Βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα;

βάζω-τα-σπίρτα-βάζεις-τα-τσιγάρα-362926

Αυτή η παλιά και πιασάρικη ατάκα του Ντίνου Ηλιόπουλου από την ταινία της Φίνος Φιλμ «Οι κυρίες της αυλής» (που o Ηλιόπουλος κάνει το «Πίπη», το ζωγράφο για να εξοικονομήσει τον επιούσιο, αλλά, και πάλι δεν τα καταφέρνει διότι δεν γνωρίζει γρι από τέχνη, – είναι εντελώς κατεργάρης),ταιριάζει «γάντι» μ’ αυτό – τούτο που γίνεται, -εξελίσσεται και κλιμακώνεται υπογείως, σχετικά με το νέο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας. Επιχειρηματίες που έχουν κανάλι (αλλά δεν έχουν άδεια), και επιχειρηματίες που έχουν άδεια (αλλά δεν έχουν κανάλι), έχουν ανοίξει για τα καλά μια ιδιότυπη, εν πολλοίς, κουβέντα για το : «δώσε μου να σου δώσω, να πάμε παρακάτω»! Με ενδιάμεσο και εγγυητή τη κυβέρνηση ή, για την ακρίβεια, κυβερνητικούς παράγοντες που έχουν ενισχυμένα οφίτσια στο εγχώριο παιχνίδι εξουσίας∙ μανουβράρουν, φευ, εαυτούς και αλλήλους σε μια παρτίδα για γερά στομάχια και, κυρίως, για πολλά λεφτά.

Ωστόσο, εκείνο που προκαλεί μεγαλύτερη ακόμη εντύπωση είναι το γεγονός πώς, παρότι διανύουμε την ψηφιακή εποχή σε όλο το μεγαλείο της και η τηλεόραση με την σημερινή της μορφή χάνει την επιρροή της ή και θα εκλείψει (ή θα μετασχηματιστεί σε δορυφορική, καλωδιακή συνδρομητική – άρα, εκ των πραγμάτων, θα υπάρχουν πολλοί και εναλλακτικοί τρόποι επικοινωνίας), η «όλη λογική» διαχείρισης του θέματος είναι μια έωλη λογική που παραπέμπει στο τέλος του προηγούμενου αιώνα : τότε που, ασφαλώς, το εύρος των τηλεοπτικών συχνοτήτων για την εκπομπή τηλεοπτικού προγράμματος ήταν πολύ περιορισμένο (δεν υπήρχαν τόσοι δορυφόροι, ούτε ψηφιακές δυνατότητες), και το κράτος μπορούσε να παίζει de facto καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του τηλεοπτικού γίγνεσθαι.

Οι παλιότεροι (και κάπως μεγαλύτεροι),ενθυμούνται καλώς ότι αυτή η «έωλη λογική» είναι ακριβώς αντίστοιχη με κείνη τη λογική που είχε αναπτύξει στα πρώτα χρόνια του (sic), το, πάλαι ποτέ, γηραιό ΠΑΣΟΚ. Τότε, που τα πρώτα δορυφορικά τηλεοπτικά κανάλια και σήματα έκαναν την εμφάνισή τους στην Ευρώπη, αλλά, ο αείμνηστος Υπουργός Προεδρίας Δ. Μαρούδας (εφόσον ρωτήθηκε αρμοδίως πώς θα αντιδρούσε η κυβέρνηση στην αναπόφευκτη εισβολή της δορυφορικής τηλεόρασης), έκανε λόγο για κατάρριψη όλων των δορυφόρων : αισθανόμενος άριστα τι απειλή αποτελούσε η απελευθέρωση της τεχνολογίας για την εγκαθίδρυση (και, επέκεινα, την μονιμότητα) του ΠΑΣΟΚ στην εξουσία· ο συμπαθής πολιτικός εκτόξευσε έναν… «πύραυλο» (!), απέναντι στη λογική που, αφ’ εαυτού, συνιστούσε καθεστωτική αν όχι δικτατορική αντίληψη και συμπεριφορά.

Όθεν, απέναντι στη λογική (ή μάλλον εκτός πάσης λογικής), κινείται και η διαδικασία που κατέληξε στην κατακύρωση των τεσσάρων τηλεοπτικών αδειών σε ισάριθμους πλειοδότες έναντι του τιμήματος των 246 εκ. ευρώ. Και τούτο α.) διότι, δεν υπάρχει περίπτωση εις τον αιώνα τον άπαντα να αποσβεστούν αυτά – τούτα τα κεφάλαια που επενδύθηκαν και β.) διότι, και μόνο το ότι οι άδειες πουλήθηκαν η μία 43 εκ. ευρώ και μια άλλη έφτασε τελικώς τα 75 (!), κατατάσσουν από μόνες τους ένα ανορθόδοξο και ασύνηθες φαινόμενο σε παγκόσμιο επίπεδο : η ίδια άδεια να κοστίζει κάθε φορά κάτι τις παραπάνω με τη διαφορά να φτάνει στο τελικό λογαριασμό στα 32 ολόκληρα εκ. ευρώ!

Αντί, λοιπόν, σχεδόν προγραμμένα (οι κυβερνώντες), να μας λένε πώς και πόσα χρήματα θα εισρεύσουν στα ταμία και πώς τούτα θα πάνε στην συνέχεια σε αδύναμες κοινωνικά ομάδες (να και ένα μνημονιακό κράτος πρόνοιας που ενώ περικόπτει χαμηλές συντάξεις τις αναπληρώνει πάραυτα από άλλες πηγές), καλύτερο είναι να δώσουν απαντήσεις στο μείζονα ερωτήματα που δημιουργούνται τουλάχιστον επί του παρόντος : Καταρχάς, πως δικαιολογείται αυτός ο ασύλληπτος χορός (περί κανιβαλισμού πρόκειται), εκατομμυρίων σε μια εποχή που η εκπομπή τηλεοπτικού σήματος θα είναι πρακτικώς ΕΦΙΚΤΗ για το καθένα; Δεύτερον, μήπως τελικά αυτό το «βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα» όσο ωραίο και πιασάρικο και αν ακούγεται οδηγήσει σε μια διαπλοκή που, όμοιά της, δεν έχει ξαναυπάρξει; Και, τελικώς, τρίτον· μήπως από την όλη μανούβρα και τον όλο ανασχηματισμό του χώρου· οι μόνοι που θα χάσουν (καθώς θα λειτουργήσει αυτονόητα το νέο εργασιακό καθεστώς), είναι οι εργαζόμενοι και μόνο οι εργαζόμενοι; Λέμε μήπως, και δεν περιμένουμε από ΚΑΝΕΝΑΝ να μας απαντήσει…

Γράφει ο Σπύρος Τάγκας για το matrix24.gr

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook