ΣτΕ: Αντισυνταγματικό το νομοθετικό πλαίσιο για τα σούπερ μάρκετ | Με αφορμή σούπερ μάρκετ στα Χανιά
Αντισυνταγματικό είναι, σύμφωνα με απόφαση-«πιλότο» της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, το νομοθετικό πλαίσιο για τις προϋποθέσεις ίδρυσης, κατασκευής και λειτουργίας σούπερ μάρκετ, υπόθεση που ξεκίνησε από την Κρήτη και αφορά τον περιορισμό επέκτασης σούπερ μάρκετ.
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας ακύρωσε τόσο την πράξη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων με την οποία απορρίφθηκε αίτημα για τη χορήγηση άδειας επέκτασης σούπερ μάρκετ σε περιοχή εκτός σχεδίου του δήμου Ελευθερίου Βενιζέλου Χανίων (λεωφόρος Χανίων-Μουρνιών) όσο και την πράξη του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Κρήτης με την οποία απορρίφθηκε προσφυγή της Ανώνυμης Εταιρείας που έχει το επίμαχο πολυκατάστημα και στρεφόταν κατά της επίμαχης απόφασης του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων.
Γενικότερα με την απόφαση αυτή αίρονται όλοι οι περιορισμοί που υπήρχαν για την ίδρυση, δημιουργία και λειτουργία σουπέρ-μάρκετ πάνω από 500 τ.μ. στα νησιά.
Απόφαση του ΣτΕ
Η Ολομέλεια του Συμβουλίου της Επικρατείας τονίζει ότι οι διατάξεις των άρθρων 10 των νόμων 2323/1995 και 3377/2005 προσκρούουν στις διατάξεις των άρθρων 5 και 24 του Συντάγματος.
Εξάλλου, επισημαίνουν οι δικαστές, «με τις διατάξεις του άρθρου 106, παράγραφοι 1 και 2 του Συντάγματος προβλέπεται μεν η λήψη μέτρων προγραμματισμού της εθνικής οικονομίας και αντιμετωπίσεως των ειδικών προβλημάτων της περιφέρειας, καθώς και η επιβολή συναφών περιορισμών στην ιδιωτική οικονομική δραστηριότητα, τα μέτρα όμως αυτά και οι αντίστοιχοι περιορισμοί πρέπει να κινούνται εντός των ορίων που τάσσουν οι λοιπές συνταγματικές διατάξεις και αρχές και επομένως, οι διατάξεις αυτές των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 106 του Συντάγματος δεν μπορούν να καταστήσουν συνταγματικώς ανεκτό σύστημα αδειοδοτήσεως, το οποίο έρχεται σε αντίθεση με τις διατάξεις των άρθρων 5, παράγραφος 1 και 24 παράγραφος 2 του Συντάγματος, όπως το εισαγόμενο με τις διατάξεις του άρθρου 10 του Ν. 3377/2005 σύστημα, σύμφωνα με το οποίο ανατίθεται στη διοίκηση ευρύτατη διακριτική ευχέρεια, χωρίς τούτο να δικαιολογείται από τη φύση του ρυθμιζόμενου αντικειμένου, βάσει κατά περίπτωση, ήτοι αποσπασματικών σταθμίσεων».
Άλλωστε, προσθέτουν οι δικαστές, «και αυτοτελώς κρινόμενο, δεν μπορεί, εν πάση περιπτώσει, να θεωρηθεί ως μέτρο προγραμματισμού, κατά την έννοια του άρθρου 106 παράγραφος 1 του Συντάγματος, σύστημα χορηγήσεως αδειών για την άσκηση οικονομικής δραστηριότητας, το οποίο προβλέπει τη χορήγηση αδειών ύστερα από κατά περίπτωση, δηλαδή αποσπασματικές σταθμίσεις».
Τέλος, η Ολομέλεια του ΣτΕ ακύρωσε τόσο την πράξη του Νομαρχιακού Συμβουλίου Χανίων όσο και την πράξη του γενικού γραμματέα της Περιφέρειας Κρήτης.
