Μήπως η μοναδική τελικά λύση για την Ελλάδα είναι η αλλαγή σπόνσορα;

μήπως-η-μοναδική-τελικά-λύση-για-την-ελ-22544

Economy-LyseisΌταν πρωτοδιάβασα αυτό το κείμενο του Α. Δράκου, το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι το «Τι πίνεις και δεν μας δίνεις». Έχουμε δει τόσα σενάρια επιστημονικής φαντασίας να γίνονται πράξη που τούτο εδώ – το οποίο δεν στερείτε λογικής και επιχειρημάτων – ίσως να μην είναι και τόσο φανταστικό. Σίγουρα πάντως αξίζει μια ανάγνωση.

Τα πάντα ξεκινάνε από την Ελλάδα. Τι είναι η Ελλάδα αυτή τη στιγμή; Είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Ευρωζώνης. Το τι σημαίνει ακριβώς «μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης» είναι λίγο δύσκολο να προσδιοριστεί ακριβώς. Τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν παραχωρήσει κάποιο μέρος της ανεξαρτησίας τους κυρίως στο νομοθετικό έργο, προσαρμόζοντας κατά καιρούς τις νομοθεσίες τους στις ντιρεκτίβες της Ε.Ε. σε σχέση με την γεωργία, με την αλιεία, με την οικολογία, τη διαχείριση των απορριμμάτων, την οικονομική διαχείριση και πολλά ακόμη. Κατά τα άλλα δεν ξέρουμε μέχρι που ακριβώς φτάνουν τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις.

Έχουμε κοινή άμυνα ας πούμε; Μάλλον όχι. Στη κρίση των Ιμίων η Ε.Ε. ήταν παντελώς απούσα. Όπως και στα προβλήματα της λαθρομετανάστευσης, το κάθε κράτος λύνει τα προβλήματά του μόνο του. Συμπερασματικά η Ε.Ε. δεν είναι παρά ένα πολύ ατελές υβρίδια, στην αβέβαιη πορεία να μετεξελιχτεί κάποια στιγμή σ’ ένα ενιαίο ομοσπονδιακό κράτος, όπως είναι οι ΗΠΑ για παράδειγμα. Τα τρία τελευταία χρόνια, λόγω της κρίσης, του χρέους και του δανεισμού, η θέση της Ελλάδας ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχει ανατραπεί εις βάρος της σε σημείο ακραία δραματικό. Όπως και να το δει κανείς η Ελλάδα δεν είναι πια ένα ανεξάρτητο κράτος. Είναι ένα κράτος υπό γερμανική κατοχή, όπως λέει κάθε πρωί και κάθε βράδυ ο Τράγκας στο ραδιόφωνο και την τηλεόραση.

Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε όλοι καλά. Είναι μια κατοχή που αυτή τη φορά δεν έγινε μέσω στρατιωτικής επέμβασης, αλλά μέσω πολύ καλά σχεδιασμένης οικονομικής επέμβασης. Όπως και να το δείτε όμως αποτελεί κατοχή . Έχει δική της κυβέρνηση αυτή τη στιγμή η Ελλάδα; Τι κυβέρνηση έχουμε όταν όλα τα κύρια νομοθετήματα γράφονται από την Μέρκελ και τον Σόιμπλε; Τι ψηφίζει η εκάστοτε πλειοψηφία της Βουλής τα τρία τελευταία χρόνια; Αυτά που θέλει η Μέρκελ και ο Σόιμπλε. Όλα τα υπουργεία βρίσκονται κάτω από ασφυκτική επιτροπεία. Το ίδιο και τα νοσοκομεία, όπως και κάθε οικονομική λειτουργία του κράτους, ώστε με πλάγιο τρόπο να έχει μπει πια και στις ένοπλες δυνάμεις, τα σώματα ασφαλείας και το δικαστικό σώμα, με την μείωση των ειδικών μισθολογίων. Με την ανακεφαλαιοποίση των Τραπεζών, δεν περνάει μόνο ο έλεγχος των Τραπεζών σε γερμανικά χέρια, αλλά και το σύνολο της ιδιωτικής οικονομίας. Βρισκόμαστε τελικά σε μια απόλυτη κατοχή, μετά από οικειοθελή παράδοση των κυβερνήσεων των τριών τελευταίων ετών άνευ όρων.

