«Η κοινωνία της Ελληνικής Αστυνομίας και η γυναίκα αστυνομικός»

Η ομιλία της κας Ελένης Παπαθανασίου στη Συνδιάσκεψη Γυναικών Αστυνομικών του κόσμου που πραγματοποιήθηκε στη Χερσόνησο Ηρακλείου.

«Καταρχήν θα ήθελα να συγχαρώ την Τοπική Διοίκηση Ηρακλείου, για τη διοργάνωση της 1ης Συνδιάσκεψης Γυναικών Αστυνομικών του κόσμου.

Είναι γεγονός ότι σήμερα, η θέση της γυναίκας έχει πρωτεύοντα ρόλο σε όλες τις κοινωνικές βαθμίδες. Γυναίκες στην οικογένεια, στην εργασία, στις επιχειρήσεις και στην πολιτική. Σε όλους τους τομείς, καταλαμβάνουν επάξια ηγετικές θέσεις, όχι μόνο στον ιδιωτικό τομέα αλλά και στα Σώματα Ασφαλείας, στις Ένοπλες Δυνάμεις και στη Δημόσια Διοίκηση. Αν και οι αυξημένες οικογενειακές υποχρεώσεις αποτελούν ανάχωμα στην εξέλιξη της σταδιοδρομίας τους, πολλές είναι αυτές που βρίσκουν τον δρόμο της επαγγελματικής προόδου, παρά τις διαχρονικές προκαταλήψεις εις βάρος τους, που ιστορικά αφαιρούσαν μια τέτοια δυνατότητα.

30 ΜΑΙΟΥ 1969… ΟΙ ΠΡΩΤΕΣ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΑΣΤΥΦΥΛΑΚΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΥΠΗΡΕΣΙΑ…!!!

Οι κυριότεροι σταθμοί στην ιστορία των γυναικών στην Ελληνική Αστυνομία είναι οι εξής:

1969: Κατάταξη των πρώτων 45 γυναικών Αστυφυλάκων στο Σώμα της πρώην Αστυνομίας Πόλεων.

1971: Πρόσληψη ως ειδικό προσωπικό, 25 γυναικών στο Σώμα της πρώην Χωροφυλακής.

14 χρόνια μετά

1983: Επετράπη η είσοδος γυναικών αστυνομικών στη σχολή Αξιωματικών σε ποσοστό 10% επί των θέσεων που προκηρύσσονταν.

2003: Αλλαγή νομοθεσίας σχετικά με την κατάταξη και εισαγωγή των γυναικών στο Αστυνομικό Σώμα, χωρίς ποσόστωση θέσεων και με τα ίδια κριτήρια εισαγωγής για άνδρες και γυναίκες.

Σήμερα: Οι γυναίκες απασχολούνται σε όλες τις υπηρεσίες της Ελληνικής Αστυνομίας (μάχιμες και επιτελικές) και αντιπροσωπεύουν περίπου το 12% του σώματος. Συγκεκριμένα στο Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας υπηρετούν περίπου 6.776 γυναίκες.

Αναλυτικότερα, από το έτος 2003 η εισαγωγή και κατάταξη των γυναικών στις Σχολές της Ελληνικής Αστυνομίας, γίνεται χωρίς ποσόστωση θέσεων και με τα ίδια κριτήρια για άνδρες και γυναίκες. Σε αντίθεση με το παρελθόν, που η εισαγωγή των γυναικών στις Αστυνομικές Σχολές, γινόταν με ποσοστό 10% επί του αριθμού των αντρών.

Το ίδιο ισχύει και για την εισαγωγή και κατάταξη αστυνομικών και ιδιωτών ως αστυνομικό προσωπικό ειδικών καθηκόντων.

Οι γυναίκες στο Αστυνομικό Σώμα χαίρουν ίσης μεταχείρισης με τους άνδρες, όσον αφορά στην κατάταξη, την εκπαίδευση, το χρόνο εργασίας, τις αποδοχές και τον εξοπλισμό που φέρουν.

Eκπαιδεύονται κατά τον ίδιο τρόπο με τους άνδρες αστυνομικούς, στις ίδιες Αστυνομικές Σχολές και στα ίδια εκπαιδευτικά σεμινάρια (αυτοάμυνας και αυτοπροστασίας, προστασίας επισήμων προσώπων, κ.λπ.).

Ας σημειωθεί ότι η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες στην Ευρώπη, όπου η εξέλιξη των γυναικών στο Αστυνομικό Σώμα δεν υπόκειται σε περιορισμούς. Μάλιστα, για πρώτη φορά στην Ευρώπη, γυναίκα αστυνομικός της Ελληνικής Αστυνομίας προήχθη στο βαθμό του Υποστράτηγου, το έτος 2002.

