Επιείκεια α λα καρτ

Προφανώς όλοι όσοι υπερασπίζονται τα δημοκρατικά δικαιώματα είναι υπέρ της επιείκειας της Δικαιοσύνης, ωστόσο θα πρέπει και η Δικαιοσύνη από την πλευρά της να επιδεικνύει την επιείκειά της προς πάσα κατεύθυνση.

Οταν λοιπόν ο Μπαρμπαρούσης, που κατηγορείται για σωρεία βίαιων εγκλημάτων με ρατσιστικό, μισαλλόδοξο και φασιστικό χαρακτήρα, αφήνεται ελεύθερος ενώ κατηγορείται για διάπραξη παρόμοιας υφής βαρύτατου αδικήματος, παύει να είναι προφανές ότι δεν θα διαπράξει νέο αδίκημα.

Επιπλέον, όταν ο ίδιος λίγο έλειψε να τρακάρει τους αστυνομικούς που τον καταδίωκαν προκειμένου να διαφύγει τη σύλληψη, πώς κρίνεται ξαφνικά ως μη ύποπτος φυγής; Είναι ακριβώς αυτά τα ερωτήματα στα οποία ο κάθε καλοπροαίρετος πολίτης ζητάει απαντήσεις και δικαιολογημένα διαπιστώνει μια άκρως επιλεκτική εφαρμογή της επιείκειας.

Γράφει η Αντα Ψαρρά