Χανιά | Αρχιτεκτονικοί «θησαυροί» στην χανιώτικη ενδοχώρα!
Συμπεράσματα και προτάσεις ερευνητών για μια ανάπτυξη με επίκεντρο τον Πολιτισμό στους ξεχασμένους οικισμούς, όπως της Αράδαινας και της Πολυρρήνιας, που διατηρούν ολόκληρο τον αρχιτεκτονικό τους πλούτο αλλά κινδυνεύουν με αφανισμό λόγω της εγκατάλειψης και της έλλειψης μιας ισορροπημένης πολιτικής από μέρους της Πολιτείας, έφερε στο φως η καινοτόμος δράση «καταγραφή και ανάδειξη της νεότερης αρχιτεκτονικής και κινητής κληρονομιάς», που υλοποιήθηκε από την Περιφερειακή Ενότητα Χανίων στο πλαίσιο του προγράμματος της κοινωφελούς εργασίας.
Κατά τη διάρκεια της δράσης, η οποία ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2012 και ολοκληρώθηκε τον Μάρτιο του 2013, τα μέλη της επιστημονικής και οργανωτικής επιτροπής που εργάστηκαν εθελοντικά, μαζί με 16 εργαζόμενους που είχαν προσληφθεί στο πλαίσιο του προγράμματος, κατέγραψαν συνολικά 12 κτήρια ή κτιριακά συγκροτήματα, 6 οικισμούς και 1900 αντικείμενα της κινητής κληρονομιάς.
Το υλικό που συγκεντρώθηκε ψηφιοποιήθηκε και πρόκειται σύμφωνα με τον σχεδιασμό να αναρτηθεί μελλοντικά σε ιστοσελίδα της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων.
Ένα υλικό που πέραν από αθησαύριστα στοιχεία της τοπικής αρχιτεκτονικής παράδοσης έφερε στην επιφάνεια τις αναξιοποίητες μέχρι σήμερα δυνατότητες που υπάρχουν για ένα διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης με επίκεντρο τον πολιτιστικό πλούτο των Χανίων.
Όπως τονίζουν τα μέλη της Επιτροπής στα συμπεράσματά τους, κατά την πεντάμηνη ενασχόλησή τους με τη συγκεκριμένη δράση, διαπίστωσαν ότι η νεότερη αρχιτεκτονική μας κληρονομιά βρίσκεται σε σοβαρό κίνδυνο.
«Οι οικισμοί της ενδοχώρας που παραμένουν ζωντανοί, εκτός από λίγες εξαιρέσεις, έχουν υποστεί αλλοιώσεις από σύγχρονες επεμβάσεις που, κατά κανόνα, καταστρέφουν την αρχιτεκτονική φυσιογνωμία τους. Αντίθετα οι οικισμοί που διατηρούν τον αρχιτεκτονικό τους πλούτο, βρίσκονται στα όρια της εγκατάλειψης. Με μονοψήφιο αριθμό κατοίκων ή με γέροντες κατοίκους, κινδυνεύουν να ερημωθούν και να περιέλθουν σε ερειπιώδη κατάσταση, δύσκολα αναστρέψιμη», επισημαίνουν, υπογραμμίζοντας ότι οι κίνδυνοι που απειλούν τον αρχιτεκτονικό πλούτο της ενδοχώρας σχετίζονται, μεταξύ άλλων, με νοοτροπίες που έρχονται από το παρελθόν.
«Η κυρίαρχη αντίληψη της προηγούμενης περιόδου, σύμφωνα με την οποία, στο όνομα της «ανάπτυξης», το μόνο που ενδιέφερε ήταν η αύξηση των συντελεστών δόμησης καθώς και η έλλειψη παιδείας αλλά και η ασυνείδητη επιθυμία των πολιτών να «ξεχάσουν» ένα παρελθόν που ήταν συνδεδεμένο με τη στέρηση, καταστρέφοντας το, συνετέλεσαν ώστε η νεότερη αρχιτεκτονική κληρονομιά, αυτή που έχει καταφέρει να διασωθεί, να παραμένει άγνωστη και παραμελημένη», σημειώνουν και συμπληρώνουν ότι «ό,τι έχει διασωθεί μέχρι σήμερα, ακόμη και στο επίπεδο της καταγραφής, οφείλεται κυρίως στον πατριωτισμό κάποιων υπηρεσιών και κάποιων πολιτών».
Πηγή: Χανιώτικα Νέα