Όπως ήδη έχει αναφερθεί, η γυναίκα αποκτά κυρίαρχο ρόλο σε όλες τις κοινωνικές βαθμίδες. Η αστυνομία λοιπόν, δεν θα μπορούσε να αποτελέσει εξαίρεση. Το επάγγελμα του αστυνομικού είναι λειτούργημα, η αίσθηση της προσφοράς στο κοινωνικό σύνολο είναι αναμφισβήτητα σημαντικός λόγος για να αποτελεί μία γυναίκα μέλος της αστυνομικής κοινωνίας.

Eπιλέγοντας το συγκεκριμένο επάγγελμα, έχει ουσιαστικά αποδεχθεί, ότι θα διαχειριστεί δυσκολίες που οι περισσότεροι πιστεύουν ότι δεν θα μπορέσει να φέρει εις πέρας. Τα στερεότυπα, τα πρότυπα και η εικόνα του παρελθόντος, δημιουργούν την προδιάθεση για  να θεωρείται η γυναίκα εύθραυστη.

Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο των γυναικών, έχει περάσει από διακυμάνσεις, τόσο από τους άνδρες συναδέλφους, όσο και από  τους πολίτες. Θεωρώντας τη, ως ασθενές φύλο, υπάρχει   διαφορετική αντιμετώπιση. Η γυναίκα καλείται να προσαρμοστεί στην ιδιαιτερότητα του επαγγέλματος και να συμβιβάσει τη γυναικεία φύση της σ΄ αυτό, χωρίς να δέχεται ιδιαίτερη μεταχείριση και συμπεριφορά.

Τελικά η γυναίκα καταφέρνει να αποδείξει ότι αποτελεί ισάξιο μέλος του αστυνομικού προσωπικού;

Σαφώς και το αποδεικνύει. Ίσως χρειάζεται  περισσότερη προσπάθεια από τους άνδρες συναδέλφους της, όμως ας μην ξεχνάμε ότι η αξία του κάθε ανθρώπου  αποδεικνύεται, μέσα από την δουλειά του, επιβάλλεται με τις γνώσεις του και καταρρίπτει όλες τις προκαταλήψεις.

Η εμπιστοσύνη στο πρόσωπο της γυναίκας είναι συνάρτηση της κοινωνίας που ζει.

Με το πέρασμα του χρόνου η εικόνα της γυναίκας έχει αλλάξει ουσιαστικά. Η γυναίκα παλιότερα αντιλαμβανόταν τον εαυτό της ως λιγότερο δυναμικό και αυτόνομο, κυρίως λόγω του ότι ήταν υποχρεωμένη, να παραμένει στο σπίτι και να μην εργάζεται, αλλά να ασχολείται μόνo με την ανατροφή των παιδιών, με «τα του σπιτιού» και οι προσωπικές της ανάγκες έμπαιναν σε δεύτερη μοίρα. Έτσι ο άντρας ήταν αυτός ο οποίος είχε τη μεγαλύτερη ισχύ από οικονομικής άποψης και όχι μόνο.

Η εξέλιξη της κοινωνίας συνεπάγεται και την εξέλιξη σε κάθε είδους στερεότυπα και προκαταλήψεις, που αφορούν την ισότητα των δύο φύλων. Η αλλαγή νοοτροπίας και επανεξέταση θεμάτων για τη δημιουργία νέων απαιτήσεων από όλους, είναι πλέον πραγματικότητα.

Είναι γεγονός ότι πλέον οι γυναίκες, υιοθετούν ένα τέτοιο στυλ ηγεσίας, που αξιοποιεί τα προτερήματα τους και ενεργούν με άξονα κυρίως :

τις ανάγκες των εργαζομένων,

την ομαδικότητα και συνεργασία στον εργασιακό χώρο, δίχως αντιπαλότητες και ανταγωνισμό,

την σφαιρική αντιμετώπιση των θεμάτων,

την σωστή επικοινωνία,

το ενδιαφέρον για την ποιότητα του περιβάλλοντος εργασίας.

Δημιουργώντας τις κατάλληλες συνθήκες αλληλοσεβασμού και αλληλοεκτίμησης, ενθαρρύνοντας πρωτοβουλίες και ακούγοντας νέες προτάσεις, διαμορφώνεται η δημιουργία αλληλένδετων ομάδων, συνδεδεμένων με τη γυναίκα προϊστάμενο, δίνει στη γυναικεία εξουσία την κοινή αντίληψη, ότι από τη σωστή διαχείριση της διαφορετικότητας των υφισταμένων έρχεται η επίτευξη του στόχου.

