Η τελευταία προειδοποίηση στον Καμμένο
Με τη φράση «διγλωσσία τέλος», ο Τσίπρας έστειλε την ύστατη προειδοποίηση προς τον Πάνο Καμμένο. Αν θέλει να συνεχίσει να κινείται εκτός εθνικής γραμμής, θα είναι πλέον μόνος του, χωρίς πρωθυπουργική κάλυψη
Ξέρουμε να αναγνωρίζουμε τα μηνύματα; Μπορούμε να διαβάσουμε πίσω από τις λέξεις; Διότι αν σήμερα ο πρωθυπουργός έκανε «με πόνο ψυχής», όπως ο ίδιος είπε, δεκτή την παραίτηση του εξαίρετου Νίκου Κοτζιά, έκανε ταυτόχρονα κάτι εξίσου σημαντικό: Με τη φράση «διγλωσσία τέλος» έστειλε την τελευταία προειδοποίηση προς τον Πάνο Καμμένο. Αν θέλει να συνεχίσει να κινείται εκτός εθνικής γραμμής, θα είναι πλέον μόνος του, χωρίς πρωθυπουργική κάλυψη.
Μπορεί αυτή την ώρα ο Πάνος Καμμένος να χαίρεται σκεπτόμενος «έδιωξα τον Κοτζιά», όμως αυτή είναι μία επιφανειακή ανάγνωση. Κανονικά, ο αρχηγός των ΑΝΕΛ θα πρέπει να καταλάβει δύο πράγματα:
1.Έχει μείνει χωρίς κόμμα. Οι μισοί βουλευτές του είναι έτοιμοι να στηρίξουν απευθείας τον ΣΥΡΙΖΑ, αν ο Καμμένος αποδειχτεί Νέρωνας της πρώτης μη διαπλεκόμενης κυβέρνησης στην Ελλάδα εδώ και δεκαετίες.
2. Οι πολιτικές φυσαλίδες τελειώνουν σήμερα για τον Πάνο Καμμένο. Οι ανούσιοι λεονταρισμοί, οι πομφόλυγες, οι εκτός κυβερνητικής γραμμής επίσημες δηλώσεις στο εξωτερικό, οι κυκλοθυμίες, τα είπα – ξείπα δεν μπορούν να γίνουν πια ανεκτά. «Διγλωσσία τέλος».
Ο Πάνος Καμμένος ήταν η αναγκαστική επιλογή του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 για συγκυβέρνηση. Υπερβολικός; Φαφλατάς; Τα λέγαμε από τότε, σκεφτείτε όμως να μην είχε μπει το κόμμα του στη βουλή. Ο ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν αναγκασμένος να συγκυβερνήσει με τους επαγγελματίες κλέφτες ή με τα ορφανά του Μπόμπολα. Ποια διαφθορά και διαπλοκή θα μπορούσε να ξεσκεπάσει μία τέτοια κυβέρνηση; Ποια Novartis θα μπορούσε να αποκαλύψει μαζί με τους διεφθαρμένους; Ποιες τηλεοπτικές άδειες θα μπορούσε να δημοπρατήσει μαζί με τους διαπλεκόμενους;
Ο Καμμένος ξέφυγε. Με το θέμα της Μακεδονίας έχασε αβγά, πασχάλια, κόμμα, αξιοπιστία – τα πάντα. Κυρίως, όμως, με τα καμώματά του κατάφερε να διαρρήξει τους δεσμούς συμπάθειας ανάμεσα σε εκείνον και τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ. Οι Αριστεροί δεν θεωρούν πλέον τον αρχηγό των ΑΝΕΛ έναν αναγκαίο σύμμαχο για την επίτευξη βασικών στόχων της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αλλά ένα δυσβάστακτο φορτίο.
Πέρα από τον θυμό, πέρα από το συναίσθημα, χρειάζεται και οι δύο πλευρές να σκεφτούν πολύ σοβαρά. Ο μεν Καμμένος πρέπει να αναλογιστεί ότι μόνος του το κατάφερε το ναυάγιο που ζει. Οι δε ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να κατανοήσουν ότι χωρίς Καμμένο, η Αριστερά δεν θα είχε κυβερνήσει ποτέ. Γιατί ΣΥΡΙΖΑ συν ΠΑΣΟΚ ή ΣΥΡΙΖΑ συν Ποτάμι του 2015 δεν θα ήταν αδιάφθορη κυβέρνηση αλλά ένας Σημίτης που θα κρυφογελούσε απ’ τη γωνία.
Γράφει ο Νίκος Μωραΐτης
