Ρέθυμνο | 401 χρόνια ποινή στον αμετανόητο και προκλητικό Σειραγάκη

Μία από τις μεγαλύτερες ποινές που έχει επιβληθεί ποτέ σε ένα άτομο για κατηγορίες μάλιστα που δεν προβλέπουν την ισόβια κάθειρξη επέβαλε το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο του Πειραιά στον 49χρονο, Νίκο Σειραγάκη, μετά από μία μαραθώνια διαδικασία που ξεκίνησε στις 9.30 το πρωί και ολοκλήρωσε λίγο πριν τις 11 τη νύχτα.

Το δικαστήριο επέβαλε πραγματική ποινή κάθειρξης 401 ετών στον παιδεραστή για τις κατηγορίες της κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, την αποπλάνηση ανήλικων, καθώς και για την απόπειρα κατάχρησης σε ασέλγεια, ενώ η ποινή με τη συγχώνευση κατέληξε στα 220 χρόνια. Ωστόσο, όπως ανακοίνωσε από την έδρα του δικαστηρίου η πρόεδρος, κα Ελένη Τσίτσιου, η μέγιστη ποινή έκτισης είναι τα 25 χρόνια και αυτό γιατί καμία από τις κατηγορίες δεν προβλέπει την ισόβια κάθειρξη.

Ο Σειραγάκης καταδικάστηκε για τις πράξεις του σε βάρος 36 παιδιών, ενώ κρίθηκε αθώος για τις κατηγορίες που αφορούσαν 17 ανήλικους, αλλά και για την κατοχή του υλικού παιδικής πορνογραφίας.

Πιο συγκεκριμένα, καταδικάστηκε σε ποινή 15 ετών για κάθε ένα από 15 παιδιά για την κατάχρηση σε ασέλγεια σε βάρος ανήλικου κάτω των 14 ετών. Επίσης, καταδικάστηκε σε ποινή κάθειρξης 12 ετών για κάθε ένα από πέντε παιδιά για την κατάχρηση σε ασέλγεια ανήλικων άνω των 14 ετών. Του επιβλήθηκε ποινή κάθειρξης 15 ετών για κάθε ένα από τα δύο παιδιά για την κατηγορία της αποπλάνησης σε ανήλικο κάτω των 14 ετών και της ποινής 7 χρόνων για κάθε ένα από τα 11 παιδιά για την αποπλάνηση σε ανήλικο άνω των 14 ετών.

Τέλος καταδικάστηκε για την πλημμεληματική πράξη της απόπειρας ασέλγειας σε βάρος τριών ανηλίκων με ποινή φυλάκισης τριών ετών για καθένα από αυτά.

Η πρόεδρος του δικαστηρίου ανακοίνωσε ότι δικαστές και ένορκοι ομόφωνα απέρριψαν το αίτημα του συνηγόρου υπεράσπισης του Σειραγάκη για την αναγνώριση του ελαφρυντικού του μειωμένου καταλογισμού, ενώ απέρριψε  κατά πλειοψηφία (4 ένορκοι έναντι των 3 τακτικών δικαστών) το αίτημα για την  αναγνώριση του ελαφρυντικού του πρότερου έντιμου βίου.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ουσιαστικά το δικαστήριο αθώωσε τον παιδεραστή για τις περιπτώσεις παιδιών, που τα ονόματα τους προέκυπταν από τις καταθέσεις άλλων ανηλίκων, αλλά τα ίδια δεν έχουν καταθέσει στη διάρκεια της κύριας ανάκρισης, όπως επίσης και για τις περιπτώσεις παιδιών που οι γονείς τους ή οι νόμιμοι εκπρόσωποί τους δεν παρέστησαν ως πολιτική αγωγή στην αίθουσα του ποινικού δικαστηρίου.

ΕΞΟΡΓΙΣΤΙΚΑ ΑΜΕΤΑΝΟΗΤΟΣ

Ούτε μία στιγμή δεν μετανόησε, ούτε μία στιγμή δε ζήτησε συγνώμη για τις πράξεις του, αντίθετα επέμεινε στην αρχική του στάση να «κατηγορεί» τα ίδια τα θύματά του ότι τον παρέσυραν. Ο Σειραγάκης στην επί 3,5 ώρες απολογία του παρέμεινε προκλητικός και εριστικός, εξοργίζοντας τους δικηγόρους πολιτικής αγωγής, τη δικαστική έδρα και τους ενόρκους με την αμετανόητη στάση του.