Τη είναι αυτή τη στιγμή η Ε.Ε., αλλά για να κυριολεκτούμε η Γερμανία, για την Ελλάδα. Δεν είναι παρά ένας σπόνσορας, που για να σου δώσει τα όσα χρήματα σου χρειάζονται μόνο για να αναπνέεις, απλώς να συνεχίσεις απλώς να ζεις, ζητάει να πετάξεις ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού στον Καιάδα-εδώ πρόκειται για κυριολεκτική οικονομική γενοκτονία-και να παραδώσεις όλο σου τον πλούτο, δημόσιο και ιδιωτικό, στον Γερμανό κατακτητή. Το πλάνο αυτό δεν μπορεί να προχωρήσει. Τα ανεξόφλητα χρέη των πολιτών στο Δημόσιο ήδη έχουν φτάσει τα 11 δις, ενώ με τα καινούργια μέτρα κυριολεκτικά θα απογειωθούν μέσα στους πρώτους μήνες του 2013. Αυτό που θα ακολουθήσει θα είναι είτε μια κοινωνική έκρηξη, είτε μια απότομη κατάρρευση, που και τα δυο θα έχουν εθνικό κόστος απρόβλεπτων διαστάσεων.

Φανταστικό σενάριο ή …

Τι προτείνει το plan B; Είναι απλό να αλλάξει απλώς η Ελλάδα σπόνσορα. Να αποχωρήσει κάποιο Σαββατοκύριακο, όχι απλώς από το ευρώ και την ευρωζώνη, αλλά και από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά όχι έτσι στα τυφλά πάμε στο πέλαγος με βάρκα την ελπίδα, όπως προτείνει το ΚΚΕ, ή όπως μπορεί να προκύψει αν ακολουθήσουμε το σχέδιο του Τσίπρα. Να αποχωρήσουμε αφού πρώτα θα έχουν καθοριστεί οι όροι μια συμφωνίας με τον καινούργιο σπόνσορα. Και έχοντας βεβαιωθεί ότι οι προθέσεις του σπόνσορα είναι να βοηθήσει την Ελλάδα και όχι να την καταστρέψει, όπως θα συμβεί πολύ σύντομα με τον Γερμανό σπόνσορα. Δεν ξέρω τι είδους συμφωνία θα μπορούσε να είναι αυτή με τον καινούργιο σπόνσορα. Αλλά αυτό θα το έχουν σκεφτεί όσοι θα έχουν επεξεργαστεί αυτό το σχέδιο. Κάποιο είδος ένταξης, κάποιας προσχώρησης, κάποιο είδος ειδικής συμφωνίας σαν κι αυτή που έχουν οι ΗΠΑ με το Πουέρτο Ρίκο. Κάτι που να σου επιτρέπει να ανήκεις κάπου αλλά και συγχρόνως να είσαι ανεξάρτητος. Θα μου πείτε τώρα ανεξάρτητοι είμαστε; Όχι! όπως είπαμε είμαστε υπό γερμανική κατοχή.

Ποιοι θα μπορούσαν να παίξουν το ρόλο αυτού του ειδικού σπόνσορα αυτή τη στιγμή. Αυτοί που έχουν κατ’ αρχάς την οικονομική ευρωστία για να το κάνουν, που θα μπορούσαν να ωφεληθούν από τη συμφωνία, αλλά συγχρόνως να δώσουν την ευκαιρία στην Ελλάδα να αναπτυχθεί οικονομικά και τους κάτοικούς της να ευημερήσουν. Τρεις είναι οι δυνάμεις που θα είχαν και τη δυνατότητα, αλλά και τη διάθεση να κάνουν κάτι τέτοιο. Η Ρωσία, η Κίνα και οι ΗΠΑ.

