Έκανε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο!
Εντάξει. Μπορεί πάνω στα νεύρα της να είπε μια κουβέντα παραπάνω. Μπορεί ο υπάλληλος να μίλησε απότομα. Σάμπως εσύ δεν λες; Σάμπως εσένα δεν σου ξεφεύγουν μερικές χοντρές; Και μετά μετανιώνεις από πάνω; Πάντως εμένα μου ξεφεύγουν!
Οι άνθρωποι είναι σαν τις μπίλιες του μπιλιάρδου. Κοπανιέται η μία πάνω στην άλλη. Και η στιγμιαία εκτόνωση καταλήγει σε ανέξοδη, μαζική ψυχοθεραπεία. Άλλωστε ποιον να πιστέψω; Και γιατί, αφού λένε ότι κάποιοι κατέγραφαν το γεγονός με τα κινητά τους, γιατί το περιστατικό δεν έχει καταλήξει στο Internet;
Ενα το γεγονός. Για μένα. Πάντα κουμπωμένος. Κάποιο λάκκο έχει η φάβα. Γιατί όποιος, σ αυτή την χώρα, με τόση συχνότητα και τέτοια επιμονή, κατηγορείται διαρκώς, ε τότε κάτι κρύβεται πίσω απ αυτό τον στοχοποιημένο ορυμαγδό!
Αλλιώτικα η Ζωή Κωνσταντοπούλου τέρας μοναδικό. Αλλιώτικα αυτή ο φοβερός εχθρός. Αυτή και η αθεράπευτη σχιζοφρενής!
Θα σας το εξηγήσω διαφορετικά. Γιατί, ας πούμε, ο Ευάγγελος Βενιζέλος που με το PSI ξεπάτωσε τα ασφαλιστικά ταμεία. Γιατί αυτός που έγδυσε το υστέρημα εκατομμυρίων ψυχών. Γιατί αυτός που τώρα τρομοκρατεί πως αν δεν υπογράψουμε την συμφωνία η χώρα θα καταστραφεί. Και γιατί ο Βενιζέλος που εξαέρωσε τις εισφορές μας και που ζητάει από πάνω τα ρέστα, συναινώντας με τους εταίρους στο κούρεμα των επικουρικών, γιατί λοιπόν να μην είναι αυτός ένας από τους πρώτους, κορυφαίους ζωντανούς στόχους των καναλιών;
Γιατί λοιπόν με τον Ευάγγελο τα κανάλια είναι στην κριτική τόσο φειδωλά και στις εκπομπές τόσο γενναιόδωρα μαζί; Επειδή είναι πρωταθλητής της Ρητορικής; Επειδή ευγενής με κάθε υπάλληλο σε κάθε βενζινάδικο; Μπας και έχουν τους ιδιαίτερους λόγους τους; Λέω μπας! Food for Thought!
Και κάτι ακόμα. Σχετικά με τον έτερο στόχο. Με την Ραχήλ Μακρή. Που έγινε τόσο ντόρος επειδή, λέει, φωτογραφήθηκε στο περιοδικό YOU. Χάριν Life Style. Περίπου ως μοντέλο πασαρέλας!
Ε και; Σάμπως κι αυτή δεν είναι γυναίκα; Σάμπως δεν την τρώει μέσα της η φιλαρέσκεια; Να την κατηγορήσουμε και να την λοιδωρήσουμε για ένα «αμάρτημα» που το μοιράζεται με κάθε θηλυκό, όλης της Οικουμένης; Οπως η γυναίκα σου, η φιλενάδα σου, η κόρη σου, η μάνα σου, ολόκληρο το γυναικείο σόι σου;
Με απλά λόγια. Ρίχνουμε μαζικά και ανελέητα μπινελίκια στον καθρέφτη μας. Στον εαυτό μας. Γιατί κι εμείς νευριάζουμε. Αφού κι εμείς αντιλέγουμε με το γνωστό νεοελληνικό «ρε συ ξέρεις ποιος είμαι εγώ;» Αφού και οι γυναίκες μας την ίδια πασαρέλα ορέγονται. Ποιο το κακό; Ποιο το μισητό; Ποιο το αμάρτημα το ασυγχώρητο και τρομερό;
Και κάτι ακόμα. Έκλεψαν; Οχι! Λαδώθηκαν; Οχι! Εστειλαν εμβάσματα κρυφά; Οχι! Τα ονόματά τους βρίσκονται σε κάποιες από τις λίστες του Νικολούδη και της Λαγκάρντ; Οχι!
Ολος αυτός ο ντόρος. Ολος αυτός ο ανελέητος χλευασμός. Επειδή η Ζωή έχασε την ψυχραιμία της και η Ραχήλ φόρεσε τα καλά της. Ε είσαι βλάκας κανονικός. Χειραγωγημένος εντελώς. Το αποτέλεσμα ολότελα νεοελληνικό. Έκανε η μύγα κώλο και έχεσε τον κόσμο όλο!
Γράφει ο Δημήτρης Δανίκας για το protothema.gr