Είναι, δε, χαρακτηριστικό ότι ακόμα και στο τέλος, μετά τις αγορεύσεις των δικηγόρων και την ενοχοποιητική πρόταση της εισαγγελέως, ο Σειραγάκης δεν σιώπησε. Βλέποντας ότι τα «χαρτιά» του δεν είχαν ανταπόκριση, σηκώθηκε από το εδώλιο του κατηγορουμένου και πήρε για μία ακόμα φορά το λόγο, επιμένοντας πως δεν είχε, όπως είπε, «παιδοφιλικό κίνητρο», ενώ προχωρώντας ένα βήμα παραπέρα την πρόκληση του, ρώτησε το δικαστήριο «αν δεν συμμετείχα εγώ ο ίδιος στην ακρότητα, τι ακριβώς θα ήταν οι πράξεις των παιδιών»;

Το δικαστήριο συνήλθε στις 9.30 το πρωί στο Δικαστικό Μέγαρο του Πειραιά. Αμέσως πήρε το λόγο ο κατηγορούμενος, ο οποίος ξεκινώντας την απολογία του παραδέχθηκε την επαφή του με 32 παιδιά από αυτά που συμπεριλαμβάνονταν στο κατηγορητήριο, ενώ κατονόμασε τρία ακόμα, τα οποία στις καταθέσεις τους δεν είχαν τα ίδια παραδεχθεί τις πράξεις τους. Ωστόσο, για μία ακόμα φορά επέμεινε πως οι επαφές που είχε με τους ανήλικους δεν είχαν σεξουαλικό περιεχόμενο, αλλά αντίθετα πως ο ίδιος συμμετείχε σε μία «ακραία σωματική επαφή», από την οποία ο Σειραγάκης υποστήριξε ότι δεν προέκυπτε σεξουαλική ικανοποίηση.

Επιχείρησε να διαψεύσει τις καταθέσεις των παιδιών, που σύσσωμα στη διάρκεια της κύριας ανάκρισης αναφέρθηκαν με λεπτομέρειες στα δήθεν στάδια της μύησης των ρούκις, στις δοκιμασίες και στις σεξουαλικές πράξεις στις οποίες τα υπέβαλε ο παιδεραστής.

Επανέλαβε, δε, πως το λάθος του ήταν ότι συμμετείχε στην προϋπάρχουσα από τα παιδιά διαδικασία, επιχειρώντας για μία ακόμα φορά να επιρρίψει στα θύματα του την ευθύνη για τις πράξεις του κατηγορητηρίου, ενώ είχε μέχρι και το θράσος να υποστηρίξει ότι η Αστυνομία καθυστέρησε επί 13 μήνες να τον συλλάβει επειδή οι ίδιοι οι αστυνομικοί κατά την έρευνα τους διαπίστωναν – όπως ισχυρίστηκε προκλητικά – ότι «τον καλούσαν τα παιδιά και ότι γινόταν χαβαλές, επομένως δεν μπορούσαν να τον συλλάβουν»!

Στο παραλήρημα του ο παιδεραστής σκόπιμα αναφερόταν στα θύματα του ως «εφήβους» και όχι ως ανήλικους ή παιδιά, υποστηρίζοντας ότι τα ίδια είχαν αναπτύξει αυτήν την ακραία εφηβική συμπεριφορά μεταξύ τους και ότι τον «καλούσαν» να συμμετέχει!

«Δεν γνωρίζατε ότι αυτά που κάνατε ήταν παράνομα;», τον ρώτησε η πρόεδρος του δικαστηρίου, Ελένη Τσίτσιου, για να πάρει την εξωφρενική απάντηση του παιδεραστή ότι «το γνώριζα, αλλά δεν ήθελα να πω όχι για να μη χαλάσω το προφίλ μου»!