Ας πάρουμε κατ’ αρχάς τη Ρωσία λοιπόν. Συνδεόμαστε με τη Ρωσία και αντί για ευρώ, το νόμισμά μας είναι πια το ρούβλι. Η Ρωσία πολύ εύκολα θα μπορούσε να διευθετήσει το χρέος της Ελλάδας. Όλη η Ευρώπη προμηθεύεται το φυσικό αέριο για τις ανάγκες της κυρίως από τη Ρωσία. Το για πότε θα κουρευόντουσαν τα ελληνικά ομόλογα που έχουν οι διάφορες ευρωπαϊκές χώρες στα χέρια τους δεν χρειάζεται να το πούμε. Κλείνεις για μια μέρα την κάνουλα και τα ομόλογα κουρεύονται αυτομάτως. ΟΙ Ρώσοι θα πέταγαν τη σκούφια τους για μια τέτοια συμφωνία με την Ελλάδα. Πάντα ήθελαν να έχουν μια δική τους βάση για το στόλο τους στη Μεσόγειο και θα πλήρωναν πολλά γι αυτό. Θα άνοιγαν και κάμποσα ναυπηγία στην Ελλάδα και για να φτιάχνουν τα πλοία τους και για να φτιάχνουν και πλοία για άλλους. Το οικονομικό πρόβλημα θα το έλυναν πολύ εύκολα. Θα έδινε εντολή ο Πούτιν σε καμιά εικοσαριά εκατομμύρια Ρώσους να κάνουν υποχρεωτικά διακοπές στην Ελλάδα, στους συνταξιούχους να προτιμούν την Ελλάδα για να ζήσουν τις μέρες της σύνταξής τους. Και βέβαια ανάπτυξη πολλών βιομηχανιών, αιολικών πάρκων κλπ. Έτσι όλοι θα ήμασταν κερδισμένοι και θα μαθαίναμε και ρώσικα. Υπάρχει μόνο ένα πρόβλημα. Ότι για να γίνει αυτό θα έπρεπε να συμφωνούν και οι ΗΠΑ. Υπάρχουν μυστικές συμφωνίες μεταξύ τους για το μέχρι που φτάνουν τα χωράφια του ενός και μέχρι που τα χωράφια του άλλου. Αν δεν υπήρχε πρόβλημα σ’ αυτό θα μπορούσε να είναι η Ρωσία ο σπόνσοράς μας.

Τα ίδια πάνω κάτω ισχύουν και για την Κίνα. Νόμισμά μας πια θα ήταν το γουάν. Για την Κίνα το πρόβλημα του χρέους της Ελλάδας είναι μια τρίχα από τα φρύδια της. Εδώ έχει αγοράσει πάνω από 3 τρις σε δολάρια από το χρέος των ΗΠΑ. Και αυτή την εποχή η Γερμανία χρειάζεται την Κίνα όσο ποτέ. Με τις πωλήσεις των προϊόντων της στη Ευρώπη να έχουν μειωθεί λόγω της κρίσης, ξέρει πως μόνο η κατανάλωσή τους στην Κίνα, θα μπορούσε να βγάλει τη Γερμανία από την κρίση που την πλησιάζει και αυτήν. Να δείτε για πότε θα κούρευε η Γερμανία τα ομόλογά της. Και η Κίνα έχει μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα. Θα την έκανε κατ’ αρχάς τον πρώτο διακομιστικό σταθμό των εμπορευμάτων της για όλη την Ευρώπη. Θα έδινε δουλειές σε λιμάνια, αλλά θα άνοιγε και ναυπηγία για να φτιάξει και αυτή ένα μικρό στόλο στη Μεσόγειο, θα έδινε και αυτή ένα σωρό άλλες δουλειές στο ελληνικό εργατικό δυναμικό και θα αντιστάθμιζε το κάπως μεγαλύτερο κόστος με τη ωφέλεια από τον μηδενισμό του κόστους μεταφοράς. Και τα σούπερ μάρκετ θα γέμιζαν από είδη διατροφής με κινεζικό κόστος, στο 20-30% αυτών που αγοράζουμε τώρα. Τα ελληνικά προϊόντα, λάδι , ξύδι, ντομάτες , ελιές δεν θα προλαβαίναμε να τα στέλνουμε σε 1,5 δις καταναλωτές. Θα έστελναν και κάθε χρόνο καμιά πενηνταριά εκατομμύρια Κινέζους για διακοπές στην Ελλάδα και το πρόβλημα θα λυνόταν αυτομάτως. Και εδώ υπάρχει ένα πρόβλημα, που είναι σοβαρότερο με τις ΗΠΑ, που πιθανόν να έκανε αυτή τη λύση δύσκολη. Όμως ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί να εύρισκαν κάποια λύση μια και οι δυο ενδιαφέρονται για τη διάσωση της Ελλάδας.

Η τρίτη λύση είναι οι ΗΠΑ. Σ’ αυτήν την περίπτωση νόμισμά μας θα ήταν το δολάριο. Και για τις ΗΠΑ ο χειρισμός του ελληνικού χρέους δεν θα ήταν τόσο δύσκολη υπόθεση. Αν το μοίραζε απλώς στις 53 Πολιτείες της, αντιστοιχούν περίπου 6δις σε κάθε Πολιτεία. Αντιμετωπίσιμο, άσε που αν είχαν πρόβλημα, τύπωναν και 330δις δολάρια πάρα πάνω. Για τα πετρέλαια του ελληνικού υπεδάφους πρόβλημα δεν υπάρχει. Έτσι κι αλλιώς θα τα αναλάβουν αμερικάνικες ή αμερικανοισραηλινές εταιρίες. Η ανάπτυξη θα χωριζόταν σε τρία στάδια. Πρωτογενής παραγωγή, δηλαδή γεωργία κτηνοτροφία ώστε να έχουμε επάρκεια σε δικά μας αγαθά, δεύτερον η δημιουργία μιας ελληνικής σίλικον βάλεϋ για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και καινοτομιών και τρίτον τουρισμός. Τα νησιά θα γέμιζαν με κρουαζιερόπλοια γεμάτα Αμερικανούς τουρίστες. Θα γυριζόντουσαν εδώ ένα σωρό ταινίες του Χόλυγουντ και ένα σωρό ελληνικά προϊόντα θα εύρισκαν πρόσβαση σ’ ένα τεράστιο καταναλωτικό κοινό. Θα γινόμασταν και για λόγους επικοινωνιακούς η επίτιμη 54 Πολιτεία των ΗΠΑ. Τέρμα τα προβλήματα με τους Τούρκους. Αν κάποιο αεροπλάνο τους έκανε παραβίαση του ελληνικού εναέριου χώρου θα έπεφτε πριν απογειωθεί. Και τα πετρέλαια του Αιγαίου εννοείται ότι είναι κι αυτά δικά μας. Στα Σκόπια θα δίναμε το όνομα Βαυαρία, η Σαξωνία-κάτω Βυδεμβέργη ή Βερολίνο ή κάτι τέτοιο.

Αυτή λοιπόν είναι η λύση, με τα τρία σκέλη στο πρόβλημά μας. Ξέρω ότι σας φαίνεται μάλλον απίθανη. Παρ’ όλα αυτά δεν είναι τόσο απίθανη. Αλλά έτσι για χάρη της κουβέντας, σκεφτείτε το λίγο. Οποιαδήποτε από αυτές τις λύσεις δεν είναι καλύτερη από το να έχουμε την Άντολφ Μέρκελ στο κεφάλι μας, που θέλει να μετονομάσει την Ελλάδα σε Νταχάου;

Ανδρέας Δράκος για το klik.gr

One thought on “Μήπως η μοναδική τελικά λύση για την Ελλάδα είναι η αλλαγή σπόνσορα;

  1. Ξεκινώντας από το τέλος, η φτωχή, εξαρτημένη και ξεφτιλισμένη Ελλάς, δεν μπορεί να γίνει η 54η πολιτεία της Αμερικής, επειδή -πολύ απλά- οι ΗΠΑ είναι μόνο 50, με τελευταία την προσχώρηση της Χαβάης το 1959.

    Puerto Rico
    United States Virgin Islands
    Puerto Rico & U.S. Virgin Islands
    Northern Mariana Islands
    Guam
    American Samoa
    Marshall Islands
    Palau
    Federated States of Micronesia
    Canada
    Greenland – Kalaallit Nunaat (Denmark)
    Denmark
    Cuba
    Dominica
    Dominican Republic
    Guyana
    Haiti
    Mexico
    Australia
    Iraq
    Israel
    Japan
    New Zealand
    Taiwan
    Albania
    Poland
    Sicily (Italy)
    United Kingdom
    Ανταρκτική
    terra nullius
    ..το φεγγάρι!

    Για το ποια χώρα ή κτήση θα καταστεί επιτέλους το 51ο μέλος της Αμερικανικής Συμπολιτείας, γίνονται συζητήσεις επί συζητήσεων, διαβουλεύσεις επί διαβουλεύσεων, για πολλά χρόνια τώρα: Γραφικότεροι όλων οι υπερπατριώτες της Δομηνικανής Δημοκρατίας, που όταν δεν σφάζουν Αϊτινούς, συμπληρώνουν απανωτά αιτήσεις ένταξης της θλιβερής τους χώρας στις ΗΠΑ.

    Βέβαια, την Ελλάδα δεν την συμφέρει να γίνει πολιτεία των ΗΠΑ, όσο ελκυστικό και αν ακούγεται ως ενδεχόμενο (κι εγώ την πάω, την Αμερική με χίλια). Το να δένεσαι στο άρμα της κραταιάς Αμερικής Συμπολιτείας, δυστυχώς δεν σου λύνει αυτόματα όλα τα προβλήματα, ιδίως όταν αυτή δεν κυβερνάται από τον Φράγκλιν Ρούσβελτ (FDR), ή από τον Τζίμι Κάρτερ.
    http://en.wikipedia.org/wiki/Banana_Wars

    Η κατάσταση μιας χώρας δεν είναι στατική. Από την πολιτική που εφαρμόζεται, όπως και από τις διεθνείς συγκυρίες & αλληλεπιδράσεις, μεταβάλλεται αναλόγως και το δυναμικό στάτους της χώρας. Έτσι, κάθε εξευτελισμένη χώρα που καταφέρνει να αδράξει τον Εθνικό της Πλούτο, και να μοιράσει Ευημερία στο Λαό της, αναβαθμίζεται, ανεξαρτήτως από το ποιος νέμεται τις Εξουσίες! Ακολουθώντας την ..αντίστροφη πορεία, η «Ισχυρή Ελλάδα» του Κώσπα Ξημίτη (1996-2004) κατρακυλά σε κατάσταση δηωμένης γης, όπου ο εξαθλιωμένος της λαός καταστρώνει ευφάνταστα σκέδια, μήπως και «σωθεί», μέχρι και εκλιπαρεί να περάσει σε κατάσταση αποικιοκρατίας, π.χ. από το «να μπούμε στο δολάριο», μέχρι «να γίνουμε state» σύμφωνα με σενάριο, δημοφιλές και στις ταλαίπωρες χώρες της Λατινικής Αμερικής, ήδη από το 19ο αι. Καημοίς του, πού δεν έχει νύχια, να ξυστεί…

    «Αυτόν τον χρόνον τον κακόν, αυτό το καλοκαίρι,
    Μας ήλθε και ο Μόσκοβος κι έφερε το σεφέρι (= εκστρατεία),
    κι έταξε πως τάχατες τη λευτεριά θα φέρη.
    Μα που είναι η μαύρη λευτεριά;
    Αλοίμονο σ’εμάς, παιδιά, ποτέ δεν θα τη δούμε,
    γιατί δεν επάσκισε πιστά για να ελευτερωθούμε!
    Μας ήρθε και μας άναψε φωτιά απ’άκρια σ’άκρια
    κι’άφησε να τη σβήσουμε με αίμα και με δάκρυα.
    Ο ξένος ποτές το καλό του αλλουνού δεν θέλει,
    και αλοί του που καρτερεί να φάη από ξένο καρβέλι»
    1807, ανώνυμη απάντηση
    στο επαναστατικό κάλεσμα του τσάρου πασών των Ρωσιών Αλεξάνδρου, εγγονού της Αικατερίνας Β’ της Σκύλλας, στα πλαίσια του Θ’ Ρωσο- Τουρκικού Πολέμου (1806-12)
    http://ypervasi.wordpress.com/2013/01/17/%CE%B1%CE%BD-%CE%B8%CE%AD%CE%BB%CE%B5%CF%84%CE%B5-%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%8E-%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CE%BD%CE%B1-%CF%86%CF%8D%CE%B3%CE%B5%CF%84%CE%B5/

    http://www.guardian.co.uk/commentisfree/2012/nov/25/greece-debt-crisis-didnt-need-to-be-this-bad

    http://sites.google.com/site/evdaemonia/why-singapore

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Ακολουθήστε το ZARPANEWS.gr
στο Google News και στο Facebook