Δύο μέτρα και δύο σταθμά

Διαβάζω σήμερα (20/10) στα Χανιώτικα Νέα, το ρεπορτάζ του Γιώργου Κώνστα, για την έλλειψη δεύτερου Γυμνασίου στο Ακρωτήρι και ειλικρινά αναρωτιέμαι…

Σε μια περιοχή που η οικιστική ανάπτυξη, είναι ραγδαία και οι ανάγκες για σχολική υποδομή ολοένα και αυξάνονται, οι αρμόδιοι φορείς, έκριναν ως «καλή» λύση να στοιβάξουν τους μαθητές σε κοντέινερ για να κάνουν μάθημα.

Υποσχέσεις και «θα» άκουσαν πολλά οι κάτοικοι, εδώ και χρόνια, ότι θα κατασκευαστεί η σχολική μονάδα μέσω Σ.Δ.Ι.Τ. όμως σχολείο δεν χτίστηκε, γιατί καθώς φάνηκε, λεφτά δεν υπήρξαν…

Αντιθέτως, λεφτά υπήρχαν για να κατασκευαστεί στην ίδια περιοχή, ένα Ολυμπιακών προδιαγραφών Κολυμβητήριο, το οποίο δεν λειτούργησε ποτέ, το κόστος συντήρησής του, σύμφωνα με την Δημοτική αρχή, είναι δυσβάστακτο και σαν να μην έφταναν όλα αυτά,

με την πρώτη κακοκαιρία, η στέγη του κατά τα άλλα Ολυμπιακού Κολυμβητηρίου καταστράφηκε, ενώ δεν συζητάμε για το πλιάτσικο που έκαναν άγνωστοι, οι οποίοι αφαίρεσαν από το αφύλακτο κτίριο, όλο το χαλκό από τις εγκαταστάσεις…Θυμάστε;

Από ότι φαίνεται, για κάποια πράγματα (ήσσονος σημασίας) λεφτά υπήρξαν, ενώ για κάποια άλλα (μείζονος σημασίας) πάλι όχι…