Προσπαθώντας να ενισχύσει το δικό του – υποτίθεται – κοινωνικό προφίλ, ο Σειραγάκης υποστήριξε ότι στο παρελθόν είχε κάνει πράγματα που είχαν σχολιαστεί ως «ακραία» στο Ρέθυμνο. Μάλιστα, είπε με περίσσια προκλητικότητα ότι το 2007 ενημερώθηκε από τα παιδιά για τη «φιλοσοφία» τους και πως «επειδή ήμουν αντικομφορμιστής και αντισυμβατικός, δεν αρνήθηκα».

«Τιμωρήστε με την πιο αυστηρή ποινή για την αφροσύνη μου, για το λάθος μου να συμμετέχω στην ομάδα των παιδιών. Δεν έπρεπε να εμπλακώ», είπε ολοκληρώνοντας την απολογία του και μάλιστα θέλοντας να εμφανιστεί συντετριμμένος, υποστήριξε ότι «η ζωή του έχει καταστραφεί κοινωνικά και οικονομικά». Υποστήριξε, δε, ότι στη φυλακή περνάει άσχημες στιγμές, αφού άνθρωποι σαν κι αυτόν αντιμετωπίζονται – κατά τον ίδιο – «χειρότερα και από φονιάδες»…

ΓΙΑ ΑΝΑΓΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΙΒΟΛΗΣ ΙΣΟΒΙΩΝ ΜΙΛΗΣΕ Η ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑΣ

Ιδιαίτερης σημασίας ήταν η πρόταση και η τοποθέτηση της Εισαγγελέως της έδρας, Αθηνάς Προκοπίδου. Η εισαγγελέας πρότεινε την ενοχή του κατηγορουμένου για τις 47 κακουργηματικές πράξεις της κατάχρησης ανηλίκων σε ασέλγεια, καθώς και για τις πέντε πλημμεληματικές της απόπειρας κατάχρησης σε ασέλγεια. Πρότεινε να μην καταδικαστεί ο κατηγορούμενος για μία περίπτωση ασέλγειας που έκρινε ότι δεν προέκυψε από την ακροαματική διαδικασία, καθώς επίσης πρότεινε την αθώωσή του για την κατοχή πορνογραφικού υλικού.

Ωστόσο, αίσθηση έκανε η αναφορά της στον σχετικό νόμο για την ασέλγεια σε βάρος ανηλίκων, που ουσιαστικά προβλέπει ως ανώτατη ποινή την 25ετή κάθειρξη.

Η κα Προκοπίδου σημείωσε πως ο νομοθέτης θα πρέπει να εξετάσει την περίπτωση της αναθεώρησης του νόμου, τονίζοντας πως δεν είναι δυνατόν να προβλέπεται η ποινή ισόβιας κάθειρξης για οικονομικά εγκλήματα άνω των 150 χιλιάδων ευρώ και να μην προβλέπεται για τέτοιου είδους ειδεχθείς εγκληματικές πράξεις σε βάρος ανηλίκων.

Το γεγονός αυτό επεσήμαναν άλλωστε και οι συνήγοροι πολιτικής αγωγής στις αγορεύσεις τους, σημειώνοντας πως η ποινή που προβλέπεται από το νόμο είναι σαφώς πολύ μικρή σε σχέση με τις ειδεχθείς πράξεις του Σειραγάκη.

ΚΑΤΕΡΡΙΨΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΙΣΧΥΡΙΣΜΟΥΣ ΤΟΥ ΟΙ ΔΙΚΗΓΟΡΟΙ

Μέσα σε φορτισμένο κλίμα μετά την προκλητική απολογία του Σειραγάκη, οι δικηγόροι της πολιτικής αγωγής κατέρριψαν όλα τα έωλα επιχειρήματα του παιδεραστή, κατακεραυνώνοντας τις αιτιάσεις του περί φιλοσοφίας των παιδιών, περί θεωρίας ακραίας εφηβικής συμπεριφοράς.

Τις οικογένειες των θυμάτων εκπροσώπησαν στο δικαστήριο οι ρεθυμνιώτες δικηγόροι, κ.κ. Βαγγέλης Μουνδριανάκης, Νίκος Κοτζαμπασάκης, Παντελής Φουρφουλάκης, Αντώνης Βουλγαράκης, Γιώργος Δρυγιαννάκης και Μανώλης Πετρακάκης, καθώς επίσης και οι δικηγόροι Αθηνών, κ.κ. Παντελής Γαγάνης και Αχιλλέας Κοκαρίδας.

