της αφήνουν δωράκια παντού κουράδες, κουτάκια μπίρας, πεταμένες κονσέρβες, πάμπερς, όλο το εργοστάσιο του Παπαστράτου σε γόπες και λοιπά περιττά πλέον είδη που συνέδραμαν και ολοκλήρωσαν την αποστολή της επαφής με τη μάνα γη.

Οι σερβιτόρες και οι σερβιτόροι σε εναλλακτικά μπαρ. Τον χειμώνα σπουδάζουν χορό ή ηθοποιία, εξ ου και οι αέρινες κινήσεις τους κατά το σερβίρισμα-performance. Αρκετοί από αυτούς είναι καταραμένοι καλλιτέχνες, που «τους έφαγαν τα κυκλώματα». Φορούν σαλβάρια και τα κοσμήματα που σχεδιάζει η καλύτερή τους φίλη και κοιτούν αλλού, όταν τους κάνεις νόημα πως θέλεις να παραγγείλεις.

Ο κιθαράκιας, που δεν πάει πουθενά χωρίς το ντοσιέ του (πιθανόν να τον πετύχετε και με μπλε τετράδιο) και, φυσικά, την κλασική του κιθάρα. Τον βρίσκουμε σε παρέες καθισμένες σε κύκλο, κατά προτίμηση γύρω από φωτιά, σε παραλίες μετά τις 11 το βράδυ. Στην πραγματικότητα δεν ξέρει να παίζει κιθάρα, απλώς έχει μάθει να χτυπάει παθιάρικα τις συγχορδίες του λα μινόρε με γρήγορη εναλλαγή με μι μινόρε και πού και πού πετάει και μια ντο ματζόρε, που συνήθως τη σέρνει για τελείωμα. Ο κιθαράκιας είναι αγαπητός σε θήλεα, που συνήθως κάθονται δίπλα του,  του κάνουν παραγγελιές και σιγοτραγουδάνε παράφωνα μυξοκλαίγοντας κι αναπολώντας.

Οι ησυχάκηδες-μυσταγωγοί που στις συναυλίες φωνάζουν «σσσς»για το παραμικρό. Αν πέσουν σε πανηγύρι, εκστασιάζονται με τον λυράρη, ακόμα κι αν είναι μούφα. Και το πανηγύρι και ο λυράρης.

Ο σεμνός λυράρης σε πανηγύρι, που ξαφνικά πωρώνεται και αρχίζει ένα ατελείωτο σπαζοκλαμπάνικο σόλο, τίρι τίρι τίρι τίρι.

Οι μπαντάνες και τα δερμάτινα όσων ταξιδεύουν κομβόι με τις μοτοσικλέτες τους. Τόσο 80s, τόσο easy riders for the masses.

Το μαλλί κομμωτηρίου με το οποίο σκάει μύτη η τύπισα στο beach bar. Φουσκωμένο σαν αερόστατο, μπουκλωτό γάμου και πίτα στη λακ, στην επιστροφή είναι άλουστο και πατημένο σαν σκυλοκούραδο.

Ηλιθιότητες που ακούγονται στην παραλία από κοριτσοπαρέα που τον χειμώνα παρακολουθούσε σεμινάρια αυτοβελτίωσης: «Δεν ξέρω τι θέλω στη ζωή μου», «Δεν καταλαβαίνω τι νιώθει», «Δεν εκφράζεται», «Πρέπει να είσαι ο αληθινός σου εαυτός», «Μην κρύβεις τους φόβους σου», «Μη φοβάσαι ούτε να ρισκάρεις ούτε να διεκδικήσεις», «Νομίζω πως η σχέση μας πριν διαλυθεί είχε αδειάσει». Μήπως ψάχνουν τον Μανωλιό τον μπήχτη;

Οι gym fanatics, που ακόμα και στις διακοπές βγαίνουν πουρνό πουρνό για τζόκινγκ. Σιγά μη σου μαραθεί κανένας κοιλιακός!

Ο κουκλεντές κάμακας που φοράει το πόλο του με σηκωμένο γιακά και κερνάει σέικερ σε άγνωστα κορίτσια στο μπιτς μπαρ. Τζάμπα ξοδεύεσαι.

44600-100363Οι γκόμενες-κορμιά που αλείφονται ασταμάτητα κι επιδεικτικά με λάδι στην παραλία. Α να χαθείς, μας καύλωσες!

Οι πιασμένες ξαπλώστρες όχι από το πρωί πρωί, αλλά από το προηγούμενο βράδυ από διάφορους πονηρούς.

Η φράση «κορίτσια, τι θα κάνετε το βράδυ;» που ακούγεται δεξιά κι αριστερά τη μέρα στην παραλία, επειδή ακριβώς τη χρησιμοποιείς κι εσύ.

Οι γκόμενες που σε κοζάρουν όλη μέρα, με αποτέλεσμα να παίρνεις τη θεια σου την Κρουστάλλω τηλέφωνο για να σε ξεματιάσει, και, όταν τις πλησιάσεις, σου μιλούν από αγγαρεία με τόσο ξινίλα, που θα έφτανε σε ολόκληρη τη Μόσχα να πιει τη βότκα της (εναλλακτικά) με λεμονάδα.

Η γκόμενα που σπάει τα μπιμπίκια του γκόμενού της στην ξαπλώστρα.

Η συνοδηγός που πετάει το γυμνό της πόδι έξω από το παράθυρο για να δροσίζεται.