Ο διακριτικός χειρισμός των θεμάτων που προκύπτουν, οδηγεί στο στόχο ο οποίος δεν είναι άλλος, από την εύρυθμη λειτουργία μίας Υπηρεσίας, χωρίς εντάσεις και αντιπαλότητες, για την προσφορά στον πολίτη και κατ΄ επέκταση στο κοινωνικό σύνολο.

Λόγω των αυξημένων υποχρεώσεων, καθώς και των απαιτήσεων της σύγχρονης κοινωνίας, ωθήθηκε να αναλάβει πολλαπλούς ρόλους. Η σύγχρονη γυναίκα έχει ταυτόχρονα τους ρόλους της μητέρας, της συζύγου, της εργαζόμενης και της νοικοκυράς. Η πολυπλοκότητα αυτών των ιδιοτήτων, καθώς και η ταυτόχρονη επιτυχημένη επιτέλεση των οικογενειακών και των επαγγελματικών υποχρεώσεων, αποτελεί την καθημερινότητα της.

Όμως συγκριτικά με τους άλλους κλάδους εργασίας, η γυναίκα αστυνομικός έχει επιπλέον θέματα να επιλύσει, τα οποία έχουν ως κεντρικό άξονα τον παράγοντα άνθρωπο. Η διαφορά είναι ότι καλείται να διεκπεραιώσει ζητήματα  παραβατικής συμπεριφοράς  και πολλές φορές να επέμβει σε σοβαρά θέματα και υποθέσεις. Χρειάζεται πρωτίστως υπομονή, σωστό χειρισμό και μια νοητή γραμμή η οποία θα χωρίζει τους ρόλους της,  έτσι ώστε να μην επηρεάζεται η οικογενειακή της ζωή.

Πόσο εύκολο είναι όμως αυτό ; Πόσο εφικτό είναι φεύγοντας από τον εργασιακό χώρο να παραμείνει ανεπηρέαστη ; Πως μπορεί τα προβλήματα και τις εμπειρίες που βιώνει να τις κρατήσει σε απόσταση από την προσωπική και την οικογενειακή καθημερινότητα της ;

Για όλα τα ερωτήματα η απάντηση είναι : ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΔΥΣΚΟΛΟ.

Πόσο εύκολο είναι να είναι εξίσου καλή σε όλους τους προαναφερθέντες ρόλους ; Πόσο εύκολο είναι να ξεπεράσει τις ενοχές, όταν απαιτείται να είναι παρούσα στον εργασιακό χώρο και απούσα από σημαντικές οικογενειακές στιγμές; Μπορεί να αποτυπωθεί ο βαθμός δυσκολίας σε λίγες γραμμές ; ΑΣΦΑΛΩΣ ΟΧΙ

Είναι αυτονόητο ότι ο βαθμός δυσκολίας δεν είναι δυνατόν να αποτυπωθεί σε λίγες γραμμές.

Θα μπορούσαν να ειπωθούν πολλά για τις δυσκολίες  της γυναίκας αστυνομικού, όμως το θέμα γυναίκα στην σύγχρονη αστυνομική κοινωνία είναι ανεξάντλητο.

Ας αποτελέσει λοιπόν η διάσκεψη αυτή το εφαλτήριο για τη προσπάθεια αντιμετώπισης των προβλημάτων αυτών , με τη συνεχή ανταλλαγή απόψεων,  πληροφοριών, εμπειριών καθώς και περιστατικών στο χώρο εργασίας.  Η διαφορετική κουλτούρα, τα γεγονότα που προκύπτουν και ο τρόπος χειρισμού τους, θα πρέπει να γίνει αντικείμενο συζητήσεων και ανταλλαγής απόψεων, για το σωστότερο χειρισμό τους.

Οι τεχνικές αποκατάστασης μέσω του ανασχεδιασμού στην εργασία, καθώς και η ατομική αλλαγή μέσω της επικεντρωμένης εκπαίδευσης, θα δώσουν μία νέα ώθηση ώστε οι προσεγγίσεις συγκεκριμένων θεμάτων, να  αναδείξουν το ρόλο της γυναίκας στο επάγγελμα του αστυνομικού.

Ευχαριστώ.»

Η κα Ελένη Παπαθανασίου είναι Αστυνόμος α’ και α΄Αντιπρόεδρος της Παγκρήτιας Ένωσης Αστυνομικών 

 

zarpa.gr