Αποκαλώντας τον «παγκόσμιο ανώμαλο» δικηγόρος της πολιτικής αγωγής χαρακτήρισε τον Σειραγάκη ως «καλό έμπορο του εαυτού του», που είχε καταφέρει να τον παρουσιάσει ως κάτι ιδιαίτερο στα παιδιά, παρότι δεν ήταν.

«Ο κατηγορούμενος δεν απευθύνεται σε 10χρονα και 12χρονα παιδιά, αλλά  σε ώριμους ενήλικες. Επομένως, το επιχείρημά του ότι η κατάσταση ήταν δημιουργημένη στο Ρέθυμνο από τους ανήλικους δεν ευσταθεί», σημείωσε χαρακτηριστικά στην αγόρευση του ένας εκ των δικηγόρων πολιτικής αγωγής. Ο ίδιος επικαλούμενος και την αλαζονική και εγωιστική στάση που είχε επιδείξει  καθ’ όλη τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας ο κατηγορούμενος, τόνισε πως η δικογραφία που έχει σχηματιστεί είναι ικανή να «ικανοποιήσει τον εγωισμό του αφού πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις σεξουαλικών εγκλημάτων στην Ευρώπη», ενώ δεν παρέλειψε να αναφερθεί στην στάση του Σειραγάκη κατά τη δίκη, «αφού δεν βρήκε ούτε μία κουβέντα να πει για τα θύματα του, τα οποία θυματοποιεί με τα όσα καταθέτει για μία ακόμα φορά».

Ο δικηγόρος καταρρίπτοντας τους ισχυρισμούς του κατηγορουμένου ότι δήθεν η κατάσταση προϋπήρχε στην κοινωνία των ανηλίκων, τόνισε πως οι καταθέσεις των παιδιών και η ογκώδης δικογραφία αποδεικνύουν ότι «μόνος του αποτελούσε εγκληματική οργάνωση, αφού σχεδίαζε και εκτελούσε το σχέδιο του, έχοντας μάλιστα φτιάξει το ανάλογο κοινωνικό-επαγγελματικό προφίλ για να μπορεί να πείθει τα θύματα του». Σε ό,τι αφορά, δε, την κατοχή πορνογραφικού υλικού, για το οποίο ο Σειραγάκης υποστήριξε ότι «εγκαταστάθηκε» στον υπολογιστή του με ιό, δεν παρέλειψε να επισημάνει με έμφαση αντικρούοντας τα λεγόμενα του κατηγορουμένου πως «ο κατά παραγγελία ιός εγκατέστησε αρχεία μόνο με ανήλικα αγόρια».

Η πολιτική αγωγή έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο γεγονός ότι ο Σειραγάκης «γνώριζε πολύ καλά την ψυχολογία των ανηλίκων και ότι σε αυτήν την ηλικία δεν έχουν διαμορφωμένη σεξουαλική ταυτότητα, αλλά και ότι έχουν άμεση ανάγκη ένταξης σε κοινωνικές ομάδες συνομιλήκων τους για να απολαύσουν αίσθημα αποδοχής.

Έτσι, είπε συνήγορος της πολιτικής αγωγής, κατάφερε να φτιάξει ένα τέτοιο προφίλ κοινωνικό, επαγγελματικό και οικογενειακό, με απώτερο σκοπό να πείθει τους ανήλικους.

Διαστρέβλωσε, μάλιστα, την αρχική διαδικασία των «ρούκις» που στις ΗΠΑ απευθύνεται σε ενήλικες ερασιτέχνες αθλητές του μπάσκετ και καμία σχέση με σεξουαλική δραστηριότητα έχει, παρουσιάζοντάς την ως κάτι ιδιαίτερο στα  ανήλικα θύματά του για να τα εξαπατήσει.

«Ήταν άνθρωπος υπεράνω υποψίας. Μάλιστα, γι’ αυτό είχε επιλέξει 7-8 σημεία στην πόλη του Ρεθύμνου αλλά ακόμα και την οικογενειακή του εστία για τις συνευρέσεις του με τους ανήλικους. Για να μην κινεί τις υποψίες», είπε δικηγόρος του Ρεθύμνου, ενώ έγινε ιδιαίτερη αναφορά στο γεγονός ότι σε όλες τις καταθέσεις που υπάρχουν στην δικογραφία, όλοι αναφέρουν ότι κατά κύριο λόγο έκανε παρέα με ανήλικους, ενώ αναφέρονται μόνο δύο ενήλικες με τους οποίους συναναστρεφόταν κοινωνικά.

Η πολιτική αγωγή, εκπροσωπώντας τις οικογένειες των θυμάτων, τόνισε πως όσα υποστήριξε στο δικαστήριο ο Σειραγάκης είναι άκρως υποκριτικά, αφού αντιλαμβάνεται απόλυτα το ειδεχθές των πράξεων του, όμως επιχειρεί μέσω της «ομολογίας» μίας φιλοσοφίας να τις δικαιολογήσει.

Ως άνθρωπο λίαν επικίνδυνο φέρονται να τον χαρακτήρισαν οι δικηγόροι των οικογενειών των θυμάτων, οι οποίοι μάλιστα τόνισαν ότι οι οικογένειες τον είχαν εμπιστευθεί, αφού έστελναν τα παιδιά τους στον αθλητισμό «και όχι στα ναρκωτικά». Μάλιστα, ρεθυμνιώτης δικηγόρος δεν δίστασε να αναφέρει ότι οι συνέπειες της δράσης Σειραγάκη έχουν σε κάποιες περιπτώσεις ήδη φανεί, καθώς κάποια παιδιά έχουν παρουσιάσει ακραία κοινωνική συμπεριφορά, έχουν ψυχολογικά τραύματα ή και ακόμα έχουν αναγκαστεί να φύγουν από την πόλη.

ΕΥΜΕΤΑΒΛΗΤΗ Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΡΑΜΜΗ

Ιδιαίτερη αναφορά κατά τις αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης έγινε στο γεγονός ότι ο Σειραγάκης έχει ακολουθήσει τρεις τουλάχιστον διαφορετικές υπερασπιστικές γραμμές κατά τη διάρκεια των 18 μηνών από τη σύλληψή του μέχρι και την ολοκλήρωση της απολογίας του.

Την ημέρα της σύλληψής του από τους αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Ρεθύμνου, ο Σειραγάκης είχε παραδεχθεί πως είχε «καταστραφεί», όταν κατάλαβε τι είχε συμβεί. Ελάχιστες ημέρες αργότερα, στην απολογία του στην ανακρίτρια Ρεθύμνου είχε αποδεχθεί την επαφή μου με εννέα παιδιά και είχε μιλήσει ουσιαστικά για σχέση «επιβολής – επιρροής» ανάμεσα στον ίδιο και τους ανηλίκους και δεν είχε κάνει καμία αναφορά στο υπόμνημά του για «φιλοσοφία» των ίδιων των παιδιών. Λίγους μήνες αργότερα, με υπόμνημά του στο Συμβούλιο Πλημμελειοδικών ενόψει της συζήτησης για τη συνέχιση της κράτησής του, αλλά και στην επιστολή του προς πολίτη και αργότερα σε συνέντευξή του είχε υποστηρίξει ότι «ενημερώθηκε από τα παιδιά για τη φιλοσοφία τους».

Όλα αυτά αναδείχθηκαν με έμφαση από την πολιτική αγωγή, θέλοντας να επισημάνει την θολή υπερασπιστική γραμμή του Σειραγάκη, ο οποίος εξ αρχής έχει τηρήσει μία στάση που δύσκολα εξηγείται.

«ΤΟ ΟΝΕΙΔΟΣ ΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ»

Ως το «όνειδος» του Ρεθύμνου και δολοφόνο ψυχών χαρακτήρισε τον Σειραγάκη ένας εκ των ρεθυμνιωτών δικηγόρων. «Είναι το όνειδος του Ρεθύμνου, της Ελλάδας και του πολιτισμού μας» φέρεται να είπε και υποστήριξε ότι ο παιδεραστής επιχειρεί να εξαπατήσει το δικαστήριο και να το πείσει για τα «δήθεν πιστεύω του περί μίας θεωρίας ακραίας συμπεριφοράς. Όλα αυτά είναι ψέματα. Γιατί αν τα πίστευε, θα εκμυστηρευόταν αυτήν την ακραία συμπεριφορά και στον κύκλο και την οικογένειά του όπως έκανε με τις πολιτικές και θρησκευτικές του πεποιθήσεις».

Οι δικηγόροι πολιτικής αγωγής ζήτησαν από το δικαστήριο τη μέγιστη δυνατή ποινή για τον Σειραγάκη για να καταλάβουν όλοι το μέγεθος των εγκληματικών πράξεων του αλλά και ότι όσα έπραξε επί σειρά ετών είναι πλήρως καταδικαστέα.

Η πολιτική αγωγή επέμεινε πως ο Σειραγάκης είχε καταφέρει να πλάσει έναν μύθο, ενώ επισημάνθηκε και το γεγονός ότι αρκετοί γονείς παιδιών – θυμάτων απέφυγαν  για λόγους στιγματισμού σε μία μικρή κοινωνία όπως το Ρέθυμνο να παραστούν στη δικαστική αίθουσα. Δεν παρέλειψαν να επισημάνουν τους κινδύνους που ενέχει η δράση του Σειραγάκη για την μελλοντική ψυχική υγεία των παιδιών, όπως άλλωστε την ανέδειξαν και οι παιδοψυχολόγοι στις εκθέσεις τους, καθώς τα παιδιά βιώνουν φόβο, ντροπή, άγχος και υπάρχει κίνδυνος στο μέλλον να ασκήσουν κι εκείνα βία.

Μάλιστα, υπογραμμίστηκε με έμφαση ότι αν και ο ίδιος ο Σειραγάκης εξαπάτησε τους ανήλικους λέγοντάς τους ότι δεν κινδυνεύει ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός από τις πράξεις που έκανε, εντούτοις οι ίδιοι οι επιστήμονες κατέθεσαν ότι η σεξουαλική συνεύρεση ενήλικου και ανήλικου είναι πάντοτε τραυματική και ενέχει κινδύνους για τον συναισθηματικό κόσμο των ανηλίκων.

Τονίστηκε ιδιαίτερα – σε αντιδιαστολή της αναφοράς Σειραγάκη περί ψευδών καταθέσεων των παιδιών – και το γεγονός ότι η παιδοψυχολόγος είχε καταθέσει ότι τα παιδιά αποκλείεται να λένε ψέματα. Αντίθετα, είχε υποστηρίξει ότι θα μπορούσαν να έχουν πει στις καταθέσεις τους λιγότερα από εκείνα που πραγματικά υπέστησαν από τον παιδεραστή αλλά δύσκολα παραδέχονται.

Η ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ ΤΟΥ ΡΕΘΥΜΝΟΥ ΚΑΙ Η ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΗ

Η δυναμική παρουσία του δικηγορικού συλλόγου Ρεθύμνου ως παράσταση πολιτικής αγωγής αποδείχθηκε μία εξαιρετικά σημαντική κίνηση, αφού «στέρησε» από τον Σειραγάκη ένα επιχείρημα υπεράσπισης για την απουσία οικογενειών θυμάτων, κάτι που επιχείρησε πάντως να αναδείξει μεταξύ άλλων στην αγόρευση του ο συνήγορος υπεράσπισης του παιδεραστή, Νίκος Τσώλης.

Ο δικηγόρος του παιδεραστή επανέλαβε τα περί ακραίας συμπεριφοράς των ανηλίκων ως γραμμή του πελάτη του, ενώ ζήτησε από το δικαστήριο στην απόφασή του να αναγνωρίσει το ελαφρυντικό του πρότερου έντιμου βίου, αλλά και του μειωμένου καταλογισμού, το οποίο ο ίδιος ο Σειραγάκης δεν παραδέχεται, αλλά ο ψυχίατρος του το επικαλέστηκε στην κατάθεσή του.

 

Πηγή : goodnet.gr