Αυτή που, αντικρίζοντας το λιμάνι/τη θάλασσα/το νησί/τη χωριάτικη,λέει «τέλεια, θα κλάψω!». Στην καφετέρια παραγγέλνει «μέτριο προς το γλυκό» ή «espresso macchiato» ή «espresso lungo». Στους φίλους της δηλώνει πως άκουσε «ένα γαμάτο track», στις φίλες της διατείνεται πως φέτος το χειμώνα «έχει δουλέψει πολύ με τον εαυτό της». Το βράδυ κυκλοφορεί με καφτάνι ή καζάκα και αφουγκράζεται το «vibe» και τη «μυστηριακή ενέργεια» του νησιού. Enjoy!

Tο αφόρητη-κλισεδούρα λεξιλόγιο, που από τις έντεχνες ή τις indie γειτονιές του χειμώνα μετακομίζει στις παραλίες. «Μπιρίτσα», «λιγοθυμιά», «τσίου», «τιειπεστώρα;» σαν μια λέξη, «παρεάκι», «λιοπύρι», «μεζεκλίκια», «θερινό σινεμαδάκι», «παραδοσιακός καφενές», «δεν την παλεύω», «πάω διακοπές για να αδειάσει το κεφάλι μου και να γεμίσω τις μπαταρίες μου», «το ρακόμελο τα σπάει».

Τα φιλόζωα γκομενιλάν που κουβαλάνε τα σκυλιά τους στην παραλία. Γαβ, μωρή!

Αυτοί που ξέρουν από κρασί, οι οποίοι,  αντί για το ντόπιο χύμα, παραγγέλνουν καλιφορνέζικο ή Κτήμα Κωλομπαρίδη. Στη συνέχεια ζητούν από τον σερβιτόρο να το δοκιμάσουν πρώτοι, το μυρίζουν, το πλαταγίζουν στον ουρανίσκο τους και τελετουργικά νεύουν καταφατικά. Μετά προσκαλούν την ομήγυρη να επισκεφτούν τον χειμώνα το αποστακτήριο του Κωλομπαρίδη για να πάρουν και αυτοί μαθήματα γευσιγνωσίας.

Οι κάποιας ηλικίας τύποι που περνώντας έξω από τα καλοκαιρινά κλαμπ χρησιμοποιούν τη φράση «πάνε τώρα αυτά για μας». Στο τραπέζι του Δεκαπεντάγουστου είναι οι ίδιοι που λένε «εγώ θα καθίσω με τη νεολαία». Τη νεολαία τη ρώτησαν;

Tο λάπτοπ στη θάλασσα, το τάβλι στη θάλασσα, οι ρακέτες στη θάλασσα, οι φουσκωτές πολυθρόνες στη θάλασσα, ειδικά αυτές που έχουν και υποδοχή για το φραπεδοπότηρο, το hands free στο αφτί ακόμα και στη θάλασσα. Να τα πάτε αλλού!

Όσοι ρωτούν «πόσα megapixels έχει η φωτογραφική σου μηχανή» ή «τι μνήμη έχει το κινητό σου» για να πιάσουν κουβέντα. Είσαι βλάκας, είσαι βλάκας!

Οι μπάρμαν που σερβίρουν το ποτό με τον πλαστικό αναδευτήρα, που δεν ξέρεις τι να τον κάνεις, ώσπου τον πετάς στο τασάκι, μαζί με τη φέτα πορτοκάλι και τα βρεμένα αποτσίγαρα.

Που αντί για τηλέφωνα, ανταλλάσσεις facebook.

Όσοι, πριν πέσουν στη θάλασσα, βρέχονται στα μπράτσα, στους ώμους και το στήθος, για να «μην τους έρθει απότομος ταμπλάς». So Λάμπρος Κωνσταντάρας!

Οι μακρυμάλληδες που βγαίνοντας από τη θάλασσα τινάζουν τη μαλλούρα τους και σε πιτσιλάνε. Όπως τα σκυλιά!

Οι και-καλά-αριστοκράτισσες μάνες που φωνάζουν το παιδί τους στην παραλία: «Ιωάννηηη, Κωνσταντίνεεε, Μιχαήηηλ, Ευάγγελεεε, όχι στα βαθιά, παιδί μου!». Κανέναν παιδάκι σε αυτή τη χώρα (εκτός από τον Γιωργάκη Παπανδρέου και τον Κωστάκη Καραμανλή), δεν το φωνάζουν πια με το υποκοριστικό του: Γιαννάκη, Μιχαλάκη, Βαγγελάκη;

Όλοι αυτοί που κάνα εξάμηνο μετά την επιστροφή τους από τις διακοπές δεν μπορούν να προσαρμοστούν στην πόλη και κάθε τόσο σου τσαμπουνάν πόσο ανάγκη έχουν μία τελευταία μίνι απόδραση, κι ας έλειψαν για καμιά βδομάδα.

Αυτοί που από τις 15 Αυγούστου αρχίζουν τα «καλό χειμώνα να ’χουμε».

Όσοι σε υποχρεώνουν να δεις τις 450.000 φωτογραφίες ή τα αγγελοπουλικά βίντεο από τις διακοπές ή το ταξίδι τους. Εσύ πρέπει να δείχνεις ενθουσιασμένος, όπως και τότε που σε ξαναέπρηξαν με το βίντεο του γάμου τους.

 

Με «πληροφορίες» από την Athensvoice.gr

 

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ετικέτες
Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook